Βασίλης Τσακίρογλου

Αν υποθέσουμε ότι οι φωτογραφίες αυτές δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα από την αστυνομία αλλά περιλαμβάνονταν πχ στο πεδίο «άλμπουμ» μιας ιστοσελίδας που διαφημίζει κατασκηνώσεις για οπλολάγνους και στρατόκαυλους, το μόνο που θα μπορούσε να νιώσει κάποιος εχέφρων είναι ακατάσχετη τάση να ξεκαρδιστεί στα γέλια. Διότι, εάν αφαιρέσουμε τη βαρβαρότητα του φασισμού, το μόνο που μένει σε αυτές τις εικόνες είναι μερικοί ξυρισμένοι γορίλες που παίζουν με «επαναφορτιζόμενα» και «αεροβόλα» -όπως είπε ο Κασιδιάρης- Καλάσνικοφ, πιστόλια κ.λπ.

Κάποια από τα όπλα που απεικονίζονται στις φωτογραφίες είναι αληθινά και κάποια πιστά αντίγραφα, το πρόβλημα όμως δεν είναι τα ίδια τα σιδερικά. Το πρόβλημα είναι αυτοί που τα κραδαίνουν ποζάροντας με ύφος «μολών λαβέ», κορδωμένοι, ενίοτε με φουσκωμένα μούσκουλα και σίγουρα με ακόμη πιο φουσκωμένα μυαλά από τη φασιστική κατήχηση. Αλλά ποιος θα ήθελε να ξυπνά σε ένα αντίσκηνο δίπλα σε αυτούς τους οπλομανείς γορίλες, με τα άρβυλα, τα παντελόνια παραλλαγής και τα μαύρα μπλουζάκια; Τι θα μπορούσε να συζητά μ' αυτούς εκτός από ανοησίες για σκοπιές, αγγαρείες και διαμετρήματα βλημάτων;

Αλλά βέβαια υπάρχουν και οι «γκόμενες», τα «μωρά», που κοιτάζουν το φακό με αινιγματικό ύφος και με τα πιστόλια σταυρωτά στα χέρια. Τι σκοπεύουν να τα κάνουν; Να τα χρησιμοποιήσουν σαν ερωτικά βοηθήματα, είναι έτοιμες για όλα ή μόνο για την προσευχή τους πριν κοιμηθούν; Άγνωστο, καθώς στο προσκεφάλι τους διακρίνεται η εικονίτσα της βρεφοκρατούσας Παναγίας και όχι ένα πορτραίτο του Χίτλερ. Σε κάθε περίπτωση πάντως, το μήνυμα εκ μέρους της οργάνωσης θα μπορούσε να είναι «φίλε, έλα στη Χρυσή Αυγή, θα γνωρίσεις τον καλύτερο κόσμο, θα βρεις το ταίρι σου».

Οι φωτογραφίες αποδεικνύουν ότι οι χρυσαυγίτες λειτουργούσαν σαν παραστρατιωτική οργάνωση. Οι υπόλοιποι ίσως θα έπρεπε να τους αντιμετωπίζουμε απλώς σαν παρωδία, περισσότερο σαν κλόουν παρά σαν επικίνδυνα ναζιστικά υπολείμματα της ιστορίας. Βέβαια, ανάμεσά τους υπάρχουν οι Ρουπακιάδες, οι κοινοί αποκτηνωμένοι δολοφόνοι, κάτι που μόνο αστείο δεν είναι. Παρόλ' αυτά δεν αποκλείεται καθόλου το φάρμακο που θα εξουδετέρωνε τη Χρυσή Αυγή, να μην είναι τα εύθραυστα κατηγορητήρια και οι θεατρικές συλλήψεις αλλά η χλεύη, η περιφρόνηση και η απαξίωση. Κάποιος θα πρέπει να τολμήσει να γελάσει στα μούτρα αυτών που απειλούν να του σπάσουν τα κόκκαλα ή να τον μαχαιρώσουν. Είναι βέβαιο ότι ο εξευτελισμός τούς ταιριάζει πολύ περισσότερο από το φόβο.