Δημήτρης Παφίλας

Όπως ο φετινός χειμώνας  δεν λέει να έλθει, έτσι και  o χειμώνας της δυσαρέσκειας ( winter of discontent ) από τον οποίο πέρασε η Αγγλία της  Μάργκαρετ Θάτσερ, δηλαδή οι επώδυνες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν, ομοίως καθυστερούν και το «μάρμαρο» το πληρώνουν, ως συνήθως, οι αδύνατοι.    

Για τους γνωστούς πελατειακούς λόγους – που δεν είναι της παρούσης – οι προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά και η σημερινή δεν «φόρτωσαν» την
προσαρμογή στον δημόσιο τομέα.

Το αποτέλεσμα ήταν να την πληρώσει ο ιδιωτικός τομέας με κλείσιμο επιχειρήσεων, απολύσεις και μειώσεις μισθών έως 40%.

Τώρα, όμως, έγινε αντιληπτό από όλους ότι : πρώτον η προσαρμογή θα είχε πετύχει αν ο δημόσιος τομέας πλήρωνε αυτό που του αναλογούσε, δηλαδή αν «ξεπλήρωνε» το «πάρτι» των περασμένων δεκαετιών.
( Ότι κάνει όλος ο πολιτισμένος κόσμος δηλαδή. Κόβει πρώτα τα έξοδα, και κατόπιν στρέφεται στην αναζήτηση εσόδων από τα μόνιμα υποζύγια μισθωτούς και συνταξιούχους ).     

Δεύτερον, ότι ο πρώην πρωθυπουργός και ο αλαζόνας υπουργός οικονομικών του θα είχαν επιτύχει τη διάσωση της Ελλάδας, ή έστω θα είχαν «μειώσει» τα δεινά που περνάμε τώρα, εφόσον η αναδιάρθρωση γινόταν το 2010 και όχι τον Μάρτιο του 2012. Αντιθέτως, «στούκαραν» το «αεροπλάνο».                            

Το χειρότερο, όμως, όλων είναι ότι, οικονομολόγοι όπως ο κ. Παναγιώτης  Ρουμελιώτης πιστεύουν ακράδαντα, ότι η παρέα του Τόμσεν έβαζε επίτηδες λάθος συντελεστές για τον υπολογισμό, της ύφεσης, του ΑΕΠ  του  χρέους. Όπως σας γράφουμε δηλαδή επί δυο χρόνια τώρα. Ο Τόμσεν επί δυο χρόνια χρησιμοποιεί λάθος συντελεστές που οδηγούν σε λάθος εκτιμήσεις και έπειτα σε νέα μέτρα, όπως αυτά  του κατώτατου μισθού, των αποζημιώσεων.

Πάμε τώρα στην σημερινή κυβέρνηση Σαμαρά. Σωστά, φρόντισε να αποκτήσει την εμπιστοσύνη των ξένων που είχε απολέσει ο κ. Παπακωνσταντίνου και τα «ορφανά» του – όπως ο Θέος της ΔΕΗ.

Όμως, δεν αποφάσισε την  εξεταστική επιτροπή για το Μνημόνιο και δυνάμωσε τα άκρα – όπως το «μαγαζί» της Χρυσής Αυγής  που μόνο ανώνυμες εταιρείες δεν έχει συστήσει στις συνοικίες …                

Και στη συνέχεια, μαζί με τους  κ. κ Βενιζέλο – Κουβέλη αποφάσισε πάλι μέτρα για τα συνήθη υποζύγια μήπως και σωθούν τα κόμματα Ν.Δ- ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜ. ΑΡ.

Και ως προς τον Τόμσεν, κάτι ψιθύρισε στην Λαγκάρντ, αλλά μέχρι εκεί.  

Τώρα που φαίνεται ότι, οι πολυεθνικές – τύπου Coca- Cola – δεν μπορούν να περιμένουν, το πράγμα αγριεύει ειδικά όταν οι τράπεζες δεν έχουν πάρει τα χρήματα της ανακεφαλαιοποίησης.

Αν συνυπολογίσει κανείς και τις αμερικανικές εκλογές, τότε ο «ελληνικός χειμώνας της δυσαρέσκειας», θα είναι χειρότερος. Οι Ρεπουμπλικάνοι θέλουν να επεκτείνουν την λιτότητα στις ΗΠΑ και δεν είναι σίγουρο αν ο κ. Ρόμνευ γνωρίζει που πέφτει η Ελλάδα και τι «οικόπεδο» είναι.