Μάκης Πολλάτος

Οι «ειλικρινείς» και «έντιμοι» Κόντε, Σάντσεθ, Μπορίσοφ ακολουθώντας τις οδηγίες της Μέρκελ έκαναν αυτό που είχαν υποσχεθεί στον Ερντογάν. Όχι μόνο δεν έβαλαν κυρώσεις στην Τουρκία, όχι μόνο δεν καταδίκασαν φραστικά την απειλή πολέμου εναντίον της Ελλάδας και τον σφετερισμό ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά λίγο ήθελαν να επιβάλλουν στον Μητσοτάκη αντίμετρα. Ο ανεκδιήγητος Μπορέλ, επί της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ αρμόδιος, έφτασε να προτείνει στην Ελλάδα να κάνει κινήσεις καλής θέλησης προς την πλευρά της Τουρκίας στην Θράκη για να εξευμενιστεί ο Ερντογάν και να δημιουργηθεί μια θετική -λέει- ευρωτουρκική ατζέντα!
Και οι Γάλλοι που περιμέναμε να μας... σώσουν; Τι έκανε η γαλλική αντιπροσωπεία υπό τον Εμανουέλ Μακρόν στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής; Γιατί δεν έδωσε μάχη υπέρ της Ελλάδας; Συνέβη κάτι που δεν ξέρουμε; Κάτι που πέρασε κάτω από τα ραντάρ αλλά θα το βρούμε μπροστά μας στο μέλλον;

Διαβάστε ένα απόσπασμα από την «τέλεια καταιγίδα» το βιβλίο του πρέσβη επί τιμή Βασίλη Κασκαρέλη, ένα από τα πιο έμπειρα και αποτελεσματικά υπηρεσιακά στελέχη της ελληνικής διπλωματίας.

«Αποδείχθηκε στην πράξη πόσο εύθραυστη ήταν η «νεκρή ζώνη» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που είχε δημιουργηθεί από τις γαλλικές θέσεις και που στήριζε τις ελπίδες της η ελληνική πλευρά. Η Γαλλία επί σειρά μηνών και για λόγους που εκτέθηκαν πιο πάνω βρισκόταν σε διαρκή διαμάχη με την Τουρκία μέσα στο ΝΑΤΟ, βοηθώντας εκουσίως με τον τρόπο αυτό την Ελληνική Μόνιμη Αντιπροσωπεία να μην έρθει σε απευθείας αντιπαράθεση με την Τουρκική δημιουργώντας μια επιπλέον ελληνοτουρκική διαφορά που θα επιδείνωνε τις διμερείς σχέσεις και συνακόλουθα θα υπονόμευε τις πολιτικές προσπάθειες για τη βελτίωσή τους.
Κατά τη διάρκεια, όμως, της Συνόδου έδειξε σαφώς, και πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι είναι επίσης διατεθειμένη για δικούς της λόγους να υποχωρήσει και να συνεργαστεί με τους άλλους 16 Συμμάχους πλησιάζοντας τις τουρκικές θέσεις, δεδομένου ότι, όπως διαμορφώθηκαν αυτές, δεν θίγονται καίρια δικά της συμφέροντα. Με λίγα λόγια, το «Ελλάς – Γαλλία – Συμμαχία» ήταν ένα σύνθημα χωρίς κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο, γεγονός που η Αθήνα, ανεξάρτητα από κυβερνήσεις, δεν ήθελε να χωνέψει, συνεχίζοντας να το υιοθετεί.”

“Με την ευκαιρία, επισήμανα για πολλοστή φορά στην Αθήνα την αρνητική για τα ελληνικά συμφέροντα στάση της πολυαγαπημένης Γαλλίας, η οποία εδώ και μερικούς μήνες «σέρνει τον χορό» προκαλώντας πάσης φύσεως προβλήματα και δημιουργώντας αρνητική σε βάρος μας ατμόσφαιρα”». Αυτά γράφει ο Βασίλης Κασκαρέλης για την στάση της Γαλλίας στο ΝΑΤΟ πριν από καμιά 20ριά χρόνια. Σας θυμίζει κάτι η τακτική των Παρισίων; Βλέπετε ομοιότητες με την στάση του Μακρόν στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής; Για ποιο λόγο άραγε η γαλλική πλευρά «πούλησε» το παιχνίδι και δεν έδωσε καν μάχη για την ενεργοποίηση κυρώσεων στην Τουρκία παραπέμποντας τις αποφάσεις για το μέλλον;

Μία κρίση όπως αυτή μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, με τα σύννεφα του πολέμου στην περιοχή να πυκνώνουν, για τις βιομηχανίες όπλων είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πουλήσουν. Το διαπιστώνουμε με την Γερμανία: Η Μέρκελ εξοπλίζει τον Ερντογάν με 6 υποβρύχια τα οποία -να είστε σίγουροι- ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν τα θέλει για καλό. Οι Γερμανοί δίνουν στους Τούρκους και βόμβες, βλήματα, πυρομαχικά, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε επιτρέποντάς τους μάλιστα να τα κατασκευάζουν στην Τουρκία αντιγράφοντας την υψηλή τεχνολογία. Ούτε τα ρωσικά S-400 απέκτησαν για καλό οι Τούρκοι. Ούτε το ελικοπτεροφόρο που τους χτίζει η Ισπανία το θέλουν οι Τούρκοι για την άμυνά τους και την προάσπιση της ειρήνης, αντιλαμβάνεστε θεωρώ.

Βεβαίως δεν είναι μόνο οι Γερμανοί και οι σύμμαχοι των Τούρκων που βγάζουν λεφτά από την ελληνοτουρκική κρίση. Είναι και όσοι εξοπλίζουν τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Αναρωτιέται όμως κάποιος, είναι μικρής σημασίας για τα γαλλικά συμφέροντα το συμβόλαιο των €2,5 δισ. για την αγορά Rafale από την Ελλάδα; Μήπως οι αμερικανικές εταιρείες δεν βγάζουν χρήματα εξοπλίζοντας Ελλάδα και Τουρκία;

Μεγάλη σημασία έχει να αναλογιστούμε τι κάναμε και τι κάνουμε σήμερα εμείς οι Έλληνες. Τα δικά μας λάθη. Της προηγούμενης δεκαετίας των μνημονίων και του ΔΝΤ και της περιόδου Τσοχατζόπουλου μετά τα Ίμια. Που υπήρξαν σπατάλες, δωροδοκίες, διασπάθιση δημοσίου χρήματος σε κάποια προγράμματα αλλά έγιναν και χρήσιμες αγορές. Όπως η απόκτηση των -υπερκοστολογημένων- γερμανικών υποβρυχίων τύπου Παπανικολής που σήμερα θεωρούνται το ατού των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Στην περίοδο της κούρσας εξοπλισμών υπήρξαν και άνθρωποι οι οποίοι προάσπισαν το δημόσιο συμφέρον, βάζοντας για παράδειγμα ρήτρες οι οποίες προέβλεπαν ότι το κόστος ενός οπλικού συστήματος θα μειωνόταν αν οι κατασκευαστές πωλούσαν το ίδιο όπλο φτηνότερα σε κάποια τρίτη χώρα και έτσι η Ελλάδα θα πετύχαινε την χαμηλότερη τιμή, όπως υπήρξαν και λαμόγια.

Υπήρξαν πολιτικοί που προειδοποιούσαν για τους κινδύνους και υπήρξαν και οι πολλοί που αδιαφορούσαν για τον κίνδυνο αφοπλισμού της χώρας. Ποιος αλήθεια μιλάει για όσους από το 2004 μέχρι το 2020 επέτρεψαν στις ένοπλες δυνάμεις να μην έχουν ανταλλακτικά που θα διασφαλίζουν υψηλή διαθεσιμότητα; Διότι στο ένα άκρο είναι οι ανεξέλεγκτες, άχρηστες και ζημιογόνες αγορές όπλων, στο άλλο άκρο είναι όμως η ακινησία, η αδιαφορία και η παραμέληση της εθνικής άμυνας.

Δυστυχώς, ακόμη και τώρα μοιάζει σαν να κινούμαστε με τον αραμπά, σαν να ξεχνάμε ότι η Τουρκία θεριεύει μέρα την ημέρα. Αλλάζουμε ξανά το σχέδιο εκσυγχρονισμού των φρεγατών Μεκο από €160 εκατ. στα €400 εκατ. (και ναι, προφανώς θα γίνει συστηματικότερη αναβάθμιση των πλοίων αλλά η υλοποίηση του προγράμματος που θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει μετατίθεται και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ), ακόμη καθυστερούμε να αγοράσουμε καινούριες τορπίλες για τα υποβρύχια τύπου 214 γιατί δεν βρίσκονται €100 εκατ. στα δημόσια ταμεία. Αλλά ο Πάνος Καμμένος με τον Αλέξη Τσίπρα είχαν να εκταμιεύσουν €500 εκατ. για την αναβάθμιση των αεροσκαφών P-3B. Πού είναι τώρα αυτά τα περίφημα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας, τα χρυσοπληρωμένα; Θα σας πω εγώ: Εχουν αποπληρωθεί εδώ και καιρό, έπρεπε να έχουν παραληφθεί πριν από δύο χρόνια, αλλά κανείς δεν ξέρουν πότε θα παραδοθούν. Και από τη δικαιοσύνη ρωτούν τους δημοσιογράφους αν ισχύουν οι δημοσιευμένοι ισολογισμοί των εμπλεκομένων εταιρειών...

Τα πράγματα είναι απλά, για εκείνους που καταλαβαίνουν, που θέλουν και μπορούν...