Δημήτρης Δανίκας

Τι λέει ο Τσίπρας; Οτι θα καταφέρει και τα δύο. Από τη μια ότι θα διαπραγματευθεί σκληρά κι έτσι θα απαλλάξει τους πολίτες από τα δυσβάσταχτα χαράτσια. Και από την άλλη ότι η Ελλάδα θα παραμείνε στην ευρωζώνη. Με έναν ΣΥ. ΡΙΖ. Α δύο τρυγόνια. Τουτέστιν και με το κεφάλι ψηλά και με το ευρώ αγκαλιά. Σε γελάσανε. Αυτό βρυχήθηκε ο Σόιμπλε. Και άρχισε την κλωτσοπατινάδα και τις σφαλιάρες στους Κυπρίους αδελφούς μας

Αυτές οι κατραπακιές έπεσαν και στα κεφάλι του Τσίπρα. Αυτές οι κυπριακές γροθιές έδωσαν πόντους στην τρικομματική κυβερνητική συμμαχία. Που πάει να πει ότι λύση μόνο μία. Θέλεις ευρώ;Σκάσε και κολύμπα. Δεν θέλεις; Ορίστε! Αν σου κοτάει φύγε. Τόσο κυνικά και τόσο απλά. Ολα τ άλλα, περί ευρωπαικής αλληλεγγύης και φτωχού Νότου είναι σκέτο κουτόχορτο. Να τα μασάνε κάποια κοστούμια και κάποιες τάχα μου αριστερές γραβάτες που βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα και αμολάνε μακακίες

Αυτός ο ευρωπαικός μονόδρομος καταλήγει σε αδιέξοδο. Να κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Γι αυτό τα ποσοστά του Τσίπρα παραμένουν στάσιμα. Γι αυτό άκρα του τάφου σιωπή. Γι αυτό καμμία άλλη λύση πολιτική. Επειδή βαριά η καλογερική. Επειδή ακόμα πιο βαριά η ανεξαρτησία και της πατρίδας η πραγματική ελευθερία. Επειδή οι περισσότεροι τρέμουν στην ιδέα της Δραχμής και επομένως της απόλυτης καταστροφής. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Γι αυτό.

Ακόμα χειρότερα. Εξω κούκλα. Μέσα πανούκλα. Πως; Απλό. Προς τα έξω μαιμουδίζει το σύγχρονο, το τολμηρό και το φρέσκο. Ομως στην πολιτική του συμπορεύεται με το αναχρονιστικό και το παλιό. Εχει φορτωθεί όλο το κρατικοδιαίοτο, κακοφορμισμένο και διαπλεκόμενο ΠΑΣΟΚ. Ας πούμε. Ποιές οι ρήξεις που επαγγέλεται το κόμμα του Τσίπρα; Δύο. Η πρώτη αφορά στην μεγαλύτερη φορολογία της ολιγαρχίας. Λες; Ούτε στα πιο τολμηρά όνειρά τους. Ετσι και κοπιάσει στην εξουσία και τολμήσει να αυξήσει τους συντελεστές της φορολογίας, τότε ένας ένας οι ολιγάρχες θα λακίσουν κατά μεριά Κίνας και Βουλγαρίας. Οχι δηλαδή χαζοί είναι να κάτσουν και να πληρώνουν τα λαικά ταμεία. Η δεύτερη αφορά στην σχέση μας με το ευρωπαικό διευθυντήριο. Εμείς δηλαδή οι καταχρεωμένοι θα αναγκάσουμε τους καρχαρίες να μεταμορφωθούν σε φιλέλληνες. Για πες αλεύρι. Η Μέρκελ σε γυρεύει!

Ποιο το πρόβλημα; Μα φυσικά ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ. Α δεν διαθέτει ίχνος καθαρής πολιτικής. Αλλοτε εδώ, άλλοτε εκεί. Ερμαφρόδιτη πολιτική. Ερμαφρόδιτη τακτική. Ερμαφρόδιτη στρατηγική. Με το ένα πόδι στη μία βάρκα του καπιταλισμού. Με την άλλη στην βάρκα ενός πέτσινου σοσιαλισμού

Εν ολίγοις ο Τσίπρας είχε να επιλέξει ανάμεσα σε δύο πολιτικές. Η μία του επαναστατικού σοσιαλισμού. Πράγμα που δεν κάνει. Η άλλη ενός μεταρρυθμιστικού, καπιταλιστικού μοντέλου. Τουτέστν ρήξη σε όλα τα μέτωπα του μεταπρατικού, κρατικοδιαίτου καπιταλιστικού, ελληνικού μοντέλου. Τίποτα από τα δύο. Το αποτέλεσμα θλιβερό. Σα να λέμε έκανε η μύγα κώλο και έχεσε τον κόσμο όλο!