Δημήτρης Δανίκας

Πολλαπλών αναγνώσεων η αντίδραση της Κατερίνας. Σα να λέει «παιδιά σημασία έχει το αποτέλεσμα και καθόλου η αμπελοφιλοσοφία». Σα να λέει «σημασία έχει ότι τις δικές μου επιδόσεις τις είδαν και τις θαύμασαν εκατομμύρια θεατών σε ολόκληρο τον κόσμο». Σα να λέει «Εσάς πόσοι σας διαβάζουν; Χίλιοι; Δύο χιλιάδες;» Και σα να λέει «μωρέ δε πα να γράφουν ότι γουστάρουν, εγώ να μαι καλά και με το ακόντιό μου μια χαρά»!

Η Κατερίνα Στεφανίδη έκανε το καθήκον της. Με το παραπάνω! Το έκανε και διακρίθηκε. Ατομικά εξασφάλισε το καλύτερο. Με αντικειμενικά κριτήρια. Γιατί στον Αθλητισμό και ιδιαιτέρως στον πρωταθλητισμό δεν χωρούν προθέσεις, ιδεοληψίες, θεωρίες. Πέρασες τον πήχη; Κέρδισες; Εριξες τον πήχη; Εχασες. Τόσο απλά!

Αντιθέτως οι αρθρογράφοι αρκετές φορές θολώνουν τα νερά. Οπως με το δημοψήφισμα. Οπου οι ίδιοι που υποστήριξαν μετά μανίας, το «Οχι», αναγκάστηκαν, εκ των υστέρων, να επιδίδονται στο σπορ της κωλοτούμπας. Ψέματα;

Και κάτι ακόμα. Σχετικά με την «Αυγή». Αυτό το ιστορικό, εμβληματικό δημοσιογραφικό εργαλείο της Αριστεράς. Ομως ποιας Αριστεράς;

Σκεφτείτε το απλά Τι λέμε για κάθε άθλημα; Μα φυσικά «αγώνας». Ο αγώνας του άλματος εις τριπλούν. Ο αγώνας του δρόμου των εκατό μέτρων. Ο αγώνας της Κατερίνας Στεφανίδη να κατακτήσει την πρώτη θέση. Ο αγώνας του αθλητή. Ο αγώνας για την υπέρβαση των ανθρώπινων ορίων.Ο αγώνας για τη νίκη. Για την διάκριση. Για την επιβεβαίωση!

Ποιο το εφαλτήριο κάθε αγώνα; Μα φυσικά η προσπάθεια. Μα φυσικά η διαρκής προσπάθεια. Μα φυσικά η στοχοπροσήλωση. Και φυσικά σ ένα αδιάκοπο αγώνα θα προκύψουν ήττες, απγοητεύσεις αλλά και νίκες!

Πάμε παρακάτω. Ποιο το διαχρονικό, αμετακίνητο εμβληματικό μοτίβο κάθε αριστερού κινήματος; Μα φυσικά ο αγώνας. Ο επίπονος αγώνας. Μα φυσικά η διαρκής προσπάθεια. Από τη οποία θα προκύψουν ήττες, απογοητεύσεις ακόμα και πανωλεθρίες. Αλλά στο τέλος της διαδρομής, ο αγώνας θα δικαιωθεί!

Τι θέλω να πω; Οτι η περίπτωση της Κατερίνας Στεφανίδη, όπως και κάθε τροπαιοφόρου αθλητή, ανταποκρίνεται στις ιστορικές προδιαγραφές κάθε πορείας αριστερής! Που σημαίνει ότι ο θρίαμβος της ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τονιστεί η σημασία του αγώνα και της προσπάθειας. Ιδιαιτέρως τώρα που η κρίση τους πάντες παραλύει!

Μεθερμηνευόμενα όλα αυτά καταλήγουν σε συμπεράσματα θλιβερά. Και απ όλα αυτά ένα κατάλαβα εγώ. Οτι καθόλου μα καθόλου αριστερός όποιος επικρίνει και σχολιάζει την Κατερίνα δυσμενώς. Για όνομα του θεού. Σα να βγάζεις τα μάτια σου με τα ίδια τα χέρια σου. Με τον αγώνα της η Κατερίνα κατέκτησε το χρυσό. Παράδειγμα προς κάθε νέο σημερινό. Αγώνας ρεεε! Εσένα το λέω που μου παριστάνεις τον αριστερό!