Δημήτρης Δανίκας

Η συνάντηση έγινε σχετικά «με την κάθαρση στον χώρο των πνευματικών δικαιωμάτων που τα λυμαινόταν επί δεκαετίες η ΑΕΠΙ με κακουργηματικό τρόπο».

Η συνέχεια είναι προφανής. Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια. Η Ν.Δ. φρόντισε να αναρτήσει το βίντεο της συνάντησης στο Διαδίκτυο. Με αποτέλεσμα οι «συνδαιτυμόνες» του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας να εφορμήσουν, να διαμαρτυρηθούν και να διαχωρίσουν τη θέση τους από την προεκλογική εκστρατεία της «γαλάζιας» παράταξης. Ο Σταύρος Ξαρχάκος, ανάμεσα στα άλλα, είπε «ο αγώνας των δημιουργών δεν έχει σχέση με τον προεκλογικόὀ αγώνα κανενός». 

Πάμε τώρα στην ουσία. Εχει μπόλικη ουσία. Από τέτοιες λεπτομέρειες κρίνεται κάθε χαρακτήρας. Κάθε οργανισμός. Κάθε κόμμα. Και κάθε χώρος. Συνδικαλιστικός, παραταξιακός, καλλιτεχνικός.

Ενα λοιπόν: Η συνάντηση έγινε περίπου σαράντα ημέρες πριν από την κρίσιμη αναμέτρηση των ευρωεκλογών. Κυριακή κοντή γιορτή.
Δύο λοιπόν: Αυτονόητο είναι ότι κάθε συνάντηση κάθε αρχηγού, κάθε κόμματος, αλλά και των πρωτοκλασάτων στελεχών οργανώνεται και γίνεται για προφανείς προεκλογικούς σκοπούς.

Τρία λοιπόν: Πάντα, σε κάθε προεκλογική περίοδο, όλοι οι βουλευτές, όλοι οι υποψήφιοι και όλοι οι αρχηγοί σηκώνουν τα μανίκια τους και παίρνουν τα όρη, τα λαγκάδια, τις λαϊκές αγορές, τις πεδιάδες, τα χωριά και τα βουνά. Αίφνης ανακαλύπτουν τα βάσανα της κάθε νοικοκυράς. Αίφνης ανακαλύπτουν τα δυτικά προάστια. Αίφνης ανακαλύπτουν τις ληστρικές επιδόσεις της ΑΕΠΙ. Αίφνης ανακαλύπτουν τα πάντα. Τουτέστιν «μάζευε κι ας είν' και ρώγες».

Τέσσερα λοιπόν: Ολα αυτά είναι πασίγνωστα ακόμα και στα μωρά. Ολα αυτά αφορούν όλα τα κόμματα και όλους τους πολιτικούς. «Μια φωτογραφία με τον αρχηγό των Ρομά». «Μια φωτογραφία με γυρολόγο μανάβη της γειτονιάς». «Μια φωτογραφία με τον συμπαθέστατο κυρ Τάκη που αγωνιά» και πάει λέγοντας.

Πέντε λοιπόν: Επομένως, αγαπητέ Φοίβο Δεληβοριά. Τα ξέρατε όλα αυτά. Επομένως προς τι όλη αυτή η φασαρία, αυτός ο θόρυβος και αυτή η βαβούρα; Θα μπορούσατε να είχατε στείλει επιστολή προς όλα τα κόμματα. Θα μπορούσατε να είχατε ανακοινώσει επισκέψεις δικής σας αντιπροσωπίας προς όλα τα κομματικά γραφεία. Θα μπορούσατε, θα μπορούσατε, θα μπορούσατε.

Εξι λοιπόν: Αυτονόητο ότι η Νέα Δημοκρατία θα αναρτούσε το βίντεο. Αυτονόητο ότι η αξιοποίηση της συνάντησης θα κατέληγε στα θετικά του προεκλογικού αγώνα της «γαλάζιας» παράταξης. Αυτονόητο ότι κάθε κόμμα και κάθε αρχηγός το ίδιο θα έκαμαν. Ουδείς αμφιβάλλει περί όλων αυτών. Τότε ποιο το πρόβλημα;

Εφτά λοιπόν: Το πρόβλημα, όπως εγώ με το καχύποπτο μυαλό μου αρχίζω να το επεξεργάζομαι, είναι ότι κάποιοι από την παρέα δεν συμφωνούν, δεν ανήκουν, δεν ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία. Και ότι μετά την ανάρτηση, το δικό τους κόμμα τούς τράβηξε το αυτί και τότε εκείνοι απαίτησαν από την παρέα να διαχωρίσει τη θέση της και να διαμαρτυρηθεί δημοσίως για όλα αυτά.

Οκτώ λοιπόν: Εκ του αποτελέσματος, σε ένα πράγμα καταλήγω οριστικά, ότι κάποιος, και μάλιστα καλλιτέχνης, πρέπει να παίρνει πάνω του την ευθύνη που του αναλογεί. Οτι το «ναι μεν αλλά» είναι δημοφιλές νεοελληνικό σπορ και παιχνίδι για μικρά παιδιά. Και ότι κάθε πράγμα εμπεριέχει και τις συνέπειές του.

Με απλά λόγια, από τη μια, επειδή πιστεύετε ότι η Νέα Δημοκρατία συντόμως θα αναλάβει τα ηνία της κυβερνητικής εξουσίας, θέλατε να εξασφαλίσετε ρητή πρωθυπουργική υποστήριξη από τον Κυριάκο. Και από την άλλη η συνάντηση να γίνει στα κρυφά και τα μουλωχτά.

Φοίβο μου, μεγάλα παιδιά είμαστε. Επομένως, γνωρίζεις κι εσύ τη ρήση της γιαγιάς «παιδάκι μου, όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς». Ας πρόσεχες!