Δημήτρης Δανίκας

 Πως δηλαδή οι   πρόσφυγες που κατέχουν μερικές εκατοντάδες  χιλιάδες  ευρώ, αν  τα επενδύσουν εν Ελλάδι,  ε τότε και  η κυβέρνηση θα τους προσφέρει  δεκάδες διευκολύνσεις!

Πως  μπορεί να  γίνει αυτό; Ας πούμε  δια της περιφοράς του κυρίου Μάρδα. Δηλαδή  από πρόσφυγα σε πρόσφυγα και από  ρακένδυτο Σύριο  σε  εξαθλιωμένο  Αφγανό. Με την εξής ερώτηση: «ε κύριος μπας και σου περισσεύουν μισό εκατομμύριο;»

Ελάτε  στη θέση κάποιου ζωνανού «ερειπίου». Με ξυπόλυτο το παιδί  του και με  ένα  ξεροκόμματο  στο   χέρι.  Εσύ τι θα έκανες; Οχι, όχι δεν θα τον έδερνες.   Οι μπουνιές προυποθέτουν  θυμό,  οργή και  ανεξέλεγκτη  τσαντίλα. Εγώ  στην θέση του θα έμενα με ανοικτό το  στόμα. Και με μια τεράστια απορία να  τραμπαλίζεται από τα μάτια μου στα σαγόνια μου και  τούμπαλιν!

Μπας και φταίει ο   μεταφραστής; Μπας και είμαι στον Αρη;  Μπας και   βρίσκομαι ανάμεσα σε  εξωγήινους; Μπας και  είμαι  τρόφιμος στο Δρομοκαιτειο; Μπας και βλέπω εφιάλτη; Μπας και   μου κάνουν πλάκα;

Να  το σχολιάσω  σοβαρά;  Ας το κάνω.  Πρώτο λοιπόν.  Ποτέ των ποτών δεν ανακοινώνεις μια  τέτοια  μεγιστοτεράστια  μπουρδολογία.  Κι ας είναι, επί της ουσίας,  αληθινή. Και  δεν την μπουμπουνίζεις  δημοσίως σε κανέναν  Αυτιά και σε κανένα  κανάλι και σε καμία εφημερίδα. Για  τον απλούστατο λόγο ότι  θα σε κάνουν  ρόμπα.  Και  εσένα και την  κυβέρνησή σου,  Στοιχειώδες κύριε Μάρδα. Μα ούτε αυτό  δεν πέρασε,  έστω  φευγαλέα, από το μυαλό σας;

Δεύτερο λοιπόν. Ας υποθέσουμε ότι   αρκετοί Σύριοι   πρόσφυγες διαθέτουν  μπόλικη χρηματική περιουσία. Ομως ουδείς εξ αυτών  δεν  θα ήταν τόσο  βλάκας  ώστε να την μεταφέρει μαζί του.Που να την κρύψει; Στην περισκελίδα του; Στο  βρακάκι  της γυναίκας  του;  Στο μπουφάν του παιδιού του;  Γελοιότητες!

Τρίτο  λοιπόν. Οποιος   πρόσφυγας   είναι τόσο ματσωμένος, ε να είστε  σίγουροι  ότι αυτός θα κατάφερνε να  εξαγοράσει έναν καλύτερο και   φυσικά άνετο  δρόμο  προς  την Δύση. Θα  έχει ήδη εγκατασταθεί στο Βερολίνο. Οχι  χαζός είναι να  κολυμπάει στις λάσπες της Ειδομένης!


Αποτέλεσμα;  Η  δήλωση του κυρίου υπουργού  μετατράπηκε σε  χλεύη προς τους  πρόσφυγες.  Κατάντησε η  πλήρης απομυθοποιήση  του  αριστερού Συριζο-μπερντέ. Ο, τι πιο  κυνικό  έχω ακούσει  τα τελευταία  χρόνια!

Και χλεύη και σαρκασμός και πλάγιως  ρατσισμός.  Κάτι σα ροχάλα πάνω στον πόνο όλων  αυτών των ανθρώπων!

Μερικές φορές κάθομαι και σκέφτομαι.  Τα εντελώς αυτονόητα. Η Τασούλα, ας πούμε με τους μετανάστες που «λιάζονται»  στην Ομόνοια. Ο Μάρδας με  τους ματσωμένους πρόσφυγες. Ο Μάκης Μπαλαούρας-μεγάλη  βουλευτική προσωπικότητα του ΣΥΡΙΖΑ κι αυτός-με την  σκέτη  ονομασία «Μακεδονία» για   τα Σκόπια.  Ο Αλέξης  με τον Καρανίκα. Τι άλλο να πρωτοθυμηθώ!

Ούτε   δεξιά, ούτε αρισταρά, ούτε σοσιαλδημοκρατία. Εδώ έχουμε να κάνουμε  με το Α-Βου-Γου-Δου  βρεφονηπιακού σταθμού.  Αν ήμουν πρωθυπουργός, πριν  υπουργοποιήσω  κάποιον   εξ όλων αυτών,  θα τους εξέταζα και  θα  τους αξιολογούσα. Για τα στοιχειώδη. Γιατί μερικά πράγματα δεν έχουν  να κάνουν με  ιδεολογία και πολιτική. Είναι  ζητήματα στοιχειώδους αριθμητικής!

Ο μαθητής  Δημητράκης Μάρδας στον πίνακα. Για πες μου Δημητράκη  πόσο μας κάνουν ένα και ένα; Πέντε  απαντάει ο Δημητράκης! Αντε στην ευχή  του Χριστού και της Παναγίας παιδάκι μου!