Δημήτρης Δανίκας

Με απλά λόγια όλες οι σχέσεις  διαμορφώνονται και καθορίζονται από   τους συσχετισμούς  δυνάμεων. Οι   διεθνείς συμφωνίες  αντέχουν  μέχρι   εκείνο  το  σημείο  που  κάποια άλλη δύναμη  θα  τις ανατρέψει και μια καινούργια  συμφωνία  θα  υπογράψει

Η Τουρκία λοιπόν  είναι ανώτερη  από την Ελλάδα. Στρατιωτικά,  εξοπλιστικά και πληθυσμιακά. Αυτό  δεν σημαίνει  ότι πάντα  θα κερδίζει  ο  Γολιάθ. Μερικές  φορές συμβαίνει και το αντίθετο. Ομως η Ελλάδα είναι μέρος της Ευρωπαικής Ενωσης Ομως  το Αιγαίο  είναι  το θαλάσσιο, ανατολικό σύνορο,  της Ευρώπης. Ομως η Ελλάδα είναι μέλος της Νατοικής  συμμαχίας. Ομως η Ελλάδα είναι πιστή,    κολλητή, «φιλενάδα» των ΗΠΑ

Ομως η Ευρωπαική Ενωση δεν εγγυάται   τα σύνορα της Ελλάδας. Υπό  κανονικές συνθήκες, μιας τέτοιας συμμαχίας, η  επίθεση εναντίον  της πατρίδας  θα έπρεπε από τους συμμάχους μας να εκλειφθεί σαν   επίθεση  στην Ευρωπαική Ενωση.

Αλλωστε  φίλοι  ευρωπαίοι  το ζήτημα είναι ένα  και απλό. Είτε  είμαστε όλοι μαζί  η  ο καθένας  χώρια. Ολοι  μαζί και  ο Ελληνας  ψωριάρης χώρια

Καταλαβαίνω,  και πολύ μάλιστα,  την ακόρεστη μανία  τους να  μοσχοπουλάνε τα  προιόντα τους.  Να πριμοδοτούν,  με κάθε  τρόπο και  με κάθε μέσο, τα μηχανήματά  τους και   την   βιομηχανική παραγωγή  τους

Καταλαβαίνω, και μάλιστα απόλυτα, να  απαιτούν την επιστροφή των  δανείων  τους. Από την αρχή της κρίσης  είχα πάρει το μέρος  τους. Είναι  στοιχιώδης υποχρέωσή μας. Τα  καταλαβαίνω όλα.  Και πάνω απ  όλα   την στρατηγική  τους να προασπίζονται τα συμφέροντά  τους

Αν μπροστά  στον Τούρκο γίγαντα η Ελλάδα είναι μύγα, τότε και ο  Τούρκος  είναι κουνούπι  μπροστά  στο Λέοντα με  το όνομα Ευρώπη

Αν  οι σύμμαχοί μας  οι  Ευρωπαίοι, για τον οποιονδήποτε λόγο, παριστάνουν  τους αδιάφορους, τους αντικειμενικούς, τους ουδέτερους και τους διαιτητές.  Αν μόνο  με τα λόγια και τις ρητορικές αερολογίες  στηλιτεύουν την ασυγκράτητη  δικτατορική διαστροφή του Σουλτάνου να παραβιάζει   τα  ανθρώπινα  και ατομικά δικαιώματα όπως αυτός  γουστάρει. Αν σε τελευταία ανάλυση  κλείνουν  τα μάτια μπροστά στις αλλεπάλληλες     τουρκικές παραβιάσεις, προκειμένου  να τα χουν καλά  με πολυπληθέστερη αγορά της  Τουρκίας. Και αν  σε τελευταία ανάλυση  εγκαταλείψουν την  Ελλάδα στην  τύχη  της με   την δικαιολογία «βρείτε τα  μεταξύ σας». Ε τότε  αυτή  η πολιτική  της σκηνοθετημένης και βολικής, για τους Ευρωπαίους «ουδετερότητας» ρίχνει   νερό στο μύλο της πολιτικής  του Μήτσου Κουτσούμπα και  του ΚΚΕ

Που  λέει ότι ότι όλα τα δεινά  της χώρας προέρχονται και χρεώνονται αποκλειστικά  στην  πολιτική  των ευρωπαικών   χωρών. Δηλαδή στα συμφέροντα των πολυεθνικών

Αμ   δηλαδή  να αγοράζουμε τα προιόντα τους.  Αμ να ακολουθούμε   την  χαραγμένη, από  το Βερολίνο, πολιτική  τους.  Αμ  να υπογράφουμε και να εφαρμόζουμε τα  Μνημόνια. Αμ να  αποπληρώσουμε τα  δάνεια. Και αμ  στη δύσκολη  ώρα, να μας εγκαταλείπουν  στο στόμα  του λύκου

Οπως έλεγε και  ο  μεγιστοαξεπέραστος Ουίνστον Τσέρτσιλ  για τον Αδόλφο Χίτλερ «είναι  εξωφρενικό να διαπραγματευόμαστε την ώρα που   το κεφάλι μας  είναι  χωμένο  στο στόμα του λύκου». Προσθέτωντας  We Shall Never Surrender! Δεν ξέρω   τι θα κάνετε όλοι εσείς. Εγώ πάντως ποτέ!