Βασίλης Στεφανακίδης

Ανεξάρτητα από την τελική απόφαση του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, όλα όσα προηγήθηκαν, είναι έξω από κάθε λογική, καθώς κάποια σκοτεινά παράκεντρα της εξουσίας τόλμησαν και χρησιμοποίησαν μεθόδους που όχι απλά δεν προσιδιάζουν σε μια δημοκρατική χώρα αλλά δείχνουν το πιο σκοτεινό πρόσωπο του φασισμού.

Που ακούστηκε να υποκλέπτονται  email ανωτάτων δικαστών, με ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και από ποιους; 

Ποιοι δηλαδή  είναι σε θέση να κάνουν αυτές τις βρώμικες δουλειές και από παίρνουν εντολές; 
Κι αν οι υποκλοπές έγιναν το 2014 ποιος έδωσε εντολή να δημοσιοποιηθούν τώρα, για να εκβιάσουν ανώτατο δικαστή ο οποίος μετέχει στην ολομέλεια που εξετάζει την συνταγματικότητα ή μη του νόμου Παπά για τα κανάλια;

Και ποιοι είναι αυτοί που πίστεψαν πως με τέτοιες βρώμικες μεθόδους ,απειλώντας και εκβιάζοντας, θα κατάφερναν να λυγίσουν ένα ολόκληρο Σώμα, ώστε να αποφασίσει αυτό που είχε προαναγγείλει ο πρωθυπουργός από τη Θεσσαλονίκη;

Δεν τους πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι τέτοιες κυπατζίδικες και ολοκληρωτικές απόψεις και μέθοδοι, μπορεί να έχουν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα;

Και ποιοι είναι αυτοί   που δεν δίστασαν να αμαυρώσουν ακόμα και το όνομα μιας ιστορικής εφημερίδας, όπως η Αυγή,  στην οποία γαλουχήθηκαν γενιές δημοσιογράφων με τις αρχές και τη δεοντολογία του επαγγέλματος και το σεβασμό  στον άνθρωπο, δημοσιοποιώντας ακόμα και το όνομα του δικαστή που περιέχεται μέσα στο εγκληματικό προϊόν της υποκλοπής; 

Θα τρίζουν το κόκαλα του Γρηγόρη Γιάνναρου του Τάκη Μπενά, του Σταύρου Καρρά, του Σοφιανού Χρυσοστομίδη, του Βασίλη Κωνσταντινίδη του Ανδρέα Ξυφτίλη (Γεωργίου) ο οποίος έφυγε από τη ζωή μόλις προχθές και τόσων άλλων που δίδασκαν  ήθος για δεκαετίες στην ελληνική δημοσιογραφία μέσα από τις στήλες της Αυγής.

Τα ερωτήματα πολλά για ένα πολιτικό χώρο που μέχρι χθες κούναγε το δάκτυλο στους αντιπάλους και ομιλούσε για ηθικό πλεονέκτημα, για αρχές, για αξίες και αριστερά οράματα. Μια αριστερά  που σε σύντομο διάστημα μεταλλάχθηκε από διωκόμενη σε διώκτη όσων δεν συμφωνούν με την άποψη τους και με μεγάλη ευκολία υιοθέτησε το Μακιαβελικό “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”!

Ο κατήφορος  που πήρε η κυβέρνηση εδώ και καιρό και οι πολλαπλές καθεστωτικές πρακτικές που χρησιμοποιεί προκειμένου να κρατηθεί στην εξουσία,  καταδεικνύει το αναπότρεπτο τέλος.
Δεν τους βγαίνει πλέον τίποτα σε κανένα τομέα. Δεν έχουν να πουν  τίποτα στο λαό που επένδυσε  στη ρητορική τους και τώρα διαπιστώνει πως από το χειρότερα υπάρχει και το χείριστα. 
Ένα ανούσιο αφήγημα για τη διαπλοκή είχαν κι αυτό κινδυνεύει να μετατραπεί στο πιο σύντομο ανέκδοτο. 

Παρέλκει η αναφορά στο δράμα της κοινωνίας το οποίο σημειωτέον  δεν έχει φθάσει ακόμα στην κορύφωση του. Αυτά που βλέπουμε με πλειστηριασμούς σπιτιών είναι παρωνυχίδες μπροστά στον Αρμαγεδδώνα που έρχεται από τον Γενάρη. Αυτά που βλέπουμε με τις παρακρατήσεις και του φόρους δεν είναι τίποτα  μπροστά  σ' αυτά που αναμένονται από τον Γενάρη για τους επαγγελματίες αλλά και για όλους του πολίτες από τα ήδη ψηφισμένα μέτρα που θα αρχίσουν να εφαρμόζονται.

Και δεν υπολογίζουμε  τι ακόμα θα μας προσθέσει η δεύτερη αξιολόγηση η ποία μόλις τώρα αρχίζει.
Για να δούμε λοιπόν, η αριστερά που είναι γεννημένη για τα δύσκολα, όπως έλεγε πρόσφατα ο πρωθυπουργός, θα τα αντέξει όλα αυτά ή θα προσπαθήσει να αποδράσει από την κόλαση που η ίδια δημιούργησε πετώντας την καυτή πατάτα στον επόμενο;