Μηνάς Τσαμόπουλος

Ήγγικεν η ώρα για την έναρξη του πρωταθλήματος της Super League και όλα  στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι… ρέστα. Μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού οι ομάδες που δεν έχουν προβλήματα είτε οικονομικά είτε διοικητικά.

Οι Ανώνυμες ποδοσφαιρικές εταιρείες έχουν βουλιάξει στα χρέη, επιχειρηματίες να βάλουν το χέρι στη τσέπη δεν υπάρχουν, οι φίλαθλοι, που πλέον δίνουν αγώνα επιβίωσης του σπιτικού τους, απλά ρίχνουν λοξές ματιές στα τεκταινόμενα και γενικότερα είμαστε όλοι …μία ωραία ατμόσφαιρα.

Στην ΕΠΟ από την άλλη έχουν εκλογές το φθινόπωρο και για προεκλογικούς λόγους αν μπορούσε θα ανέβαζε ΟΛΕΣ τις ομάδες στην πρώτη κατηγορία για ικανοποιήσει τους πάντες.

Η τρικομματική κυβέρνηση την προσεχή Τρίτη που ξεκινούν οι εργασίες στη Βουλή θα φέρει προς ψήφιση νομοσχέδιο  του Υπουργείου Δικαιοσύνης για  ευνοϊκή ρύθμιση των χρεών των 8 ΠΑΕ που δεν έχουν πάρει ακόμη πιστοποιητικό συμμετοχής  από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού.

Η όλη κατάσταση μου θυμίζει τη φράση «ας πάει και το παλιάμπελο». Εδώ διαλύεται τα σύμπαν, δεν ξέρουμε που θα είμαστε και πως θα είμαστε μέχρι το τέλος του χρόνου, ας μην στερήσουμε από τον κόσμο το ποδόσφαιρο. Έναν ελεγχόμενο χώρο όπου μπορούν να ξεδώσουν ή και να ξεσπάσουν οι καταπιεσμένοι οικονομικά και ψυχολογικά Έλληνες.

Έτσι χύμα-λίμπα λειτουργούν όλα. Στεγνώσαμε οικονομικά από τους φόρους και τις μειώσεις εισοδημάτων για να περιοριστεί το έλλειμμα και να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις  δανειακές υποχρεώσεις ως χώρα και όμως τα χρέη όλο και αυξάνου, οι φόροι ακολουθούν  την ίδια ανοδική πορεία, οι θέσεις εργασίας όλο και λιγοστεύουν και αυτές για ένα κομμάτι ψωμί και περιμένουμε  το θαύμα.

Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Στις λεπτομέρειες γίνεται η διαφορά. Και από ό,τι  φαίνεται μόνο οι οργανοπαίχτες αλλάζουν.

«Δεν μετράει να αλλάξουν οι οργανοπαίχτες όσο ο χαβάς, που είναι το πρόβλημα, παραμένει ο ίδιος» όπως είχε πει ο Θοδωρής Κολοκοτρώνης στον Όθωνα πριν «τον πάρει και το σηκώσει» τον άνακτα.