Μπάμπης Κούτρας

Το «βαθύ κούρεμα» του χρέους που προετοιμάζεται ερήμην της κυβέρνησης αποδεικνύει, από μόνο του, την παταγώδη αποτυχία της τρόικας στην διαχείριση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Μην αμφιβάλετε πώς οι υπερόπτες γραφειοκράτες των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον μας φόρεσαν τον ζουρλομανδύα του μνημονίου με πρώτο στόχο να πάρουν πίσω οι πιστωτές τα δανεικά μαζί με τους τόκους, αδιαφορώντας για το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων.

Αν κρίνουμε από την συμφωνία της 21ης Ιουλίου και το νέο haircut που προετοιμάζεται ο στόχος αυτός όχι μόνο δεν επιτεύχθηκε, αλλά οι δανειστές (κυρίως ευρωπαϊκές τράπεζες) θα κληθούν τώρα να πληρώσουν με δεκάδες δις ευρώ την αποτυχία της τρόικας. Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να είχαν στραφεί κατά της ηγεσίας της ευρωζώνης της Μέρκελ και του Σαρκοζί, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ γιατί απέτυχαν να προστατεύσουν τα συμφέροντα τους. Στην θέση του κατηγορουμένου θα έπρεπε να βρίσκονται ο κύριος Πωλ Τόμσεν και η ομάδα του οι οποίοι κατάφεραν μέσα σε δεκαοκτώ μήνες να διογκώσουν το πρόβλημα που ανέλαβαν να επιλύσουν, να απειλούν την σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας και ... παρεμπιπτόντως να καταστρέψουν μια ολόκληρη χώρα και το λαό της.

Οι μαθητευόμενοι μάγοι που σκέφτηκαν το μνημόνιο, υποχρέωσαν την κυβέρνηση να το εφαρμόσει και επέβλεψαν από κοντά την εφαρμογή του θα έπρεπε να φάνε τα πτυχία τους και να πάνε για ψάρεμα τις χώρες τους. Έπεσαν έξω σε όλες τις προβλέψεις, στους αριθμούς και τους υπολογισμούς. Κάθε τρεις μήνες αναθεωρούν τους στόχους και μαγειρεύουν τους αριθμούς αλλά ο λογαριασμός δεν βγαίνει με τίποτα. Λάθος εκτίμηση για το έλλειμμα, λάθος για το χρέος , τεράστιο λάθος για την ύφεση, τον πληθωρισμό και την ανεργία Για να καλύψουν τις διαστάσεις της αποτυχία τους οδηγούν στην εξαθλίωση μια ευρωπαϊκή χώρα και το λαό της. Τα μέτρα που επινοούν και επιβάλουν, με την βοήθεια μιας αδύναμης και φοβισμένης κυβέρνησης, έχουν φοβερές παρενέργειες και ρίχνουν την οικονομία στο λεγόμενο σπιράλ της χρεοκοπίας από το οποίο δεν υπάρχει έξοδος. Στόχος τους δεν μπορεί να είναι η έξοδος από την κρίση αλλά πως θα τιμωρήσουν ή μάλλον πως θα εκδικηθούν τον ελληνικό λαό για την δική τους αποτυχία.

Σ΄ αυτή τη φάση, αν είχαμε σοβαρούς ηγέτες θα έπρεπε να αλλάξουμε στρατηγική: «ως εδώ κύριοι της τρόικας, κάναμε όσα μας ζητήσατε, αλλά έχετε αποτύχει. Όχι μόνο δεν συμβάλετε στην διάσωση της Ελλάδος αλλά με τις μεθόδους σας ζημιώσατε και τους πιστωτές». Ταυτόχρονα να ζητήσουμε από τους δανειστές πάγωμα αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεων (όπως έκανε αιφνιδίως το Ντουμπάϊ τον Νοέμβριο του 2009) και να προχωρήσουμε στην ανάταξη της ελληνικής οικονομίας με την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή.

Όσοι θεωρούν ότι «αυτά δεν γίνονται» θα πρέπει να γνωρίζουν ότι και τώρα στην άβυσσο διολισθαίνουμε. Ξεκινήσαμε με «κούρεμα» 21%, συζητάμε για 35%, χρειάζεται 60% λέει ο Γιούνκερ (!) και ασφαλώς νέα σκληρά μέτρα χωρίς τέλος. Ούτως ή άλλως για χρεοκοπία μιλάμε. Η μόνη διαφορά είναι ότι με την συνταγή της τρόικας θα φθάσουμε αργότερα αλλά εξουθενωμένοι και ταπεινωμένοι χωρίς πιθανότητες ανάκαμψης για δεκαετίες. Τουλάχιστον με την μέθοδο μιας αιφνίδιας χρεοκοπίας, με εθνική απόφαση, μπορεί στο τέλος και να σωθούμε, όπως σώθηκε ο Τάσος Παπαδόπουλος όταν είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν, ενώ όλοι τον είχαν ξεγραμμένο μαζί με την Κύπρο.