Μανόλης Γαλάνης

Το «βουλευτιλίκι» για ακόμα μία φορά απουσιάζει από την υπό τελική διαμόρφωση νέα λίστα των Βαρέων και Ανθυγιεινών αναδεικνύοντας την ατολμία της πολιτείας να άρει μία καταφανέστατη αδικία εις βάρος των Εθνοπατέρων! Ο Ελληνας βουλευτής δικαιούται πέραν πάσης αμφιβολίας ανθυγιεινού επιδόματος καθώς η ενασχόληση του με την πολιτική τον έφερε διαχρονικά αντιμέτωπο με σειρά ιδιαίτερα σοβαρών ψυχοσωματικών νόσων.

Ειδικότερα:

•   Απέκτησε χρόνια φαρυγγίτιδα κάνοντας γαργάρα την χρεοκοπία του πολιτικού μας συστήματος και προτάσσοντας την προσωπική φιλοδοξία της εκλογής.

•   Υποβλήθηκε σε μακρά και βασανιστική αφωνία σιωπώντας όλα αυτά τα χρόνια για το πάρτυ της μίζας με κρατικό χρήμα που γινόταν δίπλα του.

•   Καταπόνησε στα όρια του το μυοσκελετικό του σύστημα ανάγοντας την κυβίστηση ή αλλιώς «κωλοτούμπα» σε δημοφιλές κοινοβουλευτικό άθλημα.

•   Αντιμετώπισε πηχεοκαρπικό σύνδρομο λόγω των καταιγιστικών χειραψιών που χάρισε μοιράζοντας απλόχερα υποσχέσεις για ρουσφετολογικές τακτοποιήσεις στο δημόσιο.

•   Ένιωσε τα ενοχλητικά συμπτώματα του αυχενικού κατεβάζοντας το κεφάλι στις επιταγές της κομματικής πειθαρχίας και συνθλίβοντας την προσωπική του άποψη.

•   Έπαθε υπερκόπωση από τα συνεχή «διαγγέλματα» με τα οποία «βαφτίζει» λαϊκισμό την κοινωνική απαίτηση περικοπής των προκλητικών του προνομίων όταν χιλιάδες συμπατριώτες του συνωστίζονται στα συσσίτια.

•   Υπέστη εξόφθαλμη παραβίαση της ιδιωτικού του χώρου από συγγενείς και φίλους που συνωστίστηκαν στη Βουλή αφού από οικογενειακή αλληλεγγύη «αναγκάστηκε» να τους διορίσει στον ναό της Δημοκρατίας.

•   Οδηγήθηκε σε ψυχικό καταναγκασμό επιχειρώντας κατ’ επανάληψη να αποποιηθεί κάθε ομοιότητα με τους πρωταγωνιστές των αξέχαστων επιτυχιών του ελληνικού κινηματογράφου, «Ψευτοθόδωρος» και «Μαυρογιαλούρος», που γυρίστηκαν μισό αιώνα πριν.

•   Ταλαιπωρείται ακόμα από τις ενοχλήσεις ψύξης που του προκαλεί ο ισχυρός κλιματισμός των κρατικών λιμουζινών τη στιγμή που ψηφίζει φορολογική θηλιά για τον Έλληνα που τολμά να κυκλοφορήσει με τα «δικά» του κυβικά.

Για όλες τις παραπάνω πολιτικές «παθήσεις» και για ακόμα τόσες ο ελληνικός λαός ενδεχομένως θα ήταν διατεθειμένος να συνδράμει με τη συμπάθειά του αρκεί οι εθνοπατέρες να τον είχαν ψυχολογήσει σωστά.

Παρόλα τα στραβά που του καταλογίζονται ανά την υφήλιο, και για τα οποία η Ιστορία είναι αρμόδια να αποφανθεί, ο Έλληνας πάντα ήταν «κιμπάρης» και πάντα θα είναι «άρχοντας» με τα συναισθήματά του. Ένα, «συγγνώμη φίλε, γράψε λάθος» από τους πολιτικούς μας αρκούσε να πάμε παρακάτω.

Αντίθετα, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του έσπευσαν να του αποδώσουν, και συνεχίζουν να το κάνουν σε κάθε ευκαιρία, συνενοχή και συνέργεια. Αντί να αποδεχτούν γενναία τις ευθύνες που τους αναλογούν επέλεξαν να υψώσουν το δείκτη του χεριού τους και να τον «καταδώσουν» κανονικότατα…