Γρ. Νικολόπουλος

Αν υπάρχει ένας οικονομολόγος που γνωρίζει σε βάθος τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και ταυτόχρονα τη λογική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αυτός είναι ο κ. Λουκάς Παπαδήμος. Σήμερα ο νέος πρωθυπουργός έχει την πλήρη στήριξη των «αστικών» πολιτικών κομμάτων και μια πολύ συγκεκριμένη εντολή: να υπογράψει τους επόμενους μήνες τη νέα σύμβαση με την Ε.Ε. και να πάει τη χώρα σε εκλογές στις αρχές του 2012. Το χρονοδιάγραμμα δεν έχει προσδιοριστεί ακριβώς και φυσικά είναι ασφυκτικό για τον κ. Παπαδήμο, αλλά μπορεί η διάρκεια της πρωθυπουργίας του να επεκταθεί ανάλογα με τις εξελίξεις τόσο τις πολιτικές όσο και αυτές στη σχέση μας με την Ε.Ε. και τις αγορές. Επί της ουσίας, αυτό που ζητάνε οι Ευρωπαίοι είναι να βγάλουμε πρωτογενές πλεόνασμα στον Προϋπολογισμό του 2012 και να υιοθετήσουμε μεταρρυθμίσεις που θα αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και θα εξασφαλίσουν την εξαφάνιση των ελλειμμάτων. Τα ίδια ακριβώς θέλει και ο κ. Παπαδήμος. 

Επίσης, θέλει να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ - κατά τη γνώμη μου, είναι ίσως ο μόνος που πιστεύει ειλικρινώς αυτό που λέει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Τόσο ο κ. Παπανδρέου όσο και ο κ. Σαμαράς αλλά και το σύνολο του πολιτικού προσωπικού έλεγαν μεν ότι θέλουν ευρώ, αλλά οδηγούσαν τη χώρα στη δραχμή με ιλιγγιώδη ταχύτητα. 

Το πρώτο όφελος, λοιπόν, από την τοποθέτηση του κ. Παπαδήμου στη θέση του πρωθυπουργού είναι ότι θέλει να μείνουμε στο ευρώ πάση θυσία. 

Το δεύτερο είναι ότι τον εμπιστεύονται οι Ευρωπαίοι. Οι εταίροι μας γνωρίζουν ότι η περίοδος της κοροϊδίας από τους Ελληνες πολιτικούς τελείωσε. Ο Παπαδήμος δεν θα τους κοροϊδέψει. Θα τους πει την αλήθεια ακριβώς όπως είναι. 

Επειδή τον εμπιστεύονται, είναι πολύ περισσότερο δεκτικοί σε δικές του ιδέες και προτάσεις. Αν τους πει ο Παπαδήμος ότι «το πρόγραμμα δεν βγαίνει και πρέπει να το αλλάξουμε σε κάποια σημεία», οι Ευρωπαίοι θα τον ακούσουν και θα το συζητήσουν. Αν τους έλεγε το ίδιο πράγμα ο οποιοδήποτε πολιτικός, θα τον «διαολόστελναν», και δικαίως. Ο κίνδυνος βεβαίως από τους πολιτικούς ελλοχεύει διότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να τραβήξουν το χαλί από τα πόδια του κ. Παπαδήμου. Γιατί να το κάνουν; Διότι απλούστατα, ο κ. Παπαδήμος θα επιχειρήσει να χτυπήσει τον σκληρό πυρήνα του ελλείμματος, δηλαδή αυτό που έφτιαξαν οι πολιτικοί επί δεκαετίες.

«Ο σκληρός πυρήνας»

Η άποψη του κ. Παπαδήμου για τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης, ευτυχώς, δεν έχει καμία σχέση με την άποψη των πολιτικών για το ζήτημα. Συνηθίζει να λέει ότι πρέπει να χτυπηθεί «ο σκληρός πυρήνας» του ελλείμματος. Δηλαδή το μέγεθος του Δημοσίου, οι αντιπαραγωγικές και σπάταλες δραστηριότητές του και οι ζημιογόνες ΔΕΚΟ. Σε αντίθεση με ό,τι έκαναν οι προκάτοχοί του, ο κ. Παπαδήμος δεν θέλει να μειώσει τους μισθούς και τις συντάξεις. Δεν θέλει να αυξήσει τους φόρους. Θέλει να περιορίσει το Δημόσιο όσο μπορεί, να κόψει τις σπατάλες και τις αντιπαραγωγικές δραστηριότητες και να απελευθερώσει πόρους για την ανάπτυξη. Θα μου πείτε ότι αυτά έλεγαν και οι άλλοι. Συμφωνώ. Ομως δεν τα πίστευαν και δεν ήθελαν να τα κάνουν. Ο Παπαδήμος και τα πιστεύει και θέλει να τα κάνει. Για έναν πολιτικό η κατάργηση κάποιων δημόσιων υπηρεσιών είναι σαν ακρωτηριασμός. Οι πολιτικοί θέλουν πολλές δημόσιες υπηρεσίες για να διορίζουν τους δικούς τους. Θέλουν μεγάλες δημόσιες δαπάνες για να κάνουν έργο και να βγαίνουν τα λεφτά του κόμματος και όχι μόνο. Θέλουν στρατιές δημοσίων υπαλλήλων - ψηφοφόρων. Μειώνοντας το Δημόσιο είναι σαν να σκοτώνουν τα δικά τους παιδιά, σαν να καίνε το σπίτι τους, σαν να αυτοακρωτηριάζονται.

Για τον Παπαδήμο δεν είναι έτσι. Η μείωση του δημόσιου τομέα και της σπατάλης είναι εξυγίανση, είναι προοπτική, είναι ο δρόμος της ανάπτυξης. Αυτό γίνεται σαφές σε κάθε ομιλία του. Οπως γίνεται σαφές και ότι ο κ. Παπαδήμος έχει άλλη άποψη περί κοινωνικής δικαιοσύνης από αυτή των πολιτικών. Ο ίδιος θεωρεί ότι τα μέτρα που εφαρμόστηκαν μέχρι σήμερα δεν ήταν κοινωνικά δίκαια και δεν πρέπει να ληφθούν άλλα παρόμοια. Με λίγα λόγια, ο κ. Παπαδήμος θα είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που θα προσπαθήσει να περιορίσει το Δημόσιο. Που θα προσπαθήσει να συγχωνεύσει οργανισμούς και να κλείσει άλλους, να πουλήσει ΔΕΚΟ, να κοιτάξει κονδύλι προς κονδύλι τις δαπάνες για να κόψει αυτές που δεν χρειάζονται. Το τι θα καταφέρει δεν το γνωρίζουμε. Ξέρουμε όμως ότι θα προσπαθήσει. Και ξέρουμε ότι θα είναι ειλικρινής και έντιμος. Ο ίδιος λέει ότι «η εφαρµογή της πρόσφορης πολιτικής δεν εξαρτάται από τα άστρα, αλλά από µας» και ζητά συναίνεση από όλους. 

Η επιτυχία του, δυστυχώς, δεν εξαρτάται ούτε από εμάς, όπως ο ίδιος νομίζει, ούτε από τα άστρα. Εξαρτάται από τις αντιδράσεις του πολιτικού συστήματος και των κομματικών μηχανισμών, οι οποίοι τώρα εμφανίζονται να τον στηρίζουν, αλλά είναι βέβαιο ότι θα δώσουν λυσσαλέα μάχη για να εμποδίσουν τις μεταρρυθμίσεις που θα προσπαθήσει να επιβάλει. Ηδη έχουν εξασφαλίσει ότι ο Παπαδήμος δεν θα έχει χρόνο στην εξουσία. Και ενώ η μάχη που θα δώσει ο κ. Παπαδήμος θα είναι να εξυγιανθεί η οικονομία και να μείνει η χώρα στο ευρώ, ο πολιτικός κόσμος θα δίνει υπογείως μια άλλη μάχη: να διατηρηθεί το μέγεθος του δημόσιου τομέα και αν αυτό οδηγήσει σε έξοδο από το ευρώ, δεν πειράζει, θα φταίει… ο Παπαδήμος.