Μπάμπης Κούτρας

Μια ισχυρή κυβέρνηση έχει χρονικό περιθώριο 6-8 μήνες από την ορκωμοσία της για να ολοκληρώσει μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές, γράφει η Ναόμι Κλάιν στο περίφημο βιβλίο της «Το δόγμα του σοκ».

Μετά χάνει την πολιτική της δυναμική, οι κοινωνικές αντιδράσεις μεγιστοποιούνται και ο μεταρρυθμιστικός οίστρος εξαντλείται. Αν αυτά ισχύουν για μια κανονική κυβέρνηση, σε μια χώρα που δεν βρίσκεται σε τούνελ οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, σκεφτείτε πόσο στενά είναι τα χρονικά περιθώρια της διακυβέρνησης Σαμαρά στην Ελλάδα.

Ηδη συμπληρώνεται ένας μήνας από τις εκλογές και η κυβέρνηση δείχνει να μην έχει βρει τον βηματισμό της, της λείπει η αυτοπεποίθηση και καλά-καλά δεν έχουν αρχίσει οι αναγκαίες τοποθετήσεις στο διοικητικό σχήμα του Δημοσίου που θα «τρέξουν» τις αλλαγές, τη στιγμή που η τρόικα πιέζει, η κοινωνία αγωνιά και ο ΣΥΡΙΖΑ καραδοκεί για να αξιοποιήσει πολιτικά τα λάθη και τις παραλείψεις.

Τον Δεκέμβριο του 2009, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν παντοδύναμος πρωθυπουργός, ο Αντώνης Σαμαράς που μόλις είχε εκλεγεί αρχηγός στη Ν.Δ. συχνά τον προέτρεπε με τη φράση «ξεκολλήστε» προκειμένου να προχωρήσει στην εφαρμογή άμεσων μέτρων, τα οποία θα αντιμετώπιζαν έγκαιρα τα προβλήματα που είχαν αρχίσει να διαγράφονται στον ορίζοντα. Ο Παπανδρέου δεν τον άκουσε με τα γνωστά αποτελέσματα.

Τώρα ο Σαμαράς πρέπει να εφαρμόσει αυτό που έλεγε τότε. Να πάρει άμεσα τις αναγκαίες πρωτοβουλίες ώστε να προχωρήσουν οι γενναίες διαρθρωτικές αλλαγές που θα αλλάξουν το κλίμα και θα ξαναβάλουν σε κίνηση την οικονομία. Στις λίγες ημέρες που λειτουργεί η νέα Βουλή έχουν κατατεθεί ήδη δύο σχέδια νόμου, ένα από τον ΣΥΡΙΖΑ και ένα από το ΚΚΕ, αλλά κανένα από την κυβέρνηση, η οποία δεν φαίνεται να έχει και κάτι στα σκαριά για το επόμενο διάστημα.
 
Είναι λάθος η κυβέρνηση να εγκλωβιστεί στην επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα και στα μέτρα, τι θα αλλάξει, πόσο και πότε. Είναι αυτονόητο πως και αυτά αποτελούν προτεραιότητα και επιβάλλεται να γίνουν, αλλά πρόκειται για καθαρά αμυντική τακτική που δεν θα οδηγήσει σε απτά αποτελέσματα.

Η κρίση χρειάζεται γενναίες επιθετικές κινήσεις στρατηγικής σημασίας. Παράδειγμα, οι αποκρατικοποιήσεις στις οποίες η κυβέρνηση με το «καλημέρα» βραχυκύκλωσε από τις απειλές του ΣΥΡΙΖΑ και των συνδικαλιστών. Αλίμονο αν χαθεί κι άλλος χρόνος. Δεν πρόκειται να γίνει τίποτα αν η δυναμική που έχει μια κυβέρνηση, η οποία στηρίζεται σε τρία κόμματα από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, εξαντληθεί σε επικοινωνιακές κόντρες. Οι αποκρατικοποιήσεις πρέπει να γίνουν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και άρα το καλό της κοινωνίας - ούτε για να ξεπουληθεί η κρατική περιουσία, ούτε για να χάσουν τη δουλειά τους ή τις αμοιβές τους οι εργαζόμενοι.

Είναι ανάγκη η κυβέρνηση να επιχειρήσει μια τολμηρή φυγή προς τα μπρος. Κάθε μέρα να αναλαμβάνει μια νέα πρωτοβουλία, κάθε εβδομάδα να εφαρμόζει ένα νέο σχέδιο για ζωτικούς τομείς της οικονομίας. Με πράξεις, όχι με λόγια και γελοίες αντιπαραθέσεις στα τηλεοπτικά παράθυρα.

Μόνο έτσι έχει πιθανότητες να κερδίσει το στοίχημα. Και για να το επιτύχει πρέπει να βιαστεί. Χρόνος δεν υπάρχει.

Koytras_b@yahoo.gr