Γιάννης Μακρυγιάννης

Ο Αλέξης Τσίπρας άλλωστε το παραδέχθηκε και μάλλον τον πιστεύω: είχε αυταπάτες ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ξεκινούσε την περσινή διαπραγμάτευση, δεν έλεγε ψέματα. Και αποτέλεσμα αυτής της αυταπάτης, μπορεί να συμπληρώσει ο καθένας, ήταν ο επώδυνος συμβιβασμός, η ήττα του Ιουλίου, που διατήρησε στη χώρα στον σκληρό δρόμο των μνημονίων.

Τώρα, ο κ. Τσίπρας λέει ότι μόλις ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, η χώρα περίπου θα απογειωθεί. Σαν είναι η αξιολόγηση κάνα βαρέλι με… red bull που θα δώσει φτερά. Πώς είναι δυνατόν να εμφανίζεται ως σίγουρη η «ανάσταση» της χώρας, όταν επιβάλλονται άμεσοι και έμμεσοι φόροι ύψους 3,6 δις ευρώ; Με δεδομένο δε ότι οι μισοί από αυτούς είναι έμμεσοι θα έχουμε ένα διπλό αρνητικό αποτέλεσμα: αφενός θα περιορίσουν την κατανάλωση, αφετέρου θα επιβαρύνουν οριζόντια τους πολίτες, άρα και τους πιο αδύναμους! Αλλά και οι άμεσοι, ακόμη κι αν κατανεμηθούν με κάποια δικαιοσύνη, πάλι θα χτυπήσουν την αγοραστική δύναμη ευρύτερων στρωμάτων. Με ό,τι σημαίνουν όλες αυτές οι επιπτώσεις για την όξυνση της ύφεσης και τη δυσκολία επιστροφής στην ανάπτυξη.

Αν συνυπολογίσει κανείς και άλλες αρνητικές επιπτώσεις στην επιχειρηματική δραστηριότητα από το ασφαλιστικό, τότε εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι η γη της… επαγγελίας, δηλαδή η ανάπτυξη, δεν είναι και τόσο ρεαλιστικός στόχος άμεσα. Και επειδή η ροπή στις αυταπάτες είναι μάλλον δομική στον ΣΥΡΙΖΑ γεννάται η εύλογη απορία μήπως και όλη αυτή η προσδοκία για έξοδο από την κρίση, είναι απλώς μία επανάληψη των ψευδαισθήσεων της πρώιμης περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση, τότε που νόμιζε ότι ο πόλεμος με τους ακραίους και αδυσώπητους νεοφιλελεύθερους δανειστές κερδίζεται με… σκαστούρια!

Από την άλλη βέβαια, παρακολουθώντας τη ρητορική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δύσκολα μπορείς να διακρίνεις τι ακριβώς εννοεί με το επιχείρημα «μη βάζετε φόρους – μειώστε δαπάνες». Τι υπάρχει άλλο για να κοπεί δηλαδή στις δημόσιες δαπάνες, ικανό να κλείσει τις δημοσιονομικές τρύπες; Μήπως εννοεί να περιοριστεί κι άλλο το κοινωνικό κράτος; Να κοπούν οι μισθοί (πόσοι πια είναι σε κάπως υποφερτό επίπεδο;) και όλες οι συντάξεις, ακόμη και οι χαμηλές; Ή να απολυθούν δεκάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι, λες και δεν είναι σαφές ότι το δυναμικό που έχει μείνει στο κράτος δεν επαρκεί ούτε για τα βασικά. Ας μιλήσει συγκεκριμένα, αφού λέει ότι αυτή λέει την αλήθεια, σε αντίθεση με τους άλλους που λένε ψέματα.

Ας μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν. Η χώρα παραμένει σε αδιέξοδη πορεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται ένα θαύμα και οι άλλοι την ίδια συνταγή που απέτυχε επί πέντε χρόνια. Κι αυτό γιατί κανείς δεν κατάφερε ή δεν θέλησε να συγκρουστεί πραγματικά με την αιτία του κακού, τις καταστροφικές πολιτικές που επιβάλλουν στη χώρα οι δανειστές.