Δημήτρης Δανίκας

Αφού  η   πόλη  έχει  συγκεντρώσει  τον μισό πληθυσμό της  χώρας. Ισως και περισσότερους

Αφού με την  συμφωνία «Δουβλίνο 2»   οι ελληνικές  κυβερνήσεις   είναι αναγκασμένες να   φιλοξενούν κάθε ανθρώπινο ερείπιο που προσαράζει δουλεμπορικώς, στην  Ψωροκώσταινα

Αφού  τα κονδύλια  έχουν τόσο  πολύ κουρευτεί που  στην πραγματικότητα  δεν επαρκούν να συντηρήσουν  την λειτουργεία των ήδη  αποψιλωμένων υπηρεσιών

Αφού  όλοι σχεδόν  οι πεζόδρομοι  έχουν καταληφθεί από   χιλιάδες καφετέριες,  Bar και πάσης φύσεως  χώρους εστίασης και    ψυχαγωγίας

Αφού μετά  τις εννιά το βράδυ, προκειμένου  να διασχίσεις κεντρικούς  δρόμους, ακόμα και του Κολωνακίου, πρέπει να κάνεις σλάλομ ανάμεσα στα διπλοπαρκαρισμένα οχήματα

Αφού η μία πολυκατοικία  σφιχταγκαλιάζει την   διπλανή και  η διπλανή την παραδίπλα

Αφού  η Κυψέλη   θεωρείται η πιο πυκνοκατοικημένη  περιοχή ολοκλήρου  της Ευρώπης

Αφού  δεν υφίσταται  η παραμικρή  χωροθέτηση  ώστε να  γνωρίζουν οι πολίτες τις κατοικήσιμες περιοχές και τις άλλες για τα καταστήματα

Αφού  δηλαδή μαγαζιά, μπαράκια,   σουβλατζίδικα, καφετέριες,  ταβερνεία, καρέκλες, τραπέζια, οχήματα,  μοτοσυκλέτες και  διαμερίσματα, το ένα πάνω στο άλλο  σ  ένα  απελπιστικό και  πρωτοφανές κουλουβάχατο

Αφού  το  πράσινο  θεωρείται χρώμα απαγορευμένο, εχθρικό και ολότελα άγνωστο  σε κάθε Αθηναίο πολίτη

Αφού ακόμα και  το Κολωνάκι,  το  κέντρο  των εχόντων και των πλουσίων, των μεγαλοαστών δηλαδή, έχει  μετατραπεί κι αυτό σε  πτυελοδοχείο. Αντε πολυτελείας

Αφού  σε πολλές λαικές συνοικίες, ακόμα και έξω από σχολεία, τα ναρκωτικά πάνε και έρχονται κάτω  από  τα  απλανή  βλέμματα των ένστολων φρουρών του νόμου

Αφού  αγοράζεις  η νοικιάζεις  διαμέρισμα  σε κάποια ήσυχη  γωνιά της πόλης και ύστερα από  ένα, δύο  μήνες  η περιοχή  κολυμπάει  στην ηχορύπανση, την τσίκνα και  την  πορνεία

Αφου  ο  γιγαντισμός όλων  αυτών  των πληγών έχει μεταφέρει το Κάιρο  στην Αθήνα

Αφού λοιπόν  συμβαίνουν όλα αυτά τα   εξωφρενικά, τα ιλαροτραγικά και   τα εφιαλτικά, τα οποία ουδείς  δήμαρχος κατάφερε όχι μόνο να  τα περιορίσει, ούτε καν να  τα αντιμετωπίσει. Πως  λοιπόν  ο  οποιοσδήποτε  ανιδιοτελής Αθηναίος  που  δεν αποβλέπει σε κάποιο  ρουσφέτι και που  δεν   μετακινείται ανάλογα με τα κέφια κάποιου κόμματος  η κάποιου  αρχηγού, πως είναι  δυνατόν να πιστέψει τον Γιώργο,  τον Αρη,  τον Γαβριήλ,  τον Νίκο, τον Νικήτα, τον Ηλία και τον Γρηγόρη;

Το  ζήτημα απλό.  Ολοι αυτοί, είμαι  βέβαιος  γι αυτό,  αλληθωρίζουν  προς κάτι άλλο. Ο  Καμίνης   να  διατηρήσει την θεσούλα του. Ο Αρης να ανεβάσει τις κομματικές  του  μετοχές. Ο Νικήτας να  εκδικηθεί τη  ηγεσία του. Ο  Γαβριήλ  να  θέσει  υποχηφιότητα ως υπαρχηγός του Τσίπρα. Ο Κασιδιάρης  για την προπαγάνδα της  φασιστικής ιδεολογίας του. Και  ο Βαλλιανάτος για  την προβολή  των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων

Ξέρετε  γιατί; Επειδή  όλοι αυτοί  γνωρίζουν. Το στοιχειώδες. Η επαναφορά  της πρωτεύουσας σε    τροχιά  ευρωπαικής πόλης,  απαιτεί γενναία πολιτική  βούληση,  τεράστια κονδύλια και παρέμβαση της  κεντρικής  εξουσίας. Με απλά  λόγια Υπουργείο Αθήνας. Ολα τ αλλα  είναι αποκλειστικά  γεννήματα προσωπικών  φιλοδοξιών και κομματικών  μικροπολιτικών. Μην  τους πιστεύετε. Μετά  τις εκλογές μία από τα ίδια!