Βασίλης Στεφανακίδης

Τι περίμεναν, δηλαδή, να θέτουν τους στόχους ανάλογα με τις επιταγές του μνημονίου και να λένε τόσα πρέπει να μαζέψουμε και αυτόματα αυτό να υλοποιείται; Λες και υπάρχει μια τεράστια δεξαμενή χρημάτων έξω στην κοινωνία και με μια απλή κίνηση μπορούν αυτά να μεταγγιστούν στα κρατικά ταμεία;

Κανείς απ’ όλους αυτούς, τους αποξηραμένους από απλή λογική τεχνοκράτες δανειστές και τους εθελόδουλους ντόπιους πολιτικούς υπαλλήλους, δεν έχει καταλάβει ότι μετά από 6 χρόνια διαρκούς φορολογικής και μισθολογικής αφαίμαξης ο κόσμος έχει πλέον ξεπεράσει τα όριά του και η φοροδοτική του ικανότητα υπολείπεται κατά πολύ των διαρκώς αυξανόμενων απαιτήσεων του κράτους και των δανειστών;

Είναι μήπως μόνο οι δυσβάστακτοι φόροι; Οχι φυσικά. Τα δάνεια με τα οποία είναι φορτωμένη η ελληνική κοινωνία και τώρα κοκκινίζουν με γεωμετρική πρόοδο δεν δείχνουν κάτι; Αραγε είναι εκ πεποιθήσεως μπαταχτσήδες οι μισοί Ελληνες ή απλώς τα έχασαν όλα και τώρα αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους;

Αν έκανε τον κόπο κάποιο από αυτά τα σαΐνια της κυβέρνησης να δει τις φορολογικές δηλώσεις των Ελλήνων και τις συνέκρινε με παλιότερες, θα διαπίστωνε με ευκολία πόσο έχουν μειωθεί τα εισοδήματα των φορολογουμένων και θα καταλάβαινε ότι όποιον στόχο αύξησης φόρων και αν βάλουν, απλά, δεν πρόκειται να τον πετύχουν. Και αυτό γιατί τους διαφεύγει ότι εκτός από τη χώρα πτώχευσαν και οι άνθρωποι (όχι όλοι, αλλά η συντριπτική πλειονότητα).

Κι είναι σαφές ότι δεν έχουν καταλάβει τίποτα γιατί τώρα ελπίζουν ότι μόλις στείλουν τον λογαριασμό του ΕΝΦΙΑ, από τον άλλο μήνα, θα γεμίσουν τα ταμεία. Δηλαδή αυτοί που δεν πλήρωσαν τους φόρους εισοδήματος και τις δόσεις τους φύλαξαν στην άκρη τα λεφτά για να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ! Κούνια που τους κούναγε. Εξω θα πέσουν και πάλι και δυστυχώς για όλους μας, ο περίφημος δημοσιονομικός κόφτης που πρότεινε ο Τσακαλώτος, πιστεύοντας αφελώς ότι δεν θα ενεργοποιηθεί και έγινε ασμένως αποδεκτός από τους δανειστές, θα πιάσει δουλειά. Κι όταν λέμε «δουλειά», είναι εύκολα αντιληπτό από ποιους θα κόψει και πάλι: από τους μη έχοντες για τους οποίους δήθεν αγωνίζεται η αριστερή μας κυβέρνηση. Από τους πενόμενους συνταξιούχους και τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, αφήνοντας για άλλη μία φορά στο απυρόβλητο την ιερή αγελάδα της χώρας, το Δημόσιο.

Και αυτός ο ατέρμονος φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται μέχρι να ξαναφτάσουμε στο χείλος της αβύσσου. Και τι ειρωνεία, στ’ αλήθεια, να έχουμε περάσει όσα περάσαμε, επιτυγχάνοντας το απόλυτο παγκόσμιο και ιστορικό ρεκόρ της μακροβιότερης ύφεσης, να έχουν διαλυθεί τα πάντα και στο τέλος και πάλι να χρεοκοπήσουμε και να μας πετάξουν έξω από το ευρώ σαν στυμμένες λεμονόκουπες.

Αυτό βέβαια είναι μάλλον αδιάφορο για τον κ. Τσίπρα και την παρέα του οι οποίοι για το μόνο που νοιάζονται είναι η παραμονή τους στην εξουσία όσο γίνεται περισσότερο και πώς δεν θα καταγραφούν σαν αριστερή παρένθεση, λες και αυτό είναι το ζητούμενο για τη χώρα και την κοινωνία. 

Αραγε κανείς από τους αυλοκόλακες και τους περισπούδαστους διανοούμενους της Αριστεράς δεν τολμά να του πει ότι έβαλε και πάλι πλώρη για τα βράχια; Ούτε καν αυτός ο απερίγραπτος τύπος, ο Βασίλης Λεβέντης, που τον συμβουλεύει και πάει στο σπίτι του λες και πρόκειται για τον σοφό Νέστορα της πολιτικής; (Κατάντια κι αυτή!)

Ούτε κάποιος Ντίνος Καρύδης ή, τέλος πάντων, αυτής της συνομοταξίας που κατάλαβαν το λάθος τους μόλις είδαν τη σύνταξή τους πετσοκομμένη; Γιατί, βλέπετε, τους τα έλεγαν πειστικά και με αληθοφάνεια. Τους έταζαν λαγούς με πετραχήλια και τους πίστεψαν. Δεν ήταν σαν τους άλλους τους ανάλγητους γερμανοτσολιάδες και δεν χρωστούσαν (χάρες) σε κανέναν. Τώρα, όμως, μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν χρωστάνε σε κανέναν;

Οχι, γιατί μετά από 1,5 χρόνο όλοι πάθαμε και μάθαμε. Με τον πιο οδυνηρό τρόπο, είναι η αλήθεια. Μυαλό δεν ξέρω αν βάλαμε, και αυτό θα φανεί μόνο στις κάλπες.