Νίκος Φελέκης

Η Φώφη Γεννηματά εξελέγη, όπως αναμενόταν, πρόεδρος στον υπό σύσταση φορέα της Κεντροαριστεράς. Νικητής όμως της χθεσινής αναμέτρησης ανεδείχθη ο Νίκος Ανδρουλάκης. Ο νεαρός ευρωβουλευτής έλαβε το 44% των ψήφων, όταν ακόμη και οι πλέον απαισιόδοξοι της Φώφης δεν περίμεναν ότι η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα πέσει κάτω από το 60%. 

Το αποτέλεσμα 56% - 44% ουσιαστικά διαιωνίζει το διχασμό που ξεκίνησε στη Χαριλάου Τρικούπη όταν η Γεννηματά έδιωξε τον γραμματέα Ξεκαλάκη και διέλυσε  την Κεντρική Επιτροπή, που ήταν της επιρροής Ανδρουλάκη. Πλέον θα είναι δύσκολο στη Φώφη Γεννηματά και τους συνεργάτες της να αγνοήσουν τον «συσχετισμό» του Νίκου Ανδρουλάκη. Ακόμη χειρότερα θα ταλαιπωρηθεί η ΔΗΣΥ εάν, όπως προφητεύουν οι ακραίοι των δύο επιτελείων, ξεκινήσει εμφύλιος στο ΠΑΣΟΚ ανάμεσα στην ηγεσία του και την πανίσχυρη πλέον μειοψηφία. 

Η Φώφη εξελέγη αρχηγός αλλά έβαλε πολλούς μπελάδες στο κεφάλι της. Αυτό που νόμιζε ότι απέφευγε -την ομάδα Ανδρουλάκη- προκηρύσσοντας συνέδριο και μεταφέροντας την πολιτικοοργανωτική λειτουργία από το ΠΑΣΟΚ, όπου ο Ανδρουλάκης είχε δύναμη, στη ΔΗΣΥ, όπου ο Ανδρουλάκης δεν είχε οργανωτική δύναμη ούτε καν παρουσία, το βρίσκει μπροστά της. 

Τώρα ο Ανδρουλάκης όχι μόνον θα έχει παρουσία στη ΔΗΣΥ και το νέο φορέα που κάποια στιγμή, πιθανότατα την Άνοιξη, θα ιδρυθεί, αλλά θα είναι και ισχυρή συνιστώσα καθώς την πρώτη Κυριακή ήλθε δεύτερος, με ποσοστό κοντά στο 25% ξεπερνώντας τόσο τον επικεφαλής του Ποταμιού όσο και τον δήμαρχο Αθηναίων, οι οποίοι εφέροντο να έχουν περισσότερες ελπίδες από αυτόν για να πάνε ραντεβού με τη Φώφη στον χθεσινό δεύτερο και τελικό γύρο. 

Βεβαίως, αρχηγός είναι η Φώφη και αυτή θα κάνει κουμάντο. Όμως οι αποφάσεις της θα περνάνε από πολλά κόσκινα. Περισσότερα απ' ό,τι προηγουμένως. 

Εκτός από τον Ανδρουλάκη θα έχει τον Καμίνη, ο οποίος συγκροτεί πολιτική κίνηση προκειμένου το ποσοστό που έλαβε στις 12 Νοεμβρίου να εκφραστεί και οργανωτικά, αλλά και τον Θεοδωράκη που ηγείται του Ποταμιού. Σ' αυτούς πρέπει να προστεθούν οι Παπανδρέου (ΚΙΔΗΣΟ), Θεοχαρόπουλος (ΔΗΜΑΡ), ο Πόντας (ΕΔΕΜ) και Τούντας-Διακουλάκης από τις Κινήσεις Πολιτών, που αποτελούν την ηγεσία της ΔΗΣΥ.  

Μ' άλλα λόγια η Φώφη είχε το «μαγαζί» και την ησυχία της και τώρα κινδυνεύει να πάθει ημικρανία όταν απέναντί της θα κάθονται μια ντουζίνα διαφορετικών απόψεων άνδρες, οι οποίοι ταυτοχρόνως θα ηγούνται κομμάτων και κινήσεων. 

Το χθεσινό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε ότι στην Κεντροαριστερά αρχίζουν και επενδύονται ελπίδες. Μπορεί να πήγαν λιγότεροι από τις 210.000 να ψηφίσουν όμως και οι 155.000 είναι σοβαρό νούμερο στις γκρίζες εποχές που ζούμε και ιδιαίτερα όταν επιτυγχάνεται στις καιρικά δύσκολες συνθήκες και μετά τα όσα θλιβερά συνέβησαν στη Νέα Πέραμο και την Μάντρα Αττικής. Η Φώφη Γεννηματά κράτησε τις δυνάμεις της αφού έλαβε τις ίδιες περίπου ψήφους (85.000) με την πρώτη Κυριακή, όμως δεν ήταν αυτό που περίμενε όταν μάλιστα ο Ανδρουλάκης πήρε περίπου 15.000 περισσότερες (από 51.000 πήγε στις 65.000). Σε επίπεδο ποσοστών η Φώφη ανέβηκε 15 μονάδες (από το 41% στο 56%) και ο Ανδρουλάκης 20 (από το 24% στο 44%). Άνοδος που δεν ήταν όμως αρκετή για να κάνει την μεγάλη έκπληξη και να κόψει αυτός το νήμα της δεύτερης Κυριακής. 

Σίγουρα, το γεγονός ότι η Φώφη εξελέγη με την προσέλευση να είναι κατά περίπου 55.000 μικρότερη και με ποσοστό μικρότερο του αναμενομένου δίνει επιχειρήματα στους αντιπάλους της για να την «γρατσουνίσουν», όμως τα ποσοστά εκλογής μετά από λίγο καιρό κανείς δεν θα τα θυμάται. Είναι όπως στις ψηφοφορίες για τις Κεντρικές Επιτροπές των κομμάτων. Ανήμερα και την επομένη του αποτελέσματος οι εφημερίδες γράφουν τη λίστα των εκλεγέντων με βάση τη σταυροδοσία και εκτός από τον πρώτο σε σταυρούς επιδαψιλεύουν τιμές και στην πρώτη δεκάδα. Αργότερα κάθε φορά που γίνεται αναφορά στην Κεντρική Επιτροπή τα ονόματα αναφέρονται ονομαστικά και όχι σταυροδοτικά. 

Η Φώφη θα κριθεί από την ικανότητά της να συγκροτήσει το νέο φορέα της Κεντροαριστεράς διευρύνοντας τα όρια του ΠΑΣΟΚ, το οποίο σίγουρα είναι η βασική συνιστώσα αλλά όχι και η μοναδική. Ο Παπανδρέου, ο Θεοδωράκης, ο Ανδρουλάκης, ο Καμίνης και οι οπαδοί τους αναμένεται να παίξουν ρόλο στην ανασυγκρότηση του χώρου που βρίσκεται ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Η Γεννηματά δεν μπορεί, όπως αναγνωρίζουν και άνθρωποι από το στενό της περιβάλλον, να συνεχίσει να στηρίζεται αποκλειστικά στους συνεργάτες της στο ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να εμπλουτίσει τη σύνθεση των οργάνων που θα λαμβάνουν τις αποφάσεις και των επιτροπών που θα επεξεργαστούν τις θέσεις του νέου φορέα. Και θα το κάνει σύντομα, λένε οι πληροφορίες και πάντως πριν το ιδρυτικό συνέδριο, το οποίο ενδεχομένως θα καθυστερήσει για την Άνοιξη. 

Κυρίως όμως η εκλεγμένη πρόεδρος της ΔΗΣΥ θα κριθεί στην κάλπη των εθνικών εκλογών. Αν καταφέρει να αυξήσει σημαντικά τα ποσοστά του νέου φορέα προκαλώντας ρήγμα στο δίπολο αριστερά-δεξιά η καρέκλα της δεν θα αντιμετωπίσει κραδασμούς. Αν αντίθετα ο δικομματισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ κινηθεί σε υψηλά ποσοστά θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα, χωρίς να αποκλείεται και η πιθανότητα η σημερινή εκλογή της να αποδειχθεί μεταβατική. Για να φτάσει ή και να ξεπεράσει το 13% που είχαν πάρει αθροιστικά Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, ΚΙΔΗΣΟ τον Ιανουάριο του 2015 θα πρέπει αφενός να γκρεμίσει τα φράγματα με τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να γίνει πιο εύκολη η επιστροφή οίκαδε πρώην ψηφοφοριών του ΠΑΣΟΚ και αφετέρου να ορθώσει ανάχωμα στη φυγή ψηφοφόρων του Κέντρου προς τη ΝΔ. Αυτό σημαίνει νέες προγραμματικές επεξεργασίες, καινούργιο εθνικό αφήγημα, διαφορετικές πολιτικές και ισχυρές κοινωνικές συμμαχίες. 

Σ' αυτά θα κριθεί η Φώφη Γεννηματά, αλλά και ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος μπορεί να μην εξελέγη ενέγραψε όμως υποθήκη διαδοχής. Σε κάθε πάντως περίπτωση και εν κατακλείδι: Και η δεύτερη Κυριακή της εκλογής αρχηγού στην Κεντροαριστερά έδειξε ότι υπάρχει ενδιαφέρον για τη ΔΗΣΥ. Όχι ίσως τόσο μεγάλο, αλλά σημαντικό, που από τη μια βελτιώνει την ψυχολογία των οπαδών της και από την άλλη οι δρομολογούμενες εξελίξεις αρχίζουν να προβληματίζουν την κυβέρνηση καθώς μπορεί να αυξήσουν τις κεντρόφυγες τάσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη ΝΔ αφού σε περίπτωση που το κεντροαριστερό εγχείρημα ευδοκιμήσει ενδέχεται να της στερήσει ένα, μικρό έστω, ποσοστό, το οποίο όμως μπορεί να είναι κρίσιμο για την αυτοδυναμία και τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας...