Δημήτρης Δανίκας

Η εξωτερική πολιτική όλων και κυρίως των μεγάλων, καθορίζεται με αποκλειστικό κριτήριο και γνώμονα το συμφέρον της τσέπης τους. Με τίποτε άλλο. Απόδειξη η αυτοκόλλητη σχέση με τους φανατικούς φονταμενταλιστές της Σαουδικής Αραβίας. Απόδειξη η αυτοκόλλητη σχέση με τον Σαντάμ Χουσείν πριν φυσικά, πολύ πριν από την καταστροφή των δίδυμων πύργων!

Θα λεγα μάλιστα, ότι ιδιαιτέρως η Ουάσινγκτον αρέσκεται να συνάπτει σχέσεις με σκληρά, αυταρχικά, δικτατορικά καθεστώτα. Επομένως όλα αυτά περί παραβίασης των ατομικών ελευθεριών και δεσποτικών μέτρων, είναι το περιτύλιγμα, το προπέτασμα καπνού!

Ο Σουλτάνος πρέπει να ξεκουμπιστεί για δύο λόγους. Πρώτο επειδή είναι ανεξέλεγκτος. Δηλαδή δεν είναι υπάκουος. Και δεύτερον επειδή συμπεριφέρεται βάναυσα και δολοφονικά προς τους Κούρδους!

Οι Αμερικανοί έχουν κάθε συμφέρον να υποστηρίζουν τους Κούρδους. Οχι λόγω ευαισθησίας, αλληλεγγύης και ουμανιστικών αισθημάτων προς τον δοκιμαζόμενο λαό των Κούρδων. Οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοι ορέγονται τον ενεργειακό πλούτο που απλώνεται κάτω από τα πόδια των Κούρδων!

Επομένως το κομμάτι αυτό πρέπει να αποσχισθεί, να «αποκολληθεί» από την μητέρα-Τουρκία. Επομέως ο στρατηγικός σχεδιασμός είναι η διχοτόμηση της Τουρκίας. Η συρρίκνωσή της. Επομένως ο Ερντογάν με την αλλοπρόσαλλη πολιτική του διευκολύνει, χωρίς να το θέλει, την υλοποίηση του στρατηγικού σχεδιασμού των Δυτικών συμμάχων!

Και επομένως η ανάφλεξη ενός Τουρκικού, εμφυλίου πολέμου, δημιουργεί τις καλύτερες προυποθεσεις ασυμμετρίας, χάους και καταλυτικών παρεμβάσεων!

Γι αυτό οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται για την «σταθερότητα» της Ελλάδας. Γι αυτό κόπτονται για την απομείωση του χρέους. Γι αυτό οι αλλεπάλληλες δηλώσεις και επισκέψεις Αμερικανών αξιωματούχων. Γι αυτό πιέζουν ασφυκτικά το Βερολίνο!

Η Ελλάδα στους στρατηγικούς σχεδιασμούς των Αμερικανών για μια συμφέρουσα «λύση» του Τουρκικού προβλήματος, παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτή τη στιγμή και με δεδομένο το χάος στην Τουρκία, η Αθήνα είναι ο προνομιακός συνομιλητής και σύμμαχος της Ουάσινγκτον!

Προσέξτε όμως. Γιατί είναι διπλής όψεως αυτή η πραγματικότητα. Μια ενδεχόμενη εμφυλιοπολεμική ανάφλεξη έξω από την πόρτα μας θα προκαλέσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Το «κτήνος» πρέπει να «πεθάνει». Αλλά μέχρι να «πεθάνει» με τυφλή μανία θα κλωτσάει και θα καταστρέφει!

Για τις μικρές και ανοχύρωτες χώρες βαρύ το τίμημα του τυχοδιωκτισμού. Συνήθως οι μεγάλοι φεύγουν με τα τρόπαια. Οι μικροί εισπράττουν όλες τις συνέπειες. Πράγμα που θυμίζει την γνωστή λαική ρήση: Αλλος το κάνει και άλλος πληρώνει!