Κώστας Τσαούσης

Βεβαίως, κανείς εξ αυτών δεν είναι τυχαίος – όλοι ή η πλειοψηφία εξ αυτών είχε αναλάβει δημόσιες ευθύνες και μάλιστα σε νευραλγικές θέσεις ως προς το δημοσιονομικό αποτύπωμα τους. Το ποιο ακριβώς είναι το αποτύπωμα από την ενεργή διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων αφήστε το... Ελλείμματα και χρέη στο βωμό της εξυπηρέτησης κομματικών και άλλων σκοπιμοτήτων.

Κατά τα άλλα, μας φταίει ο Γεωργίου (πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ που οι διαδρομές των υποθέσεων του στην Δικαιοσύνη θυμίζουν το παλιό δρομολόγιο Κολιάτσου- Παγκράτι).
Και ο Γεωργίου –ο οικονομολόγος Ανδρέας Γεωργίου- μπορεί να έχει καταλήξει ο «Έλληνας Ντρέιφους» γιατί η κοινωνία των πολιτών στην χώρα μας είναι ασθενική, με μηδαμινή τις περισσότερες φορές επιρροή στα δημόσια πράγματα. Η ίδια δεν μπορεί να λειτουργήσει καν ως ένας αξιόπιστος και αποτελεσματικός «μηχανισμός πίεσης» προς τα κόμματα του δημοκρατικού ευρωπαϊστικού τόξου προκειμένου και εκείνα να φέρουν στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής την ουσία της δίωξης.

Η αφωνία αυτών των κομμάτων παρέχει ζωτικής σημασίας έδαφος στις ποικιλώνυμες ομάδες συμφερόντων του αδυσώπητου λαϊκισμού – στα δεξιά και στα αριστερά- να προβάλλουν και να προωθούν τις ανιστόρητες και τις ανορθολογικές παρόλες τους.

Οι ομάδες αυτές των συμφερόντων του λαϊκισμού έχουν την κύρια και αποκλειστική ευθύνη για το κατάντημα της οικονομίας τα χρόνια που προηγήθηκαν των μνημονίων. Εκείνες με τις πολιτικές τους κατέστρεψαν την οικονομία και έφεραν την διεθνή και ευρωπαϊκή επιτροπεία σε όλο της το μεγαλείο. Όλα τα άλλα, είναι παραμύθια της Χαλιμάς για μεταμεσονύκτιες εκπομπές περιφερειακών καναλιών...