Δημήτρης Παφίλας

Η περίφημη Ψωροκώσταινα, αν και ήταν παλιά αρχόντισσα από την Μικρά Ασία δεν ξέχασε ποτέ. Έδωσε το υστέρημά της για την επανάσταση. Έμεινε στην ιστορία και μάλιστα το όνομα της σημαίνει πλέον το φτωχό, μίζερο κράτος από το οποίο όλοι ζητούσαν.

Σήμερα, αυτό το ίδιο κράτος η  «Ψωροκώσταινα» συμπεριφέρεται με  το χειρότερο τρόπο σ ΄ όλους όσοι το στήριξαν. Και αναφερόμαστε στους ομολογιούχους που δάνεισαν το κράτος. Ναυτικοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες κα όλοι στήριξαν αυτό το έρμο δημόσιο.

Αλλά, το ίδιο κράτος αυτό που δεν μπορείς να το νικήσεις ποτέ- αν τα βάλεις μαζί του –αποφασίζει διαφορετικά για τους καταθέτες των τραπεζών που είτε έπεσαν έξω, είτε σταμάτησε η λειτουργία τους
( συνεταιριστικές τράπεζες ).

Δεν έχει καμία λογική, λέει τραπεζίτης, να μην αποζημιώνονται οι ομολογιούχοι και να εξασφαλίζονται οι καταθέτες. Έχει δίκιο πράγματι, όπως δίκιο έχουν όμως και οι ομολογιούχοι των τραπεζών που είδαν τα κεφάλαια τους “κουτσουρεμένα”.

Θα μου πείτε αγόρασαν το ρίσκο της τράπεζας.      

Διαφορετική παραμένει και η αντιμετώπιση των καταθετών  εξωτερικού, μετά την φυγή τους, είτε το πρώτο διάστημα, είτε αργότερα. Όλες αυτές οι μεγάλες- μικρές αδικίες συσσωρεύονται και δεν βρίσκουν κανένα διέξοδο. Το αποτέλεσμα: ο φοροφυγάς μπαίνει στο ίδιο ράφι με τον καλοπληρωτή και ούτω καθεξής. Και η Ψωροκώσταινα, στην  θέση της.  

Όπως έλεγε και η ανακοίνωση του δημοσίου, είχαμε προειδοποιήσει όλους όσοι δεν συμμετείχαν στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων …  

Και ποιος θα στηρίξει ένα κράτος Δικαίου που αδικεί, κατά τεκμήριο, τους αδυνάτους ;