Βασίλης Στεφανακίδης

Ένα από αυτά, είναι η τιμή των καυσίμων και ιδιαίτερα του πετρελαίου θέρμανσης που ειδικά αυτές τις μέρες με τις χειμωνιάτικες θερμοκρασίες δημιουργεί εύλογα ερωτήματα και απορίες.

Στα τέλη του περασμένου Οκτώβρη, η διεθνής τιμή του αργού πετρελαίου τύπου Brend ,ήταν γύρω στα 80 δολάρια με αποτέλεσμα η τιμής του πετρελαίου θέρμανσης στις πρώτες παραδόσεις είχε διαμορφωθεί από 1,15 -1,20 ευρώ του λίτρο.

Πέρυσι την ίδια περίοδο, το αργό τύπου brend κυμαίνονταν γύρω στα 60 δολάρια και ο καταναλωτής πλήρωνε το πετρέλαιο 0,90-0,95 ευρώ το λίτρο.

Τις τελευταίες εβδομάδες η τιμή του αργού, έχει πάρει την κατιούσα για διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσας και πλέον τα συμβόλαια πώλησης έχουν πέσει κάτω και από τα 60 δολάρια.
Κι ενώ συμβαίνουν αυτά με τις διεθνείς τιμές, πόσο πληρώνει ο Ελληνας καταναλωτής το βασικό αγαθό για τη θέρμανση του;

Έχουν πέσει οι τιμές στα αντίστοιχα επίπεδα του 2017 όπως επιτάσσει η κοινή λογική ώστε να επωφεληθεί και ο ταλαίπωρος Έλληνας καταναλωτής;

Δυστυχώς όχι. Η πτώση που εμφανίζουν τα πρατήρια είναι το πολύ 10 λεπτά και οι επικρατούσες μέσες τιμές κυμαίνονται στα 1,05 ευρώ, ήτοι, τουλάχιστον 15 λεπτά ακριβότερα από πέρυσι ενώ οι διεθνείς τιμές αργού είναι πλέον πάνω κάτω ίδιες.

Εν τοιαύτη περιπτώσει όμως, κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας. Όταν οι φόροι, που είναι και το μεγαλύτερο κομμάτι της τελικής τιμής που πληρώνει ο καταναλωτής, είναι ίδιοι με πέρυσι, τότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν.

Ή τα διυλιστήρια έχουν αυξήσει το περιθώριο κέρδους τους , το λεγόμενο διύλιστρο, ή οι πρατηριούχοι επωφελούνται όσο μπορούν, περνώντας τις φθηνότερες προμήθειες τους, στον καταναλωτή με πολύ αργό ρυθμό και όχι φυσικά αναλογικά.

Και στη μια και στην άλλη περίπτωση η αλυσίδα από την παραγωγή ως την κατανάλωση, εκμεταλλεύεται τον έρμο τον τελικό καταναλωτή, ο οποίος δεν διάγει και τις πιο ανθηρές οικονομικά μέρες του.

Την ίδια ώρα, παράγοντες της αγοράς καυσίμων εκτιμούν πως η συνολική κατανάλωση πετρελαίου για τη φετινή σεζόν, θα είναι χαμηλότερη από 20-30% σε σχέση με πέρυσι και ανάλογα... με τις καιρικές συνθήκες.
Δηλαδή αν θα επικρατήσουν Βοριάδες ή Νοτιάδες στο φετινό χειμώνα!

Και άντε να μας πείσει κανείς πως η αλυσίδα παραγωγής και διάθεσης καυσίμων δεν προσπαθεί να αντισταθμίσει τις απώλειες που θα υποστεί από τη χαμηλή ζήτηση με την μή αυτόματη εναρμόνιση της τιμής του τελικού προϊόντος με τις διεθνείς τιμές.

Στα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης μας εξέπληττε το γεγονός πως οι Ελληνες πολίτες, αναγκάστηκαν να μην ανάβουν κεντρικές θερμάνσεις στις πολυκατοικίες και να προσπαθούν να ζεσταθούν καίγοντας στα τζάκια ακόμα και καρεκλοπόδαρα.

Θεωρούσαμε πως είναι κι αυτό άλλη μια δυσμενής επίπτωση της φτωχοποίησης μας. Το αποδεχθήκαμε κι αυτό όπως και τόσα άλλα.

Όμως έστω κι αυτοί οι λίγοι που απόμειναν και αντέχουν ακόμα να πληρώνουν για αυτό το στοιχειώδες αγαθό, τη θέρμανση, γιατί πρέπει να εκμεταλλεύονται με αυτό τον ανάλγητο τρόπο;

Θα μου πείτε ναι αλλά, ο πλέον ανάλγητος σ' αυτή τη διαδικασία είναι το κράτος που επιβάλλει αυτούς τους παράλογους φόρους στα καύσιμα και αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε τιμές Γαλλίας με μισθούς Εσθονίας.

Σύμφωνοι, αλλά μας αρκεί γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς, το κράτος αρχινταβατζής και δεν χρειαζόμαστε και τους διάφορους άλλους μικρονταβατζήδες που προσπαθούν να κερδοσκοπήσουν στις πλάτες μας ανεξέλεγκτοι.

Κι αυτά τα περί ελεύθερου ανταγωνισμού που διαμορφώνει τις τιμές τα ακούω βερεσέ. Δικαιολογίες του τύπου περί παλιάς ακριβής παραλαβής πάντα θα ακούγονται. Απλά δεν τις πιστεύουμε.