Μάριος Καλογερόπουλος

Ο λόγος για την Ιονία Οδό η οποία, όπως τόσο πανηγυρικά τονίζεται - αν και θα έπρεπε να είναι αυτονόητο τόσα πολλά χρόνια - επιτρέπει πλέον σε οδηγούς να κάνουν τη διαδρομή Αθήνα-Ιωάννινα σε 3,5 ώρες - και ασφαλώς.

Μην φανταστείτε κάτι φοβερό τύπου Οτοστράτα ή κάτι αντίστοιχο. Δύο λωρίδες κυκλοφορίας από την Κόρινθο και μετά μέχρι τα Ιωάννινα, ίσως πλην ελαχίστων σημείων.

Φυσικά ενώ ο δρόμος έκανε χρόνια και χρόνια να κατασκευαστεί, τα διόδια εμφανίστηκαν πολύ γρήγορα μπροστά στους οδηγούς αφού αυτά τα δύο πάνε πακέτο.

Να το ξεπεράσω κι αυτό και να δεχθώ ότι πρέπει ένας δρόμος καλός και ασφαλής - γιατί είναι καλός και ασφαλής - να συντηρείται. Και συντήρηση σημαίνει χρήματα. Και χρήματα σημαίνει ανάγκη εύρεσης πόρων.

Αυτό που δεν μπορώ με τίποτα να ξεπεράσω είναι αυτό το... πάθος που έχουν οι πολιτικοί με τις κορδέλες και τις παράτες. Γιατί αν δεν το παρατηρήσατε μετά τα εγκαίνια που έκανε ο Σπίρτζης για τα τελευταία 14χλμ. της Ιονίας Οδού μέχρι τα Ιωάννινα, τον Σεπτέμβριο θα γίνουν ξανά νέα εγκαίνια. Αλλά τότε θα παραστεί ο Τσίπρας για να κόψει κι αυτός μια κορδέλα και ίσως να δώσει και καμία ονομασία στις αρκετές σήραγγες που υπάρχουν κατά μήκος της διαδρομής.

Δηλαδή μέσα σε λίγους μήνες ο ίδιος δρόμος θα εγκαινιαστεί δύο φορές από δύο διαφορετικούς ανθρώπους λες και απευθύνονται σε ιθαγενείς που «τσιμπάνε» με χάντρες και γυαλιστερές πέτρες.

Αφήστε που παρά τα εγκαίνια και τις κορδέλες, οι δρόμοι, ούτε η Ιονία Οδός, ούτε και η Κορίνθου-Πατρών έχουν ακόμα πλήρως ολοκληρωθεί και κάθε λίγο, ανά τμήματα, κλείνουν και δώστου παλι κορίνες, πάλι μία λωρίδα, πάλι χαμηλές ταχύτητες και ταλαιπώρια...

Κάτι σαν τα capital controls δηλαδή που "χαλάρωσαν", αλλά τελικά συνολικά μειώνουν το ποσό που μπορεί να «τραβήξει» κάποιος από τα ΑΤΜ σε επίπεδο έτους.

Σας βλέπουν παιδιά, σας βλέπουν...