Δημήτρης Δανίκας

Χάριν συζητήσεως, ας πούμε ότι δεν είναι ογδόντα, ούτε εξήντα. Ας πούμε ότι είναι σαράντα. Αστρονομικό ποσό. Περίπου το ένα όγδοο του συνολικού χρέους της Σωρρακώσταινας. Και συμβαίνει η εξής διπλή τακτική. Ως συνήθως. Από τη μια ο Τσίπρας χρησιμοποιεί και αξιοποιεί αυτή τη «ζημία» ως προεκλογικό επιχείρημα εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ωστε έτσι να περιορίσει το άνοιγμα της ψαλίδας που τον χωρίζει από τη Νέα Δημοκρατία

Και από την άλλη η Νέα Δημοκρατία να τραμπαλίζεται με δύο βάρκες. Η πρώτη με το επιχείρημα ότι η στοχοποίηση γαλάζιων στελεχών προέρχεται από οργανωμένη λασπολογία. Και από την άλλη «ναι φυσικά υπάρχει σκάνδαλο στην Υγεία»

Στη μέση ο πολίτης. Που σκέφτεται ως εξής. Μου είναι παντελώς αδιάφορο ο λόγος που η κυβέρνηση ανασύρει και αποκαλύπτει το όργιο που είχε συντελεστεί στο κύκλωμα των φαρμάκων και της Υγείας. Σημασία έχει ένα απλό πράγμα. Ποιοι οι ένοχοι; Πόσα μάδησαν; Τα λεφτά που πήγαν;

Αν υπάρχουν στοιχεία και μάλιστα ακράδαντα και αδιάσειστα τότε οι ένοχοι να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Οχι μόνο φυλακή αλλά κυρίως να φέρουν τα λεφτά πίσω. Give us the Money back! Τόσο απλά

Και κάτι ακόμα. Η εμπλοκή κάποιων προσώπων, αν φυσικά τεκμηριωθεί, δεν πρέπει να λειτουργεί ενοχικά για την παράταξη από την οποία προέρχονται αυτοί οι λαδωμένοι ποντικοί. Η περίπτωση με το σκάδαλο του Χέλμουτ Κολ της Γερμανίας είναι χαρακτηριστική. Η Χριστιανική Δημοκρατία όχι μόνο δεν κατέληξε στον πάτο του βυθού, αντιθέτως έλαμψε επό σειρά ετών με αρχηγό την Ανγκελα Μέρκελ. Το ίδιο είχε συμβεί και με την περίπτωση του Ρίτσαρντ Νίξον του Watergate και του κόμματος των Ρεπουμπλικάνων

Με απλά λόγια, ανεξάρητα από τις προθέσεις του κυβερνώντος κόμματος, σημασία έχει η ουσία. Ποια τα ονόματα, ποια τα τεκμήρια και πόσα άρπαξαν


Και κάτι ακόμα. Σχετικά με την αναθεώρηση άρθρων του Συντάγματος. Μα φυσικά ο Αλέξης επιχειρεί να αλλάξει την ατζέντα. Πράγμα που μπορεί να έκανε στη θέση του κάθε άλλος πρωθυπουργός. Η ουσία είναι μία. Αυτές οι αλλαγές βρίσκονται σε σωστή κατεύθυνση; Πρέπει η δεν πρέπει να προσδιοριστεί πλαφόν στην θητεία κάθε βουλευτή; Πρέπει η δεν πρέπει οι ρόλοι Κράτους και Εκκλησίας να είναι ακόμα πιο διακριτοί;

Το συμπέρασμα είναι απλό. Πάντα η ευθεία οδός. Οχι η τεθλασμένη. Αφού, δηλαδή, έναν ωκεανό λεφτά ξαφρίστηκαν από τα ασφαλιστικά ταμεία και από τον δημόσιο κορβανά, ε κάποιοι τα άρπαξαν, κάποιοι έστησαν τρικούβερτο γλέντι, κάποιοι έχουν καταληστεύσει την δημόσια περιουσία. Επομένως αφήστε τις κομματικές ταμπέλες και τα ιδεολογικά επιχειρήματα. Οπως λένε και οι Αμερικανοί Where is the Money and Give us the Money Back. Μωρέ δε πα να είσαι αταλάνευτος κομμουνιστής. Εντελώς αδιάφορο. Φέρε τα λεφτά και άσε τα σάπια τα κομματικά!