Βασίλης Τσακίρογλου

Το twitter είναι η χαρά -ή ο εφιάλτης- του φιλολόγου: Με δεδομένο ότι όλα γράφονται εν θερμώ και με την απολύτως ελάχιστη καλολογική φροντίδα, followers και μη έχουν τη χαρά να κοιτάξουν απευθείας μέσα στο μυαλό του γράφοντος. «Όπως είχα δηλώσει από χθες, κατέθεσα μήνυση εναντίων των λασπολόγων, για τα μυθεύματα είδαν το φως της δημοσιότητας». Και, εντάξει, το «εναντίων» μπορεί να του ξέφυγε, αλλά το ότι δεν έχει σταυρώσει αναφορικό «ό,τι» σε κανένα από τα δεκάδες tweets που έχει συνθέσει, κάτι θα πρέπει να λέει για τη γλωσική επάρκεια του πρώην υπουργού. Ο λόγος, βεβαίως, για τον κ. Γιώργο Βουλγαράκη, ο οποίος αποβάλει τους άτακτους από το λογαριασμό του στο Twitter επαναλαμβάνοντας παραλλαγές της ίδιας πάντα φράσης με το «κουβαδάκι και αλλού». Διορθώνει, δε, τους αδαείς περί τα επαγγελματικά του, ότι την τρέχουσα περίοδο είναι καθηγητής πανεπιστημίου.

«Ρε Βουλγάρακη πόσο ανορθόγραφος είσαι και έχεις και phd πανάθεμά σε... Θα 'κληθούν' όχι κλιθούν'.. ¨ήμαρτον» επισημαίνει κάποιος με άλλη ανάρτηση στον πρώην υπουργό, με όχι και τόσο διακριτικό τρόπο είναι η αλήθεια. Κι ο κ. Βουλγαράκης επιρρίπτει ευθύνες αμέσως στον αυτόματο διορθωτή του i-phone, γνωστοποιώντας παράλληλα ότι ένας δημόσιος άνδρας που, όχι μόνο διετέλεσε υπουργός πολιτισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας αλλά και συνέγραψε βιβλίο με τίτλο «Πολιτισμού Άποψη», δεν βασίζεται στις δικές του γνώσεις για να γράψει σωστά 140 χαρακτήρες και επαφίεται στη φιλοτιμία ενός ηλεκτρονικού εργαλείου για την ορθογράφησή τους. Ωστόσο, τα συντακτικά και γραμματικά τερτίπια της ελληνικής γλώσσας είναι τόσο περίπλοκα, ώστε κάθε αυτοματισμός συχνά νίπτει τας χείρας του. Όταν λοιπόν ο κ. Βουλγαράκης γράφει «αυτοί που αναφέρονται στο ρεπορταζ θα κλιθούν να δώσουν εξηγήσεις...», ο ηλεκτρονικός ορθογράφος κοιτάζει αλλού και σφυρίζει αδιάφορα. Το ίδιο κάνει και στο tweet «θα μπορούσε όντος, αλλα επειδή ως πώληση θα ήταν ασύμφορη (λόγο των περιορισμών) ας δουν το μοντέλο των ΣΔΙΤ». Τι «όντος», τι «όντως». Τι «λόγο», τι «λόγω» -το Twitter αποθεώνει την ομοιομορφία των φωνηέντων, ένεκα βιασύνης, βεβαίως.

Το εάν ευσταθούν οι κατηγορίες που τον εμπλέκουν σε παράνομες δοσοληψίες, ξέπλυμα χρήματος κ.λπ. είναι, προφανώς, ζήτημα που υπερβαίνει τη σκοπιμότητα του παρόντος κειμένου. Εάν υπάρχει κάποια μομφή εδώ εναντίον του κ. Βουλγαράκη, δεν έχει να κάνει με το ότι είναι απλώς ανορθόγραφος. Έχει να κάνει με το ότι, πιθανότατα, περιφρονεί γενικώς τη σημασία και την αξία της γλώσσας. Κι όποιος αδιαφορεί για τη γλώσσα, αδιαφορεί για τον συνομιλητή του, ο οποίος στο Twitter τυχαίνει, μάλιστα, να είναι κυριολεκτικά οποιοσδήποτε. Το να αποφεύγεις τους βαρβαρισμούς και τους σολοικισμούς όταν εκφράζεσαι, δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι είσαι ένας σχολαστικός τύπος, εμμονικός με τις λέξεις κ.λπ. Σημαίνει μάλλον ότι σέβεσαι έναν κώδικα επικοινωνίας -και δη τον πιο αποτελεσματικό- που διαθέτει μια κοινότητα για να συνεννοείται και να συμπορεύεται. Ένας ανορθόγραφος υπουργός Πολιτισμού, έστω και εκ των υστέρων και πέρα από αυτή καθαυτή την πολιτεία του, είναι ένα λυπηρό πολιτικό σύμπτωμα. Είναι πχ σαν έναν υπουργό δημόσιας τάξης ο οποίος οδηγεί χωρίς να σταματά στα Stop των διασταυρώσεων. Η μόνη διαφορά είναι ότι τα ορθογραφικά λάθη δεν σκοτώνουν. Κατά κυριολεξία, τουλάχιστον.