Δημήτρης Δανίκας

Σχετικά με την   ομιλία. Του Αλέξη Τσίπρα. Φυσικά. Γι αυτούς τους λόγους, επιστρέφω στο  Κυριακάτικο  σχόλιο μου με τίτλο «Elmenetary  Dear Alexis»

Εγώ  λοιπόν  που ήμουν σκράπας στα Μαθηματικά. Τα σχολικά. Εγώ  που ιδέα  δεν έχω περί Οικονομίας.  Ακόμα και της οικιακής. Πόσο μάλλον της μεγάλης, της κρατικής, ιδιωτικής. Εγώ που οι τσέπες  μου  είναι  τρύπιες. Εγώ λοιπόν  έχω  καταλάβει  το εξής.  Που είναι τόσο απλό όσο το  Αβουγουδου.  Απλούστερο  δεν  γίνεται

Οτι  δηλαδή ανάπτυξη σημαίνει επενδύσεις. Και   του Δημοσίου, όσο και του Ιδιωτικού τομέα. Κυρίως   του Ιδιωτικού. Οτι ανάπτυξη σημαίνει περισσότερες  δουλειές. Οτι περισσότερες  δουλειές σημαίνει  λιγότερη  φτωχοποίηση. Οτι λιγότερη  φτωχοποίηση  σημαίνει  περιορισμός  της κατάθλιψης και  της απελπισίας. Οτι περισσότερες δουλειές  σημαίνει περισσότερα  χρήματα στα ασφαλιστικά ταμεία. Οτι  περισσότερα χρήματα στα ασφαλιστικά  ταμεία  σημαίνει  λιγότερα χρήματα από τον δημόσιο κορβανά προς τα ασφαλιστικά ταμεία.  Και ότι  λιγότερα  χρήματα προς τα ασφαλιστικά ταμεία σημαίνει περισσότερα  χρήματα προς άλλες κοινωνικές δραστηριότητες. Γκέγκε;

Αυτή  η πολιτική  δεν έχει  χρώμα  κομματικής σημαίας. Είναι α-να-γκα-στι-κή. Είναι υ-πο-χρεω-τι-κή. Γιατί  χωρίς ανάπτυξη  No Money, No Labour,  Νο  Pensions, Nothing.  Το  λέω στα αγγλικά   μπας και γίνω αντιληπτος από  την αγγλοφωνία του   Ευκλείδη Τσακαλώτου. Γκέγκε;

Επίσης, εγώ  ο  εντελώς,  παντελώς  άσχετος, έχω   καταλάβει  ένα ακόμα πράγμα. Σχετικά  με τον τρόπο  εφαρμογής μιας τέτοιας αναγκαστικής,  υποχρεωτικής πολιτικής.  Οτι, πρώτο πρέπει, ριζικά να αναμορφωθεί ο    φορολογικός κώδικας. Με ταυτόχρονη  κατάργηση όλων  των παλαιότερων νόμων,  εγκυκλίων και  λοιπών  νομικών διατάξεων που αφορούν  στο  φορολογικό σύστημα. Ενα νέο νόμο απλό, σύντομο,  κρυστάλλινο.  Με  ταυτόχρονη μείωση  των  φόρων αλλά και ταυτόχρονη  αυστηροποίηση των  ποινών.  Εκλεψες; Λουκέτο  στο μαγαζί σου  για ένα μήνα.  Το  ξανάκανες;  Τελείωσες!

Για να συμβεί  αυτό ώστε το νέο  φορολογικό,   απλό  καθεστώς και   για να ισχύει  για πολλά, πολλά  χρόνια, πρέπει απαραιτήτως να  συμφωνηθεί με όλα τα κόμματα και να  ψηφιστεί  απ  όλους τους πολιτικούς του λεγόμενου  ευρωπαικού τόξου. Μόνο έτσι θα  εξασφαλιστεί η συνέχεια, η σσταθερότητα και η αξιοπιστία του  ελληνικού πολιτικού συστήματος. Γκέγκε;

Ακόμα πρέπει με  νομοθετική ρύθμιση  να σχηματιστεί ειδικό δικαστικό σώμα που  θα αναλαμβάνει να διεκπεραιώνει σε  χρόνο  ρεκόρ,  κάθε πρόβλημα, εμπόδιο, κώλυμμα που θα προέρχεται  από  τοπικά συμφέροντα, συντεχνίες, οικολόγους, αρχαιολόγους και δασονόμους.  Ετσι ώστε οι  όποιες επενδυτικές πρωτοβουλίες που σκοντάφτουν πάνω σε όλα αυτά τα «εμπόδια» να  επιλύονται μέσα σε σύντομο  χρονικό   διάστημα. Μόνο  έτσι  θα  ξεβαλτώσουν τα όποια επενδυτικά  σχέδια. Γκέγκε;

Φανταστείτε, το έχω ξαναγράψει  αυτό, ότι ο μακαρίτης και οραματιστής Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, επί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ,  χρειάστηκε να εξασφαλίσει  χίλιες πεντακόσιες άδειες, να ξεπεράσει τον ορυμαγδό των  τοπικών  συμφερόντων και να μετρήσει είκοσι χρόνια μέχρι το Costa Navarino να  γίνει πραγματικότητα! Τώρα όλοι  της περιοχής  καμαρώνουν  για το έργο με το οποίο υπερδιπλασιάστηκε ο  τουριστός της Μεσσηνίας. Τότε  του  είχαν   βγάλει του ανθρώπου το λάδι. Οι υπουργοί  και των δύο  κομμάτων  τον  χυπούσαν στην πλάτη με την  γνωστή επωδό «κυρ Βασίλη πάντα  στο πλάι σου»!

Ούτε  δεξιά, ούτε αριστερά. Απλώς κανονικά.  Κάντε τα  στοιχειώδη και αφήστε τα παιδαριώδη. Αμάν πια!