Φοίβη Παρασκευά

Αληθινά πρότυπα κάλλους και ήθους. Κοινό και κριτές προσπαθούν να καταλάβουν ή να μαντέψουν έστω τον προορισμό και την πορεία τους. Κάτι σαν τα ελληνικά σήριαλ. Αλήθεια κορίτσια που πάτε, να πάμε κι εμείς. Το καλύτερο κουστούμι είναι το σώμα. Αλλά και το ντύσιμο λέει πολλά για την προσωπικότητα του ανθρώπου. Την καταγωγή του, το μήνυμα που θέλει να επικοινωνήσει στους άλλους, το επάγγελμα και την διαδρομή του.

Κορίτσια ψάχνετε ένα καλύτερο μέλλον? `Ενα καλύτερο αύριο? Μία καριέρα χωρίς ταλέντο και μόρφωση? Εύκολο κέρδος? Ε, λοιπόν ήρθατε στην σωστή χώρα. Η ελληνική τηλεόραση όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει. Σας βρίσκει στέγη, προορισμό και σίγουρη πελατεία. Ευκαιρία να ανοιχτούν προοπτικές, ν’ανοίξουν δρόμοι απέραντοι εκεί που μία χώρα τα δέχεται όλα και τα εξεφτελίζει κιόλας. Είμαστε άλλωστε η μόνη ίσως χώρα που βάζει σε ώρες αιχμής τούρκικα σήριαλ, να δει ο κοσμάκης. `Αραγε η Τουρκία θα επέτρεπε ελληνικές ταινίες?

Ακόμα να καταλάβω γιατί οι εκπομπές ή τα αξιόλογα και σοβαρά ντοκυμαντέρ, μπαίνουν σε ακατάλληλες ώρες. `Η πολύ νωρίς το πρωϊ ή πολύ αργά το βράδυ. Από εκεί να καταλάβουμε πόσο υποχείρια της κάθε κυβέρνησης είμαστε. `Ο,τι μας σερβίρουν. Να μην φανούν κατώτεροι των περιστάσεων. Σαν κοπάδι, χωρίς ποιμενάρχη. Τα κορίτσια αυτά τα περιμένει λαμπρό μέλλον. Λειτουργούν άλλωστε σαν πρότυπα της κοινωνίας.

Υπάρχουν όμως από την άλλη και σοβαροί άνθρωποι, που δεν θα επέτρεπαν αυτή την παλιοκατάσταση. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Το γιατί όμως έχει να κάνει με το αν θα είχαμε κάτι καλύτερο να πούμε ή να δείξουμε στην τηλεόραση. Κάτι εκπαιδευτικό, για παράδειγμα ή κάτι ποιοτικό που να αναβάθμιζε ή να καλυτέρευε την ποιότητα της ζωής μας.

Αρχές Σεπτεμβρίου και η έναρξη της σχολικής χρονιάς στην επικαιρότητα και πάλι. Ξεκινάν τα παιδιά να μάθουν γράμματα και να αποκτήσουν εφόδια για το μέλλον τους. Και επιτρέπει η τηλεόραση να τους κόβει τα φτερά και να τα κατευθύνει σε άλλες ατραπούς. Τι παράδειγμα τους δίνει? Τι προοπτικές εξέλιξης? Σε τι θεό να πιστέψουν σε μία Ελλάδα χωρίς αξιοκρατία που προβάλλει κακιασμένα μοντέλα που δεν χάνουν ούτε λεπτό για να προβληθούν και να υπονομεύσουν το ένα το άλλο?

Πέντε το απόγευμα. Και αρχίζουν στη συνέχεια τα τουρκικά σήριαλ. `Αντε να πάμε και στο περίπτερο να δούμε τα περιοδικά μας : Γάμος. Βάπτιση. Πότε χώρισε ο ένας και ο άλλος. Αν η καστανή έγινε τελικά ξανθιά. Ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε. Πως το τάδε μοντέλο και το δείνα έχασε κιλά, άλλαξε ‘δουλειά’ και τα συναφή. Ελλάς στο μεγαλείο σου. Που είναι η κουλτούρα?

Που είναι η τέχνη και ο Πολιτισμός μας? Σίγουρα δεν έχουμε κάτι καλύτερο να πούμε. Αν έχουμε να πούμε και κάτι άλλο εκτός από την βαφή της Μενεγάκη και πως τα κατάφερε να ανελιχθεί. Είδες η καπάτσα? Ξεκίνησε από το μηδέν και κοίτα που έφτασε! Πραγματικά αναρωτιέμαι ώρες – ώρες. Ευτυχώς που δεν έχω παιδιά. Τι να τους έλεγα? Ντρέπομαι για την κατάντια μας...Καλό Φθινόπωρο.