Γιάννης Μακρυγιάννης

Ας μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις. Η νίκη της Μέρκελ στη Γερμανία, όχι μόνο δεν θα έχει θετικά αποτελέσματα για την Ελλάδα - ούτε για την Ευρώπη -, αλλά θα χειροτερέψει τα πράγματα. Από τη στιγμή που κέρδισε τις εκλογές, έχοντας ακολουθήσει μία συγκεκριμένη πολιτική και οικονομική συνταγή για την Ευρώπη και την Ελλάδα, το λογικό είναι να την συνεχίσει να την εφαρμόζει.

Ακόμη πιο λογικό είναι να αποθρασυνθεί από την εκλογική της αποτυχία και να γίνει ακόμη πιο σκληρή. Το είπε άλλωστε και η ίδια το βράδυ της Κυριακής: Η μεταρρυθμιστική πίεση στην Ελλάδα θα συνεχιστεί. Και όλοι έχουμε γνωρίσει τι εννοεί η Μέρκελ όταν λέει «μεταρρυθμιστική πίεση».

Βέβαια η Μέρκελ ξέρει περισσότερο από τον καθένα ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Και ότι κάποια στιγμή, για πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους, θα χρειαστεί μία δραστική λύση. Είτε είναι κούρεμα, είτε μία άλλη αναδιάρθρωση. Δεν έχει όμως κανένα λόγο να κάνει οτιδήποτε χωρίς ένα σκληρό και επώδυνο για τους Έλληνες αντάλλαγμα. Όπως έχει κάνει οτιδήποτε μέχρι τώρα. Η παρουσία των σοσιαλδημοκρατών στην κυβέρνηση δεν θα την εμποδίσει στο παραμικρό. Η κυρία νομίζει ότι γράφει ιστορία και δεν πρόκειται να βάλει νερό στο κρασί της.

Το πρόβλημα για μας με την Μέρκελ ωστόσο δεν είναι η ίδια η Μέρκελ, αλλά είναι οι Έλληνες μερκελιστές. Οι οπαδοί που έχει δηλαδή στην κυβέρνηση, που νομίζουν ότι καλοπιάνοντάς την θα πετύχουν μία πιο ευνοϊκή αντιμετώπιση. Φευ! Το πολύ πολύ η Μέρκελ να κάνει κάποιο επικοινωνιακό τέχνασμα, ώστε να το εκμεταλλευτούν οι ίδιοι πολιτικά, όμως επί της ουσίας η πολιτική της Μέρκελ θα βυθίζει ακόμη πιο πολύ τη χώρα μας στην εξάρτηση και την φτωχοποίηση.

Είναι μία οικτρή πλάνη να περιμένει κανείς ευνοϊκή μεταχείριση επειδή έδειξε ότι ήταν «καλό παιδί», επειδή ποτέ δεν «ενόχλησε» με απαιτήσεις για διαπραγμάτευση και δεν άσκησε κριτική. Ακόμα χειρότερο: Μια τέτοια δουλική συμπεριφορά κανείς δεν την εκτιμά. Και την ελληνική κυβέρνηση, που έχει αυτή τη συμπεριφορά, τη χρησιμοποιεί η Μέρκελ, δεν τη σέβεται. Γιατί το «θηρίο» πρέπει να το παλεύεις, όχι να το καλοπιάνεις.

Υστερόγραφο 1: Ελπίζω ο Στουρνάρας να μην έχει ψυχολογικό πρόβλημα επειδή θα χάσει τον αγαπημένο του Σόιμπλε, που τον έχψει σαν ίνδαλμα και τον θαυμάζει, αφού όλα δείχνουν ότι υπουργός Οικονομικών θα είναι άλλος.

Υστερόγραφο 2: Ελπίζω να μην με κατηγορήσουν οι όψιμοι και μάλλον  υποκριτές πολέμιοι της Χρυσής Αυγής για «λεκτική βία» και ότι ενισχύω το «φαύλο κύκλο της βίας», όταν αμφισβητώ την κυβερνητική στάση έναντι της Μέρκελ και χρησιμοποιώ φράσεις όπως «δουλική συμπεριφορά». Όσοι χρησιμοποιούν το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής, αφού το γιγάντωσαν πρώτα με την εγκληματική τους αδιαφορία, για να φιμώσουν οποιαδήποτε σκληρή κριτική και να εφαρμόζουν αβρόχοις ποσί τις πολιτικές επιλογές τους, πλανώνται.