Γρ. Νικολόπουλος

Η κυβέρνηση επιμένει να μην αυξήσει τον ΦΠΑ στα νησιά. Είμαστε τουριστική χώρα, τα νησιά μαζεύουν τουρίστες, δεν θέλουμε να θίξουμε τον τουρισμό, δεν αυξάνουμε τον ΦΠΑ για να μη μειωθεί η ανταγωνιστικότητά μας. Ολα καλά με αυτά τα επιχειρήματα.

Το ζήτημα είναι τι αντιπροτείνουμε: αντί για την αύξηση του ΦΠΑ, η κυβέρνηση αντιπροτείνει τέσσερις νέους φόρους που όλοι πλήττουν τον τουρισμό. Προτείνει φόρο από 1 έως 5 ευρώ την ημέρα για κάθε βράδυ διανυκτέρευσης στα ξενοδοχεία. Προτείνει φόρο 3% σε νυχτερινά κέντρα, μπαρ, εστιατόρια, καφετέριες από την 1η Απριλίου μέχρι την 31η Οκτωβρίου, δηλαδή μόνο κατά την τουριστική περίοδο. Προτείνει φόρο 6% επί της τιμής κοσμημάτων, ρούχων, παπουτσιών, αντικειμένων τέχνης (greek art, που λέγαμε παλιά). Σε ό,τι δηλαδή αγοράζουν οι τουρίστες στα ελληνικά νησιά. Και, τέλος, επιβάλλει όλες οι συναλλαγές άνω των 70 ευρώ στα νησιά που έχουν πάνω από 3.100 κατοίκους να γίνονται μόνο με πιστωτική κάρτα - εκτός αυτών με δημόσιες υπηρεσίες (που δεν κάνουν οι τουρίστες).

Μπορεί κανείς να εξηγήσει αυτόν τον παραλογισμό; Οτι δηλαδή δεν αυξάνεις τον ΦΠΑ στα τουριστικά νησιά, αλλά επιβάλλεις επιπλέον φόρους ειδικά στην τουριστική περίοδο και στις συναλλαγές που κάνουν οι τουρίστες και μόνο στα προϊόντα που αυτοί αγοράζουν; Γιατί λοιπόν να μην αυξήσεις τον ΦΠΑ, έστω μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες, αντί να επιβάλεις ένα πλήθος περίπλοκων φόρων, που δεν μπορούν να ελεγχθούν, που χρειάζονται ρυθμίσεις στις ταμειακές μηχανές, που τελικά μόνο ζημιά θα κάνουν και έσοδα δεν θα φέρουν, αλλά αντίθετα θα αυξήσουν τα κίνητρα για φοροδιαφυγή;

Γιατί γίνεται όλο αυτό;

Επειδή η ονομασία των πραγμάτων, το «φαίνεσθαι», είναι πολύ σημαντικότερο για την κυβέρνηση από την ουσία. Επειδή οι ίδιοι άνθρωποι εκπροσωπώντας τους ίδιους δανειστές ονομάζονται «θεσμοί» αντί για τρόικα. Επειδή σκίσαμε το μνημόνιο και πασχίζουμε να υπογράψουμε ένα καινούριο. Επειδή κραυγάζουμε ότι υπερασπιζόμαστε τις «κόκκινες γραμμές» που δεν έχουν καμία απολύτως ισχύ ούτε σημασία. Επειδή το «δήθεν» είναι τελικά η κυρίαρχη λογική αυτής της κυβέρνησης.

Από τις «δήθεν» εναλλακτικές οικονομικές απόψεις του «δήθεν» εναλλακτικού υπουργού Οικονομικών, οι οποίες ισοπεδώθηκαν από όλους τους άλλους υπουργούς και οικονομολόγους, στις «δήθεν» διαπραγματεύσεις όπου το μόνο πράγμα που κάναμε ήταν να αρνούμαστε τον διάλογο και να λέμε σε όλα «όχι». Τώρα περάσαμε στις «δήθεν» προτάσεις προς το Eurogroup, με στόχο να πάμε σε μια «δήθεν» συμφωνία που θα περιλαμβάνει μόνο ανώδυνα μέτρα, για να πάμε μετά σε μια άλλη «δήθεν» μεγάλη διαπραγμάτευση τον Ιούνιο για το Ασφαλιστικό, στο οποίο θα αναζητήσουμε πάλι «δήθεν» λύσεις, για να υπογράψουμε τελικά μια «δήθεν» αναπτυξιακή συμφωνία που θα είναι ένα τρίτο μνημόνιο, το οποίο φυσικά δεν θα ονομάζεται έτσι.

Η κυβέρνηση παριστάνει ότι «δήθεν» κυβερνάει ενώ δεν κάνει απολύτως τίποτα. Η χώρα είναι κυριολεκτικά ακυβέρνητη και το ερώτημα που παραμένει ακόμη και σήμερα, όπου υποτίθεται ότι κλείνει επιτέλους μια συμφωνία με τους Ευρωπαίους, είναι αν αυτοί θα δεχτούν όλα αυτά τα «δήθεν» μέτρα ως σοβαρά μόνο και μόνο για να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ μερικούς μήνες ακόμη. Διότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον ευρωπαϊκή χώρα. Είναι μια «δήθεν» ευρωπαϊκή χώρα που δεν σέβεται τις ευρωπαϊκές αρχές και δεν εφαρμόζει τους ευρωπαϊκούς νόμους.

Με αυτή την τακτική προσπαθεί να πείσει η κυβέρνηση τους ψηφοφόρους της ότι διαπραγματεύτηκε, ότι έσκισε το μνημόνιο και έδιωξε την τρόικα, ότι πέτυχε αναπτυξιακές συμφωνίες, ότι έδιωξε τη διαπλοκή, ότι εκδημοκράτισε τη χώρα. Επί της ουσίας, αυτό που κατάφερε είναι να προκαλέσει στην οικονομία ζημιά πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα σε ένα τρίμηνο, να χάσουμε κάθε ίχνος εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας που είχαμε στο εξωτερικό και να κινδυνεύουμε περισσότερο από ποτέ να βρεθούμε εκτός Ευρωζώνης και σε αχαρτογράφητα ύδατα.

Τι θα γίνει τώρα;

Ολα παίζονται τις επόμενες ημέρες όπου αρχίζουν οι πληρωμές των δόσεων στους ξένους. Ανάλογα με τις εξελίξεις, με το αν υπάρχει συμφωνία ή όχι, θα κινηθεί και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα αποφασίσει αν θα αυξήσει ξανά τον δανεισμό των τραπεζών μέσω ELA και αν θα επιβληθούν μέτρα περιορισμού στην κίνηση κεφαλαίων και στις αναλήψεις μετρητών από τα ATM.

Αν δεν συμφωνήσουμε με τους Ευρωπαίους, τις επόμενες ημέρες θα αρχίσουμε να ζούμε το δράμα της αργεντινοποίησης, καθώς το μετρητό θα εξαφανίζεται, οι τράπεζες θα καταρρεύσουν, οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά το ίδιο, δεν θα υπάρχουν λεφτά για την πληρωμή μισθών και συντάξεων, η κοινωνία θα εκραγεί.

Τις εικόνες αυτές δεν θέλουμε να τις δούμε. Κανείς δεν θέλει, αλλά δεν κάνουμε και τίποτα για να μην τις δούμε. Και δεν αποκλείεται καθόλου να τις δούμε, πολύ σύντομα μάλιστα, τη στιγμή που επισήμως πλέον ξένοι αξιωματούχοι, όπως ο Ντάισελμπλουμ και οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, δηλώνουν ότι η Ευρώπη και η παγκόσμια κοινότητα είναι προετοιμασμένες για το Grexit. Το κακό με τις δηλώσεις των αξιωματούχων είναι ότι εννοούν αυτό που λένε. Δεν είναι «δήθεν», όπως εμείς.