Μπάμπης Κούτρας

Τελευταίο παράδειγμα, η δημόσια αντιπαράθεση ανάμεσα στον πρώην υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο και τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ που είχαν αναλάβει την επίμονη και επίπονη προσπάθεια να στηρίξουν την κυβέρνηση Τσίπρα την εποχή της παντοδυναμίας της.

Για την κοινή γνώμη το πιο ενδιαφέρον σκέλος είναι αυτό των «αποκαλύψεων». Ας ανακεφαλαιώσουμε τι μάθαμε από τον Τσακαλώτο.

Πρώτον: «Είχαμε και ένα άλλο έλλειμμα, το όραμά μου για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση δεν είναι να έχουμε έναν αριστερό Μπάμπη Παπαδημητρίου και έναν αριστερό Αρη Πορτοσάλτε. Θέλουμε μια δημόσια τηλεόραση αντικειμενική και εκεί δεν τα πήγαμε καλά». Ποιον αφορούν τα καρφιά; Ούτε τον Αρη ούτε τον Μπάμπη, λιγότερο την Ακριβοπούλου και τον Καψώχα. Αφορούν κυρίως τον Νίκο Παππά που είχε την ευθύνη της ΕΡΤ.

Δεύτερον: «Υπήρχαν άλλα πράγματα που ήταν εκτός των ραντάρ μας. Για παράδειγμα, ο πολιτισμός. Ο πολιτισμός στην Αριστερά, όπως τον καταλαβαίνουν πολλοί, ήταν να βρούμε κάποιους καλλιτέχνες δικούς μας, δεν είναι αυτός ο πολιτισμός». Και ποιος διόριζε τους υπουργούς Πολιτισμού; Μα φυσικά ο Αλέξης Τσίπρας.

Τρίτον: «Πασοκοποίηση για μένα, αλλά και τη διεθνή βιβλιογραφία όσο την ξέρω, με τον όρο pasokification, είναι η μετάλλαξη ενός κόμματος από κόμμα της ευρύτερης Αριστεράς, της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας, σε κόμμα της νεοφιλελεύθερης συναίνεσης. Στο ερώτημά σας, αν φοβάμαι να μη μολυνθεί ο ΣΥΡΙΖΑ από την πασοκοποίηση, σας απαντώ ότι θα ήμουν αφελής ή ανιστόρητος αν δεν ανησυχούσα». Και ποιοι είναι εκείνοι που πάνε τον ΣΥΡΙΖΑ προς την πασοκοποίηση; Πάλι ο Τσίπρας και το νέο του επιτελείο: Γεροβασίλη, Σπίρτζης κ.λπ.

Η απάντηση ήρθε από την Ακριβοπούλου: «Ε όχι και αυτοκριτική, παιδιά! Αυτοκριτική θα ήταν να εξηγήσει (σ.σ.: ο κ. Τσακαλώτος) γιατί ήταν από τους ελάχιστους υπουργούς που έχαιρε μιας... ανεξήγητης ασυλίας από το σύνολο των ΜΜΕ, την ίδια ώρα που λυσσομανούσαν συντεταγμένα εναντίον συγκεκριμένων υπουργών». Μάλιστα... ώστε έχαιρε ανεξήγητης ασυλίας ο κ. Τσακαλώτος, όταν ο Παππάς και άλλοι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ δέχονταν επιθέσεις.

Μπορεί να καθυστέρησαν κάπως εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ποτέ δεν είναι αργά να ανακαλύψει κανείς την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι η ΕΡΤ την περίοδο Τσίπρα ήταν ξεδιάντροπα κομματική, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Οσο τους ένωνε η νομή της εξουσίας όλα τα έβλεπαν καλά, αλλά τώρα στα δύσκολα θρανία της αντιπολίτευσης η όραση βελτιώνεται και η δυνατότητα κριτικής σκέψης ενισχύεται. Η... αγαπημένη σαρανταποδαρούσα του Τσακαλώτου (που του αρέσει να τη χρησιμοποιεί ως πολιτικό επιχείρημα) έφτασε επιτέλους στην ΕΡΤ και αποδείχθηκε ότι, εκτός από κουτσή, ήταν και τυφλή. Και είναι γεγονός ότι όσο περισσότερο μένεις στην αντιπολίτευση τόσο... καλύτερος γίνεσαι.

Αποδείχθηκε στην πράξη ότι οι «σύντροφοι» στον ΣΥΡΙΖΑ είχαν μεγάλο απωθημένο για τα μέσα ενημέρωσης. Φάνηκε από τον τρόπο που διαχειρίστηκαν τις σχέσεις τους με εκδότες, ιδιοκτήτες και δημοσιογράφους, από τον τρόπο που προσπάθησαν να μοιράσουν τις τηλεοπτικές άδειες και ασφαλώς από τα έργα και τις ημέρες τους στην ΕΡΤ. Ουδέποτε στο παρελθόν η κρατική τηλεόραση έπεσε τόσο χαμηλά σε τηλεθέαση και ουδέποτε απαξιώθηκε τόσο ραγδαία.

Ο συντροφικός εμφύλιος για την ΕΡΤ είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Αργά ή γρήγορα οι εσωτερικές αντιπαραθέσεις θα γενικευτούν. Προχθές ο Βίτσας δήλωνε πως ο ίδιος δεν θα έλεγε ποτέ ότι «η Novartis είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο όλων των εποχών» αδειάζοντας τον Παπαγγελόπουλο - και γενικώς ιδιαίτερη προθυμία να τον υπερασπιστούν δεν βλέπω. Αλλοι κατηγορούνται για λάθος επιλογές που οδήγησαν στην εκλογική ήττα του Ιουλίου και οι διαφωνίες για τη στρατηγική της επόμενης μέρας δεν μπορούν να κρυφτούν εύκολα. Ο Τσίπρας θα χρειαστεί χρόνο για να μαζέψει ξανά το κόμμα του και να το βάλει στις ράγες της επιστροφής. Και αυτός ο χρόνος θα είναι πολύτιμος για τον Κυριάκο Μητσοτάκη προκειμένου να υλοποιήσει όσα υποσχέθηκε και όσα περιμένει από εκείνον η κοινωνία.