Γ. Δημητρομανωλάκης

Χθες το πρωί πήγα σε ένα υποκατάστημα μεγάλης τράπεζας στο κέντρο της Αθήνας. Στο γκισέ έπιασα κουβέντα με τον υπάλληλο (των 1.300 ευρω). Προ μηνών κληρονόμησε ένα σπίτι από την μητέρα του και η πολιτεία τον καλεί να πληρώσει το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ.

Ο άνθρωπος αυτός ήταν οργισμένος. Μου είπε «γιατί να πάρω εγώ καταναλωτικό δάνειο για να πληρώσω το χαράτσι της ΔΕΗ . Νομίζεις ότι μου φτάνουν τα λεφτά που παίρνω για να πληρώσω και το χαράτσι για τα ακίνητα. Άσε που μας περιμένει και νέα μείωση μισθών κατά 10%. Δεν αντέχω άλλο» μου είπε.

Ο άνθρωπος αυτός είναι ανάμεσα στους 2.000.000 Έλληνες που έχουν μια καλή δουλειά όμως η τσέπη τους είναι τρύπια. Ούτε για καφέ δεν έχουν λεφτά ποσω μάλλον να πληρώσουν και τους επιπλέον φόρους.

Από την άλλη πλευρά, γνωρίζει ότι οι ελληνικές τράπεζες, εάν δεν υπήρχαν τα 50 δισ ευρω του μνημονίου, δεν θα υφίσταντο . Όλες θα είχαν αναστείλει την λειτουργία τους. Ξέρει ότι είναι από τους τυχερούς που έχει δουλειά όμως ζητάει το αυτονόητο: να χαλαρώσει η πίεση που νιώθει με το μνημόνιο.

Και αυτό θα είναι το διακύβευμα των επόμενων εκλογών . Δηλαδή, όποιος θέλει να πάρει την εξουσία μετά τις επόμενες εκλογές να πάει τώρα στο Παρίσι στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο και να απαιτήσει μια δημοσιονομική ανάσα δύο η τριών ετών. Πριν ο σοφός λαός προσέλθει στις κάλπες...