Γρ. Νικολόπουλος

Κανονικά σε αυτές τις εκλογές οι πολίτες θα έπρεπε να ξαναψηφίσουν όσους θεωρούν επιτυχημένους και να μαυρίσουν τους αποτυχημένους τοπικούς άρχοντες, αντικαθιστώντας τους με άλλους που ελπίζουν ότι θα είναι καλύτεροι. Ομως πάρα πολλοί πολίτες πηγαίνουν και σε αυτές τις εκλογές -όπως ακόμη περισσότεροι θα πάνε στις ευρωεκλογές την επόμενη Κυριακή- με διάθεση εκδίκησης. Και η εκδίκηση στρέφεται πάντα προς τους κυβερνώντες, δικαίως ή αδίκως. Δεν έχει καμία σημασία για τον αγανακτισμένο ποιος θα εκλεγεί. Το μόνο που έχει σημασία γι’ αυτόν είναι να εκδικηθεί για την κατάστασή του, να βρίσει, να μουντζώσει, να μαυρίσει την εξουσία, όποια κι αν είναι αυτή. Υπάρχει λοιπόν κίνδυνος ακόμη και πετυχημένοι στη θητεία τους δήμαρχοι ή περιφερειάρχες να βρεθούν μαυρισμένοι επειδή υποστηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ ή τη Ν.Δ. ή επειδή προέρχονται από τους κόλπους τους.

Ο κίνδυνος αυτός είναι ιδιαίτερα εμφανής στον Δήμο Αθηναίων, όπου κατά πάσα πιθανότητα η νίκη θα κριθεί στον δεύτερο γύρο μεταξύ του Καμίνη και ίσως του Κασιδιάρη. Ο Καμίνης πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του εξαιρετικά τυχερό που δεν τον στήριξε η Ν.Δ. ή το ΠΑΣΟΚ ή και οι δύο μαζί, διότι έτσι έχει την ελπίδα να πάρει περισσότερες ψήφους. Η ατυχία του θα είναι να περάσει στον δεύτερο γύρο ο Κασιδιάρης μαζεύοντας ψήφους των αγανακτισμένων και οργισμένων. Και δεν θα είναι ατυχία για τον Καμίνη επειδή κινδυνεύει να χάσει - κάθε άλλο, αναμένεται ότι θα νικήσει με ευκολία στον δεύτερο γύρο.

Η ψήφος, είτε αυτή που πέφτει στην κάλπη των αυτοδιοικητικών εκλογών, είτε αυτή που πέφτει στην κάλπη των ευρωεκλογών την άλλη Κυριακή, προσφέρει μια στιγμιαία ικανοποίηση, αλλά είναι ψήφος με επιπτώσεις που μπορεί να αποδειχθούν πολύ επώδυνες

Η ατυχία του είναι ότι θα έχει τον Κασιδιάρη αξιωματική αντιπολίτευση μέσα στον δήμο και ό,τι σημαίνει αυτό για το δημοτικό συμβούλιο και για την ίδια την πόλη. Οι πιθανότητες να είναι δεύτερος ο Σπηλιωτόπουλος της Ν.Δ. υπάρχουν, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο. Οι δε πιθανότητες να περάσει στον δεύτερο γύρο κάποιος άλλος είναι μικρές. Εξάλλου ο Σπηλιωτόπουλος με τις υπερσυντηρητικές δηλώσεις του περί τζαμιών, μεταναστών κ.λπ. μάλλον προσπαθεί να κόψει ψήφους από τον Κασιδιάρη παρά να κερδίσει τις δημοτικές εκλογές. Και αυτή βέβαια η προσφορά του, συνειδητή ή ασυνείδητη, είναι σπουδαία.

Αλλά τελικά αυτό που έχει σημασία στην Αθήνα είναι ποιος θα είναι δεύτερος, ποιος δηλαδή θα περάσει στον δεύτερο γύρο με τον Καμίνη. Το ζήτημα είναι ότι αν βγει στη δεύτερη θέση οποιοσδήποτε άλλος -πλην Κασιδιάρη-, θα έχουμε ένα δημοτικό συμβούλιο που θα λειτουργεί κανονικά και θα παίρνει αποφάσεις.

Αν βγει δεύτερος ο Κασιδιάρης, θα έχουμε ένα δημοτικό συμβούλιο μέσα στο οποίο θα πρέπει να εγκατασταθούν μονίμως κάμερες για να μεταδίδουν το σόου των ξυλοδαρμών και των ύβρεων. Θα μου πουν κάποιοι: πλάκα θα έχει αυτό. Περί γούστου στην κωμωδία ας μη συζητάμε, αλλά η ουσία είναι ότι η συμμετοχή τέτοιου είδους νταήδων και φασιστοειδών σε οποιονδήποτε θεσμό είναι καταστροφική και για τον θεσμό και για τους πολίτες.

Αυτό που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας όταν ψηφίζουμε, ειδικά σε αυτές τις εκλογές που η οργή ξεχειλίζει και η διάθεση εκδίκησης επικρατεί, είναι ότι άλλο η πλάκα, άλλο η αγανάκτηση και η οργή και άλλο η ψήφος. Ψηφίζοντας με μοναδικό κριτήριο την αγανάκτηση, τελικά ίσως αναγκαστούμε να λουστούμε για τέσσερα χρόνια ανεκδιήγητους τύπους και να βιώσουμε μια καθημερινότητα απόλυτα δυσάρεστη.

Η αγανακτισμένη ψήφος, λοιπόν, είτε αυτή που πέφτει στην κάλπη των αυτοδιοικητικών εκλογών, είτε αυτή που πέφτει στην κάλπη των ευρωεκλογών την άλλη Κυριακή, είτε αυτή που θα πέσει στην κάλπη των εθνικών εκλογών αργότερα, προσφέρει μια στιγμιαία ικανοποίηση, αλλά είναι ψήφος με επιπτώσεις που μπορεί να αποδειχθούν πολύ επώδυνες, ίσως και μοιραίες για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.