Μάκης Πολλάτος

Πάω στοίχημα πως ούτε ο Τσίπρας το έχει συνειδητοποιήσει -αν και αυτό το θεωρώ λογικό επειδή είναι πολύ απασχολημένος να επικαιροποιεί την πολιτική του αναλόγως αν επισκέπτεται την Αργεντινή, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία ή αν βρίσκεται στην Ελλάδα- όσο όμως εφαρμόζεται η σημερινή πολιτική πλησιάζουμε όλο και περισσότερο στον... σοσιαλιστικό παράδεισο.

Για παράδειγμα με τους νέους φόρους για τα ακίνητα που προωθεί η κυβέρνηση είναι πολύ πιθανό να... καταργηθεί η έννοια της περιουσίας.

Στην κριτική ότι θεσπίζει Ενιαίο «Φόνο» Ακινήτων, το υπουργείο Οικονομικών απαντά ότι δεν δημιουργούνται νέοι φόροι κι ότι απλώς ομοαδοποιούνται οι υπάρχοντες.

Αυτή είναι η μια όψη της αλήθειας. Η πραγματική εικόνα είναι ότι διά της υποτιθέμενα «αθώας» ομαδοποιήσεως θα διευρυνθεί η φορολογική βάση. Όσοι έχουν σπίτι και ένα αδόμητο οικόπεδο θα πληρώσουν περισσότερο. Αν στην ακίνητη περιουσία περιληφθούν και τα αγροτεμάχια ή ακόμη και τα εκτός σχεδίου, τότε η φορολογητέα βάση θα διευρυνθεί ουσιαστικά.

Αφήνω κατά μέρους το ερώτημα αν είναι ηθική η διαμαρτυρία κάποιων βουλευτών που δηλώνουν ότι θα καταψηφίσουν την ενοποίηση των φόρων για τα ακίνητα και παράλληλα διαθέτουν τεράστια περιουσία.
Για να πληρώσει κάποιος τους νέους φόρους στα ακίνητα μάλλον θα χρειαστεί να πουλήσει μέρος της περιουσίας του κι επειδή η οικονομία είναι όπως είναι, η τιμή πώλησης θα είναι κοινή: όσο - όσο.

Το κρατός λοιπόν θα αναγκάσει τους περισσότερους να πουλήσουν την περιουσία τους, γεγονός που θα μας φέρει πιο κοντά στον σοσιαλισμό (όλοι ίσοι) και στον παράδεισο (δεν θα έχουμε ούτε σπίτι να μείνουμε). Συνοπτικά, πρόκειται για μια πολιτική που θα μας οδηγήσει στο σοσιαλιστικό παράδεισο.

Γιατί το κάνει αυτό η κυβέρνηση;

Αν δεν το έχετε καταλάβει ακόμη, η εξίσωση που έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές για να μειωθούν τα ελλείμματα και να παρουσιαστούν πρωτογενή πλεονέσματα είναι: Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων (ή εφεδρεία ή διαθεσιμότητα), αλλιώς αύξηση φόρων (οριζοντίως και καθέτως, για όλους δηλαδή) κι αν τίποτα από τα δύο δεν φέρει αποτέλεσμα, τότε νέα μείωση μισθών και συντάξεων.

Αν δεν υποχωρήσουν οι αντιδράσεις για τους φόρους στα ακίνητα να είστε προετοιμασμένοι γι' αυτά που θα πει η κυβέρνηση στο τέλος: «ΟΚ, δεν θέλετε Νέο Φόρο; Είμαστε αναγκασμένοι να κόψουμε μισθούς και συντάξεις...».
Αυτό όμως που τείνουν να ξεχάσουν στην κυβέρνηση, στην τρόικα και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι πως η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων που έχουν ένα σπίτι, δεν έχει έσοδα από την ακίνητη περιουσία. Να φορολογηθούν τα έσοδα από τα ενοίκια; Προφανώς. Να φορολογηθούν ακόμη και τα αγροτεμάχια. Ασφαλώς. Όταν όμως πρόκειται για κτήματα που δεν έχουν αξία γιατί πρέπει να αλλάξει το σημερινό καθεστώς της φορολόγησής τους κατά την μεταβίβαση ή την κληρονομία;

Και το κυριότερο: Αφού το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παραδέχτηκε ότι η πολιτική του ήταν λάθος κι αφού -όπως διαπιστώθηκε από την βουτιά στην είσπραξη εσόδων τον Ιανουάριο- οι υψηλοί φόροι οδηγούν σε μείωση της κατανάλωσης και οι πολίτες δεν έχουν να πληρώσουν γιατί επιμένουν;

Γιατί δεν αλλάζουν το κοκτέηλ των φαρμάκων που μας έχουν επιβάλει; Να μας σώσουν δεν διατείνονται ότι θέλουν;  
Ακόμη κι ο σοσιαλδημοκράτης Στάινμπρουκ -που τον βλέπω κυβερνητικό εταίρο της Μέρκελ στη νέα γερμανική κυβέρνηση, να μου το θυμηθείτε- το είπε: Μην αφήσουμε την Ελλάδα να υποφέρει μέχρι θανάτου...

ΥΓ: Ελπίζω ο υποψήφιος καγκελάριος της Γερμανίας να μην εννοούσε πως το Βερολίνο και η τρόικα πρέπει να επιταχύνουν τον ελληνικό θάνατο...