Φοίβη Παρασκευά

Στην Πρωτοχρονιά αυτό που ο λαός επιθυμεί είναι να κάνετε μια αναφορά στα πραγματικά προβλήματα του τόπου μας. Μπροστά στην έντονη επιθυμία για εξουσία και πάλι εθελοτυφλείτε. Η σκέψη σας κινείται πάλι στην ωραιοποίηση των συμβάντων και των γεγονότων που έχουν ωστόσο καταγραφεί στις καρδιές των πολιτών. Μιλάτε και πάλι για συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αύξηση του κατώτατου μισθού, προστασία της πρώτης κατοικίας. Μα, καλά! Ποιος σας πιστεύει πια?

Αφού γονατίσατε την μεσαία τάξη που ήταν και ο πυλώνας της ελληνικής οικονομίας, δώσατε εν όψει των εκλογών κάτι διάφορα ‘ψίχουλα’ στους συνταξιούχους και πάλι έρχεστε μεταμορφωμένοι για να μας πείτε τα ίδια, όπως φυσικά κάθε χρόνο.

Και για να γίνω πιο σαφής: ποιος πιστεύει πια σε ένα καλύτερο μέλλον? Σίγουρα αυτός που δεν έχει πάρει τη ζωή στα χέρια του, με άλλα λόγια, ο έλληνας πολίτης. Πλέον όμως ‘δε μασάμε’. `Αλλωστε η εξουσία δεν θα έπρεπε ποτέ να υποτιμά τον κυρίαρχο λαό και τη μεσαία τάξη που δεν πιστεύει πια ούτε και ελπίζει. Στα μάτια μας δεν κάνετε τίποτα άλλο από το να μοιράζετε υποσχέσεις. `Ομως όλα έχουν τα όριά τους.

Χρειάζεστε καινούριο μάνατζερ, για να μην πούμε σκηνοθέτη που θα απαλλάξει από την παρουσία σας την υπερβολή, στην οποία είστε όλοι επιρρεπείς. `Οσο για τα ευχολόγια, είναι και αυτά εκτός πραγματικότητας. Μην αποποιείστε λοιπόν την ευθύνη, μοιράζοντας ‘απλόχερα’ για άλλη μια χρονιά, υποσχέσεις. Τα ευχολόγια που με περισσή ευκολία, μοιράζετε σαν συγχωροχάρτια, με δυσκολία πια θα τα πιστέψουμε. Αντί για αυτά, θα έπρεπε να ενδοσκοπήσετε περισσότερο, στο που έχετε φταίξει. Να κάνετε έναν απολογισμό που θα σας καταστήσει κάπως πιο υπεύθυνους. Αυτό προϋποθέτει αυτογνωσία, στο ελάχιστο. Παίζετε ένα δράμα με ίδιον παρονομαστή. Εντάξει, σας ακούσαμε να εύχεστε. `Ομως βλάκες δεν είμαστε. Πιθανότατα ούτε εσείς οι ίδιοι δεν πιστεύατε αυτά που είπατε. Οπότε εμείς, γιατί να σας πιστεέψουμε?

Ο μιμητισμός της δίψας για εξουσία θριαμβεύει, με λληλουχίες γεγονότων που πια δεν προλαβαίνει η σκληρή για όλους καθημερινότητα. Ο χρόνος τρέχει γρήγορα και τα πράγματα γύρω μας δεν αλλάζουν, εδώ και χρόνια. Η κρίση έχει αφήσει παντού τα σημάδια της, χωρίς να αλλάζει υποχρεωτικά τίποτα προς το καλύτερο. Σε αυτό το σκηνικό, οι ευχές μοιάζουν σαν μακρινή ηχώ, δίχως αλλαγή.

Για αυτόν τον λόγο, μην εξωραϊζετε καταστάσεις. Αλλιώς θα τολμήσουμε κι εμείς να σας παρομοιάσουμε με τον Δον Κιχώτη, που έβλεπε πράγματα χωρίς αυτά να υπάρχουν. Και αυτό ονομάζεται πολιτικός τυχωδιωκτισμός. Υπάρχουν πολύ σοβαρά προβλήματα και μάλλον από ότι φαίνεται εσείς δεν είστε η λύση.