Δημήτρης Δανίκας

Θα τσιγαρίσουμε Ζωή Κωνσταντοπούλου και θα την κατασπαράξουμε ολοκληρωτικά! Και γιατί; Επειδή είχε το θράσος και την απρέπεια να ανακρίνει, επί δέκα ώρες, τον Λάμπη Ταγματάρχη. Και γιατί τον ανέκρινε τόσο βασανιστικά; Επειδή δεν συμφωνούσε με τον διορισμό του σε ρόλο αφεντικού της ΕΡΤ!

Πρώτο λοιπόν. Ο Ταγματάρχης έπρεπε να πάρει το καπελάκι του και να της πει adios amigos. Αγαπητή Ζωή είχα την εντύπωση ότι εδώ είναι Βουλή και όχι ανακριτικό γραφείο!

Δεύτερο λοιπόν. Ο Λάμπης Ταγματάρχης δεν πήρε το καπελάκι του να φύγει και να εγκαταλείψει τον θώκο του διευθύνοντος συμβούλου. Πριτς! Χάνεται τέτοια ευκαιρία; Θα κάτσω και θα υποστώ τα πάνδεινα. Και μετά μια χαρά. Τα αγαθά κόποις κτώνται! Οχι παίζουμε!

Τρίτο λοιπόν. Επομένως το πρώτο που μετράει δεν είναι η αξιοπρέπεια, το ήθος, και η μαγκιά. Η αληθινή και ουχί πέτσινη! Εκείνο που μετράει είναι η καρέκλα. Η εξουσία. Τα φράγκα! Επομένως ο Ταγματάρχης ήταν αποφασισμένος να υποστεί ανάκριση τρίτου βαθμού διάρκειας είκοσι και πλέον ωρών!

Τέταρτο λοιπόν. Οπως έγραφα και χθες. Ατομα του είδους «όλων των εποχών και όλων των χρήσεων» διαθέτουν την εξαιρετική ικανότητα να μεταμφιέζονται ανάλογα με τις απαιτήσεις των αφεντικών. Τότε, επί Μνημονίου, ο ίδιος ο Ταγματάρχης εναντίον εργαζομένων και συνδικαλιστών. Σήμερα φανατικός οπαδός Αριστεράς, ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα. Αμ πως!

Πέμπτο λοιπόν. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου διαφώνησε με τον διορισμό του Ταγματάρχη. Δημοσίως. Το είπε. Χωρίς υπεκφυγές. Εχει ξανασυμβεί αυτό; Πρόεδρος Βουλής και στέλεχος κυβερνώντος κόμματος να διαφωνεί δημοσίως με τον αρχηγό; Ποτέ των ποτών! Ω Ελλάδα υποταγής, πονηριάς, εξάρτησης και Σουλτανίας Οθωμανικής!

Εκτο λοιπόν. Επομένος όσοι «τσιγαρίζουν» Ζωή Κωνσταντοπούλου, στην πραγματικότητα διαφωνούν με την ατομική αυτοτέλεια και την προσωπική γνώμη των πολιτικών!

Εβδομο λοιπόν. Επομένως τι από τσα δύο θέλουμε; Οταν οι πολιτικοί είναι κατηγορίας «Yes man» τους βρίζουμε και τους χλευάζουμε. Ως πειθήνια όργανα της ηγεσίας τους. Οταν δημοσίως διατυπώνουν την γνώμη τους πάλι τους βρίζουμε και πάλι τους χλευάζουμε. Με το επιχείρημα ότι οργανώνουν το δικό τους παραμάγαζο. Ετσι κανείς δεν μας πιάνει!

Ογδοο. Το ίδιο συμβαίνει και με την γενική πολιτική. Αν υπογράψει ο Τσίπρας επώδυνα μέτρα τότε είναι «κωλοτούμπας». Αν δεν τα υπογράψει είναι καταστροφέας. Θα μα ρίξει στα βράχια. Ετσι κανείς δεν μας πιάνει!

Ενατο. Το βασικό πρόβλημα δεν είναι μόνο των πολιτικών. Είναι και της κοινωνίας. Επομένως είναι λάθος να λέμε ότι η κοινωνία δεν κάνει κωλοτούμπες. Μωρέ κάνει και παρά κάνει. Γι αυτό κανείς δεν μας πιάνει. Πότε απ εδώ και πότε απ εκεί. Σταθερότητα μηδενική!

Και δέκατο. Απ όλη αυτή την διαδικασία ένα πράγμα κατάλαβα. Οτι η Ζωή Κωνσταντοπούλου που έπραξε σύμφωνα με την συνείδησή της είναι για «τσιγάρισμα». Είναι τρελή. Ο Ταγματάρχης που πηγαινοέρχεται σαν σβούρα είναι το θύμα!

Αν η κοινωνία έχει δίκιο, τότε σωστά ψήφισε Ανδρέα Παπανδρέου, Κώστα Σημίτη, Κώστα Καραμανλή junior και Αντώνη Σαμαρά. Μας κατέστρεψαν εκείνοι, κατεστραμμένοι και όσοι ψήφισαν καταστροφή!

Αντε Λάμπη. Και στο βαθμό του Στρατηλάτη!