Βασίλης Στεφανακίδης

Το ΔΝΤ που αποδομούσε και ήθελε με κάθε τρόπο να διώξει από το ελληνικό πρόγραμμα η κυβέρνηση, είναι ο μόνος συμπαραστάτης για μια ουσιαστική ρύθμιση του χρέους, πλην όμως οι Ευρωπαίοι με μπροστάρη τον Σόιμπλε, εμφανίζονται  ανυποχώρητοι  στη δική τους συνταγή για  το χρέος ,η οποία όμως απέχει παρασάγγες από το να καταστήσει αυτό βιώσιμο και να μπορεί να παραμείνει το ΔΝΤ.

Από την άλλη ακόμα κι αυτό το πασάλειμμα στο οποίο είναι διατεθειμένοι να προσχωρήσουν οι Ευρωπαίοι εν ευθέτω χρόνω, αυτό δεν μπορεί να περάσει από τα κοινοβούλια τους, αν το ΔΝΤ τα βροντήξει και φύγει.

Κι έτσι, αν δεν γίνει κάτι πολύ θεαματικό και απρόβλεπτο, από κάποιο από μηχανής θεό, ξεμένει και η κυβέρνηση μας από άλλοθι για τα σκληρότατα μέτρα τα οποία παίρνει, προκειμένου να περάσει την αξιολόγηση και η οποία είναι προαπαιτούμενο για την έναρξη των συζητήσεων για το χρέος. Με άλλα λόγια μύλος.

 Έδωσαν τα πάντα στους δανειστές και το μόνο που ενδεχομένως να πάρουν είναι τη δόση από το  τρίτο και ολόδικο τους μνημόνιο. Δηλαδή δανεικά για να πληρώσουμε προηγούμενα δανεικά ενώ η χώρα θα συνεχίζει να βουλιάζει στην ύφεση, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση χωρίς καμιά προοπτική σε ένα ορατό χρονικό ορίζοντα, να μπορεί να σταθεί  μόνη στα πόδια της.
Και τούτο γιατί, όταν λήξει το τριετές πρόγραμμα στήριξης με δανεικά από τα οποία αποπληρώνονται τα προηγούμενα δανεικά, η χώρα δεν θα μπορεί να βγει ξανά στις αγορές για τον απλούστατο λόγο ότι κανείς δεν θα μας δανείζει  με λογικά επιτοκια  αφού το ΔΝΤ θα έχει βάλει τη σφραγίδα του πως το χρέος μας, δεν είναι βιώσιμο.

Παρέλκει η αναφορά στους φόρους και τα ασήκωτα βάρη που μοίρασε αφειδώς η κατά τα άλλα αριστερή κυβέρνηση προκειμένου να κλείσει την αξιολόγηση και να κερδίσει λίγο ακόμα χρόνο παραμονής στην εξουσία.
Οι δε εικόνες που παρακολουθούμε αυτές τις ημέρες  από την ταλαιπωρημένη Βενεζουέλα μπορεί να μοιάζουν και με “σκηνές από τα προσεχώς” από την πιο ταλαιπωρημένη χώρα της Ευρωζώνης.

Και μάλιστα μετά και από την καταπάτηση όλων, μα όλων των κόκκινων γραμμών που είχε θέσει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που ήρθαν στα πράγματα ως ultra αντιμνημονιακοί και τώρα έχουν καταντήσει οι πλέον δουλοπρεπείς επαίτες των δανειστών.
Τα συνθήματα τους, όπως κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, όχι στο ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, όχι στις ιδιωτικοποιήσεις, όχι σε νέους φόρους, όχι σε νέες μειώσεις  μισθών και συντάξεων,  η ελπίδα και η εθνική περηφάνια έρχονται και τόσα άλλα ανερμάτιστα που χάιδευαν αυτιά, κουκουλώθηκαν κάτω από τις εγκληματικές αυταπάτες που τώρα εντελώς ανερυθρίαστα μας τις εμφανίζουν  σαν το πιο αθώο  πράγμα.

 Έφθασαν μάλιστα να δεχτούν στο νέο υπερταμείο  ιδιωτικοποιήσεων ξένο πρόεδρο και δυο μέλη από την τρόικα στο Διοικητικό συμβούλιο, τα οποία θα έχουν και δικαίωμα veto .
Ποια εθνική υπερηφάνεια ,εθνική κυριαρχία και πράσινα άλογα.  Και να σκεφτεί κανείς τι πολεμική έκαναν και κάνουν στελέχη και υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ στο σημερινό ΤΑΙΠΕΔ, τη διοίκηση του οποίου διορίζουν οι ίδιοι ενώ τώρα ετοιμάζονται να ψηφίσουν ξένη διοίκηση η οποία δεν ξεπουλήσει σε κοράκια  την περιουσία του ελληνικού λαού όπως έλεγαν πριν μερικούς μήνες, αλλά θα ...αξιοποιήσει τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου!
Το ευτύχημα όμως γι αυτούς ,είναι ότι ο πολύς κόσμος ανάθεμα κι αν έχει καταλάβει όλα αυτά που γίνονται. Πνιγμένοι οι περισσότεροι με τα προσωπικά τους προβλήματα και τον προσωπικό τους Γολγοθά, δεν έχουν καν τη διάθεση να παρακολουθήσουν όλο αυτό τον ορυμαγδό των ταπεινωτικών υποχωρήσεων που υποθηκεύουν τη χώρα για δεκαετίες και την καταδικάζουν να  γίνει μια κανονική τριτοκοσμική χώρα.

Όταν η πλειονότητα της κοινωνίας στερείται πλέον και τα στοιχειώδη, λογικό είναι να αδιαφορεί αν θα ξεπουληθεί το α ή το β περιουσιακό στοιχείο του κράτους. Πολλώ δε μάλλον όταν οι ιδιωτικές περιουσίες που αποκτήθηκαν με τόσες θυσίες, έχουν ισοπεδωθεί αξιακά εδώ και καιρό, όταν οι αποταμιεύσεις όλων των προηγούμενων χρόνων εξαϋλώθηκαν στο βωμό των φόρων και της επιβίωσης κι όταν όλα τα κεκτημένα από υγεία μέχρι  παιδεία και κοινωνικές παροχές κατάντησαν είδη εν ανεπαρκεία.

Και δεν θα αργήσει η στιγμή που όλοι θα καταλάβουν ότι δεν θα κρύβεται η εξαπάτηση ενός ολόκληρου λαού πίσω από τον μανδύα των δήθεν αυταπατών και τότε θα αναζητηθούν ευθύνες με ονοματεπώνυμο.