Τις τελευταίες ημέρες, σχεδόν στο σύνολο τους, τα ελληνικά ΜΜΕ φιλοξένησαν αρκετά ρεπορτάζ, διανθισμένα με ακόμη περισσότερες φωτογραφίες που έδειχναν τον βασιλιά της Μεγ. Βρετανίας Κάρολο Γ΄ να φοράει συχνά σε δημόσιες εμφανίσεις του μια γραβάτα γεμάτη με μικρές ελληνικές σημαίες κεντημένες επάνω της
Γιώργος Διονυσόπουλος
Το κύμα ανατίμησης μιας πλειάδας προϊόντων και υπηρεσιών που βρίσκεται σε εξέλιξη κατά τις τελευταίες εβδομάδες, πέρα από τις προφανείς επιπτώσεις που έχει στο εισόδημα των πολιτών και στην ικανότητά, μιας σημαντικής μερίδας εξ’ αυτών, να καλύψει ακόμη και βασικές ανάγκες επιβίωσής της, αναμένεται να προκαλέσει ανακατατάξεις και στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Η σύγκληση της σημερινής ολομέλειας της Βουλής για την επικύρωση της αμυντικής συμφωνίας Ελλάδας - Γαλλίας, ενώ αρχικά πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις ώστε να αποσταλεί στον επιθετικό εξ ανατολών γείτονα μια εικόνα εθνικής ομοψυχίας, ομόνοιας και σύμπνοιας από το σύνολο των κοινοβουλευτικών δυνάμεων του τόπου, εκ προοιμίου δείχνει να εξελίσσεται τελικά σε ένα ακόμη πεδίο στείρας πολιτικής αντιπαράθεσης και επικοινωνιακών αντεγκλήσεων.
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των σεναρίων που εξακολουθούν και παραμένουν στην επικαιρότητα και σχετίζονται άμεσα με έναν επικείμενο ανασχηματισμό της κυβέρνησης, όποτε και εάν αυτός γίνει, αφορά στο εάν και κατά πόσο ο πρωθυπουργός θα θελήσει να ρίξει στα «βαθιά» μια σειρά από νέα στελέχη της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, αναθέτοντάς τους κάποιο υπουργικό χαρτοφυλάκιο.
Η σπουδή με την οποία επιτέθηκαν αρκετοί αριστεροί αλλά κ κάμποσοι δεξιοί, θεματοφύλακες υποτίθεται του κεντρώου προσανατολισμού της Ν.Δ, σε όσους τόλμησαν να αντιπαρατεθούν στην αστεία δήλωση του βουλευτή του Σύριζα Χρήστου Γιαννούλη περί ποινικοποίησης του μπάρμπεκιου όταν αυτό γίνεται πλησίον σε καταυλισμούς μεταναστών, επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά το μέγεθος της αριστερόλαγνείας που διακατέχει ένα μέρος του αστικού πολιτικού συστήματος και της αγχώδους προσπάθειας του να φανεί αρεστό σε εκείνους που το αμφισβητούν
Ίσως να έχουμε τη μοναδική αστυνομία του κόσμου που αντί να επιβάλει την τάξη, δέχεται αδιαμαρτύρητα το ρόλο του καρπαζοεισπράκτορα, είτε αυτό αφορά την επαναστατική γυμναστική των «ακτιβιστών» του ακροαριστερού χώρου, είτε, ακόμη χειρότερα, την εγκληματική δράση του κάθε εγχώριου ή εισαγόμενου παραβατικού ή ποινικού «φρούτου».