Κλεοπάτρα Κοντονίκα

Τα κονδύλια του ΕΣΠΑ με δυσκολία απορροφώνται. Έργα δεν γίνονται, οι διαδικασίες  εξακολουθούν να είναι γραφειοκρατικές  και χρονοβόρες, οι μηχανισμοί των  αρμόδιων υπουργείων υπολειτουργούν. Το αποτέλεσμα είναι τα χρήματα που θα μπορούσαν να κινήσουν λίγο περισσότερο την οικονομία να λιμνάζουν.

Γι’ αυτό όταν είδα στη Λεωφόρο Καλαμακίου του Δήμου  Αλίμου, μια μεγάλη επιγραφή που  έγραφε πως ο Δήμος με χρήματα  του ΕΣΠΑ ξεκίνησε το έργο ανάπλασης  της λεωφόρου Καλαμακίου –κάτι που πράγματι χρειαζόταν- σκέφτηκα «Επιτέλους. Ας ξεκινήσει κάτι, έστω κι ένα μικρό έργο της τοπικής αυτοδιοίκησης».

Ο Δήμος Αλίμου δεν είναι κανένας παρατημένος  Δήμος. Έχουν γίνει έργα, στην παραλία  για παράδειγμα έχει γίνει εξαιρετική δουλειά, γι αυτό και θεώρησα πως κάτι καλό θα γίνει και τώρα.

Ο προϋπολογισμός του συγκεκριμένου έργου είναι 2 εκατομμύρια ευρώ. «Δεν είναι και λίγα» ξανασκέφτηκα.

Κατηφορίζοντας  την Καλαμακίου προς την παραλιακή, είδα ότι το έργο είχε ήδη ξεκινήσει. Ξαναφτιάχνανε τα πεζοδρόμια με διαγραμμίσεις στο μέσον για τυφλούς και είχαν ήδη φυτευθεί δενδρύλλια πεύκης. Ωραία, θα σκεφτείτε κι εσείς.

Με μια μικρή λεπτομέρεια. Τα δενδρύλλια είναι ξερά. Άνθρωποι έσκαψαν μεγάλους λάκκους, φύτεψαν τα ξερά δενδρύλλια, έβαλαν πασσάλους για να τα υποστυλώσουν μέχρι να δέσουν οι ρίζες, αλλά τα δενδρύλλια είναι ξερά. Σε χρώμα καφέ. Πράσινο ούτε για δείγμα, με εξαίρεση ελάχιστα κι αυτά καχεκτικά δεντράκια, ζήτημα να είναι καμιά δεκαριά σε όλη τη λεωφόρο.

Ρώτησα ένα  γεωπόνο σε ένα κοντινό φυτώριο και μου είπε ότι τα δέντρα μάλλον αρρώστησαν κι ότι αν έχουν ξεραθεί εντελώς δεν πρόκειται να επανέλθουν. Μου είπε επίσης ο ίδιος γεωπόνος, πως η προμήθεια των δενδρυλλίων είχε γίνει από το χειμώνα και πράγματι θυμήθηκα πως βρίσκονταν σε ένα άδειο οικόπεδο επί μήνες, (όπου ήδη παραμένουν μερικές δεκάδες δενδρυλλίων ακόμη όλα ξερά επίσης).

Όμως τότε ήταν πράσινα. Τώρα που έπρεπε να φυτευθούν  στην οριστική τους θέση είχαν ξεραθεί. Παρ’ όλα αυτά, ο Δήμος που  είναι ο φορέας υλοποίησης του  έργου, το οποίο χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ, πλήρωσε εργάτες, που έσκαβαν επί μέρες και φύτεψαν τα ξερά δέντρα τα οποία σήμερα κοσμούν ολόκληρη την λεωφόρο Καλαμακίου και στις δύο πλευρές της, από την αρχή της (στη συμβολή της με την οδό Θεομήτορος) μέχρι το τέλος της στη Λεωφόρο Ποσειδώνος.

Μ’ άλλα λόγια η δουλειά γίνεται, τα χρήματα πληρώνονται και η ανάπλαση των πεζοδρομίων θα ολοκληρωθεί, συμπεριλαμβανομένης της δεντροφύτευσης μιας ήδη νεκράς φύσης.

Το θέαμα είναι  τουλάχιστον θλιβερό. Αντιαισθητικό  και άθλιο σαν εικόνα.

Το πιο εξοργιστικό όμως είναι το γεγονός πως ακόμα και σήμερα, λειτουργούμε σα να μην άλλαξε τίποτα. Σα να έχουμε λεφτά για πέταμα. Δεν υπήρχε άραγε κανείς στο Δήμο Αλίμου να επιβλέψει την έναρξη των εργασιών, να δει ότι τα δενδρύλλια είναι κατάξερα και ότι ακόμη κι αν δεν φταίει κανείς που τα δέντρα αρρώστησαν (ίσως μπορούσαν και να τα προλάβουν πριν ξεραθούν τελείως), κανείς δεν σκέφτηκε ότι δεν χρειαζόταν να ξοδευτούν χρήματα για την υποτιθέμενη δεντροφύτευση;

Οι άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι  αιρετοί. Εκλέγονται από τους δημότες τους και σ’ αυτούς λογοδοτούν. Δεν πρέπει πρωτίστως και να τους σέβονται; Και αυτούς κι ακόμη περισσότερο το περιβάλλον;