Δημήτρης Δανίκας

Αυτό ήταν και παραμένει ένα μεγάλο «Οχι» σε κάθε «ωμό εκβιασμό». Ομως ποιος ο «ωμός εκβιασμός» των δανειστών που αναφέρεται στις αποφάσεις του συνεδρίου των τάχα μου αριστερών; Μόνοι τους κατέβηκαν στις εκλογές. Και παρέα με τους ΑΝ.ΕΛ. σκαρφάλωσαν στον κυβερνητικό θώκο!

Κομματικός σχηματισμός που δεν γνωρίζει τον λογαριασμό είναι για τα σκουπίδια. Γνώριζαν τα στοιχεία. Γνώριζαν το δυσθεώρητο χρέος. Γνώριζαν τους όρους των δανειακών συμβάσεων. Γνώριζαν τη χρεοκοπία της χώρας. Αν τώρα το μεγαλύτερο μέρος των δανείων το καταβρόχθισαν αεριτζήδες, κρατικοδίαιτοι καρχαρίες, μεγαλοαγρότες και «φίλτατοι» μικρομεσαίοι, αυτό είναι ζήτημα που έχει να κάνει με κάθε ελληνική κυβέρνηση και την πελατεία της. Ουδόλως ενδιαφέρει τους δανειστές. Επομένως, μπαρούφες όλα αυτά περί «μη χρέους» της Ζωής Κωνσταντοπούλου!

Αν δηλαδή εγώ δανείζομαι από κάποια τράπεζα και τα δανεικά τα σκορπάω σε Ουκρανές, Ρωσίδες και άλλες στριπτιτζούδες, αυτό έχει να κάνει με τον δικό μου άθλιο χαρακτήρα και καθόλου με τον τραπεζίτη!

Οι φερόμενοι ως φιλολαϊκοί και αριστεροί γνώριζαν επίσης τους όρους των δανειακών συμβάσεων. Το γνώριζαν. Το διαπραγματεύτηκαν, είδαν «πόρτα» και μαζί μ’ αυτούς έφαγε τα μούτρα του ο ελληνικός λαός. Κυρίως ο φτωχός!

Αφού λοιπόν τα γνώριζαν όλα αυτά. Και αφού χαρακτηρίζουν «ωμούς εκβιασμούς» τα σημεία της μνημονιακής σύμβασης. Και αφού αυτοί οι «ωμοί εκβιασμοί» στρέφονται κυρίως σε βάρος των αδυνάμων. Τότε γιατί συμφώνησαν, υπέγραψαν και στη συνέχεια διαχειρίστηκαν τους «ωμούς εκβιασμούς»;

Για τη σωτηρία της χώρας, λένε. Μα αν πρόκειται για «σωτηρία», τότε αποκλείεται να είναι «ωμοί εκβιαστές». Πώς είναι δυνατόν ο εκβιαστής να σε εκβιάζει ώστε να σωθείς από την καταστροφή; Τότε δεν πρόκειται για εκβιαστή αλλά για σωτήρα. Αυτό κι αν είναι αντίφαση μεγατόνων!

Και αν αυτοί οι «ωμοί εκβιασμοί» στρέφονται εναντίον των Ελλήνων πολιτών, όπως λένε οι επίσημες αποφάσεις των «αριστερών», τότε πώς εσύ ο «αριστερός» τους υιοθετείς, τους διαχειρίζεσαι και τους διεκπεραιώνεις; 

Προσέξτε κολοσσιαία αντίφαση. Αρα, αφού τους υιοθετείς, τότε είσαι κι εσύ προέκταση της «χειρός» των ξένων εκβιαστών. Τότε συνειδητά καταστρέφεις τον λαό. Τότε εχθρός εντός των πυλών. Τότε έξω από δω!

Αν τώρα εξετάσω την υποθετική περίπτωση ότι δεν γνώριζαν και ότι στη συνέχεια έπεσαν πάνω σε «ωμούς εκβιασμούς», τότε το πρώτο πράγμα που όφειλαν να κάνουν ήταν να στραφούν στην ψήφο κάθε Ελληνα πολίτη με το δίλημμα «ευρώ ή παράλληλο νόμισμα». Τόσο απλό. Και στην περίπτωση που η συντριπτική πλειοψηφία απαντούσε «ευρώ» και εκείνοι διαφωνούσαν μ' αυτό, τότε εθνικές εκλογές και παράδοση της εξουσίας στον επόμενο. Τόσο απλό και τόσο καθαρό!

Αρα γνώριζαν. Αρα την εξουσία επιθυμούσαν. Με κάθε κόστος. Αρα απεμπόλησαν τις αριστερές αρχές τους. Αρα το έστριψαν. Αρα το διαχειρίστηκαν. Αρα προέκταση και εντεταλμένοι των «ωμών εκβιαστών» έγιναν!

Ολα τα υπόλοιπα είναι στάχτη στα μάτια αφελών αριστερών ψηφοφόρων. Το κόλπο είναι γνωστό. Η ρητορική αριστερή και φιλολαϊκή. Η πράξη η καθημερινή εντελώς αντιλαϊκή. Και ο εκβιασμός είναι εσωτερικός. Οπως με τη ρητορική του Ανδρέα Παπανδρέου. Για να μην έρθει η επάρατος Δεξιά, ψηφίστε πράσινο σοσιαλισμό. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις του νοικοκύρη!