Μάκης Πολλάτος

Τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις μας δεν κάνουν κάτι άλλο απ' το να αθετούν τις προεκλογικές υποσχέσεις τους. 

Ξεχνάτε τον Κώστα Καραμανλή; Οι διακηρύξεις του περί επανίδρυσης του κράτους πολύ σύντομα οδήγησαν στον απόλυτο εκφυλισμό και εκμαυλισμό της κρατικής μηχανής, με μπροστάρη -δυστυχώς- το νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Τα δημόσια οικονομικά ξεχείλωσαν και τα ελλείμματα εκτοξεύτηκαν. 

Τότε ήρθε ο Γιώργος Παπανδρέου υποσχόμενος ότι «λεφτά υπάρχουν» και θέτοντας το δικό του δίλημμα: «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Λίγους μήνες μετά την ανάδειξή του στην πρωθυπουργία, οι προεκλογικές εξαγγελίες του Γιώργου Παπανδρέου εκφυλίστηκαν σε έναν ανελέητο ορυμαγδό λιτότητας. 

Ακολούθησε ο Αντώνης Σαμαράς με το ανέκδοτο των «Ζαππείων» και την αντικατάσταση των μνημονίων από εναλλακτικά ισοδύναμα μέτρα που δεν θα ήταν υφεσιακά, θα δημιουργούσαν νέες θέσεις εργασίας και θα ικανοποιούσαν την Τρόικα. Οι προεκλογικές δεσμεύσεις της ΝΔ μεταμορφώθηκαν στην πλήρη και απαρέγκλιτη εφαρμογή των μνημονίων. 

Και μετά ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας που προεκλογικά έταζε σε όλους με το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», υποσχόταν κατάργηση του μνημονίου και των εφαρμοστικών νέων και έβαζε τέλος στην Τρόικα, έπειτα από σκληρή διαπραγμάτευση κατάφερε να πείσει την ΕΚΤ, το ΔΝΤ και την Κομισιόν να δεχθούν να αποκαλούνται από τους Έλληνες «θεσμοί». Και μετά την μεγάλη επιτυχία, έμπλεοι εθνικής αξιοπρέπειας και πατριωτισμού, καταλάβαμε ότι με την σημερινή επιστολή του Γιάνη Βαρουφάκη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επί της ουσίας υιοθετεί το email Χαρδούβελη που δαιμονοποιούσε και αποκήρυττε μέχρι χθες! 

Θα συμφωνήσω αν μου πείτε ότι το email Χαρδούβελη αποτελούσε προϊόν επιβολής και δεν είχε συνταχθεί έπειτα από σκληρή διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους, ενώ τουλάχιστον τώρα πριν την προσαρμογή (δεν λέω κωλοτούμπα) της κυβέρνησης είπαμε κι ένα «ουάου», κάναμε και την επανάστασή μας δηλαδή...

Οπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας απευθυνόμενος στο Μίκη Θεοδωράκη «στις μάχες χρειάζεται στρατηγική και μυαλό, δεν πρέπει να πας να πέσεις στη φάκα του αντιπάλου, πρέπει να κάνεις και ελιγμούς στη μέση. Το πιο σημαντικό πολεμοφόδιο που έχουμε είναι η πλατιά εθνική λαϊκή ενότητα. Αυτό που έχει δημιουργηθεί εγώ δεν το περίμενα».

Αυτά νομίζω ότι θα πει ο πρωθυπουργός σε όσους τον αμφισβητούν και κάνουν κριτική από αριστερά. Σε όσους ηττοπαθείς ζητούν συγγνώμη από το λαό επειδή θεωρούν ότι συνειδητά καλλιεργήθηκε η ψευδαίσθηση για το τέλος των μνημονίων ο Αλ.Τσίπρας θα εξηγήσει ότι το μνημόνιο έχει τελειώσει και ότι σε τέσσερις μήνες από τώρα θα εφαρμόσουμε το δικό μας πατριωτικό πρόγραμμα. 

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί η κυβέρνηση έπρεπε άλλα να λέει πριν από 20 ώρες (βλέπε τα δύο χθεσινά nonpapers ότι δήθεν υλοποιείται το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης) και άλλα να κάνει σήμερα που αποκαλύφθηκε η επιστολή Βαρουφάκη; Θα μου πείτε, η κυβέρνηση έκανε έναν αναγκαίο συμβιβασμό για να μην καταρρεύσει η χώρα. Σωστά. Γιατί όμως ο Αλ.Τσίπρας και οι συνεργάτες ουδέποτε παραδέχθηκαν δημοσίως ό,τι καλό μπορεί να είχε γίνει λόγω μνημονίων; Δεν γνώριζαν ή εξαπάτησαν εκουσίως υποσχόμενοι μια άλλη πολιτική; Γιατί έπρεπε να προηγηθεί η δραματοποίηση των δήθεν σκληρών διαπραγματεύσεων, να γίνουν οι κόντρες με τους Ευρωπαίους, να εκτοξευτούν ύβρεις και προσβολές στους Γερμανούς κατακτητές αν επρόκειτο να εφαρμόσουμε κατά γράμμα ό,τι ζητούσαν απ' τον καημένο τον Χαρδούβελη; Γιατί βγάζουν... χαζό τον Γλέζο που αποκαλύπτει την πολιτική απάτη όταν οι ίδιοι εμπιστεύονται την ορθή κρίση και τις πνευματικές του ικανότητες βάζοντάς τον ίδιο τον κ. Γλέζο επικεφαλής της επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων; 

Γιατί μας δουλεύουν ότι δεν υπάρχουν νέα μέτρα; Δηλαδή τα παλιά που ζητούσαν οι Ευρωπαίοι από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αλλά δεν είχαν εφαρμοστεί δεν είναι μέτρα; 

Η πρόβλεψή μου είναι ότι η Οδύσσεια δεν τελείωνει σήμερα. Διότι η συμφωνία με τους δανειστές επί των μέτρων δεν σημαίνει το τέλος του δράματος. Τα μέτρα πρέπει και να εφαρμοστούν. Τα δημόσια ταμεία πρέπει να συγκεντρώσουν χρήματα. Οι Ευρωπαίοι δεν πείστηκαν να δώσουν νέα χρήματα και τα ήδη προϋολογισθέντα δεν αρκούν για να εξοφληθούν οι υποχρεώσεις του Δημοσίου μέχρι το τέλος του καλοκαιριού. Το χρηματιστήριο μπορεί να κάνει... ράλλι, όμως η ρευστότητα στην αγορά δεν έχει αποκατασταθεί. Μπορεί να υλοποιηθεί πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της απόλυτης φτώχειας και της ανθρωπιστικής κρίσης, όμως δεν ακούω τίποτα για το πώς θα ξαναβρούν δουλειά οι άνεργοι. Και αφού τώρα -σύμφωνα με την κυβέρνηση- δεν επιβάλλονται νέα μέτρα, ελπίζω να μην χρειαστεί να ληφθούν κι άλλα μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα -απ' αυτά που δεν... λαμβάνονται- κατά τον Ιούνιο, όταν θα βρεθούμε μπροστά στην ανάγκη να αποπληρώσουμε ομόλογα του ΔΝΤ και της ΕΚΤ...