Δημήτρης Παγαδάκης

Αποτέλεσμα, η καλλιέργεια κλίματος εχθροπάθειας  Μιας εσωστρεφούς και παραληρηματικής αντιπαράθεσης που πυρπολεί τις εναπομείνασες άκαυτες φλάντζες πολιτικής σύνεσης και ορθολογισμού. Προφανώς, και  η διχαστική όξυνση δεν βγάζει πουθενά.. Εξαρθρώνει, όμως,    περαιτέρω ένα ήδη απαξιωμένο σκηνικό με τη ρητορική ενός απαρχαιωμένου, ακραίου  αριστερό-δεξιού εθνικολαϊκισμού.

Από τη μια, ο ακροδεξιός λαϊκισμός ακονίζει τα νύχια του από το βήμα της Βουλής, Στήνει με στόμφο κρεμάλες, καταχράται τον όρο προδοσία, αναφέρεται αποπροσανατολιστικά σε ξένους τοκογλύφους, οι οποίοι μαζί με τα μισητά ντόπια υποχείρια τους δρουν ως εκπρόσωποι κάποιων αιώνιων εχθρών του ελληνισμού.

Από την άλλη, ο ακροαριστερός λαϊκισμός από το ίδιο βήμα βγάζει σκελετούς από τα χρονοντούλαπα της ιστορίας. θρηνεί για την απώλεια της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας, ζώνεται συμβολικά με φραστικά φυσεκλίκια  και αυτοπροβάλλεται ως νεο -καπεταναίος της αντίστασης στην σύγχρονη  γερμανική κατοχή και τους δωσιλόγους της.
Σαφώς, οι τριτοδιεθνιστικές δοξασίες και τα μισαλλόδοξα κηρύγματα των κρεματορίων δεν είναι τα ίδια , δεν συγκρίνονται, ούτε παρομοιάζονται. Και πάλι καλά που τα τσουγκρίζουν με πομπώδεις μεγαλοστομίες παρά λιμάρουν ξιφολόγχες στα οδοφράγματα. Ωστόσο, ο εκατέρωθεν ανιστόρητος και σχισματικός ζηλωτισμός τους είναι επικίνδυνος για την όποια κοινωνική ειρήνη και συνοχή.

 Κακά τα ψέματα . Σε μια χώρα που ψάχνει χαραμάδες στα αδιέξοδα, τύπου  «μπρος γκρεμός (των μνημονίων) και πίσω ρέμα (της μνησικακίας) » τα εμφυλιοπολεμικά αναμασήματα δεν είναι μόνο σκανδαλωδώς ντεμοντέ αλλά τυφλά πολιτικά και διανοητικά ανεπαρκή .

Εξίσου, όμως,  περιττή πολυτέλεια για το τόπο αποτελεί  και η αλλόκοτη επίκληση εθνικών εκλογών για το φθινόπωρο. Γιατί, η προεκλογική φόρτιση που θα προηγηθεί μιας ενδεχόμενης μετεκλογικής εκτόνωσης, προϋποθέτει αναμπουμπούλα. Δηλαδή να πλακωθούμε πριν καν καταμετρηθούμε, ενόσω είναι γνωστό ποιο επιχαίρει σε ανάλογες συνθήκες.

 Αναπόφευκτα, το ζητούμενο αυτή τη στιγμή είναι η μετριοπάθεια, η ψυχραιμία  και η σύνεση. Οχι τα ουρλιαχτά που τροφοδοτούν  εγωιστικά πείσματα, κακοποιούν τη πολιτική και διεγείρουν φοβικές παραισθήσεις. Υπό τις περιστάσεις όσοι κυνικοί, υποκριτές ή παρασυρμένοι φαντασιώνονται πυρετωδώς άμεσες κάλπες για ξεκαθάρισμα λογαριασμών φρόνιμο είναι ρυθμίσουν τα κλιματιστικά τους. Ειδάλλως, πάντα καραδοκεί ο ζουρλομανδύας.