Βασίλης Στεφανακίδης

Η ισοπεδωτική και οριζόντια αντιμετώπιση όλων των επαγγελματικών τάξεων από την εκάστοτε εξουσία ήταν και είναι πέρα για πέρα λάθος και σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζει τα όρια του ολοκληρωτισμού. Την περίοδο αυτή, με αφορμή τον ξεσηκωμό των περισσότερων εργαζομένων και επαγγελματιών της χώρας, βλέπουμε και την αριστερή κυβέρνησή μας να προσπαθεί, όπως και όλοι οι άλλοι στο παρελθόν, να δημιουργήσει κλίμα όξυνσης του κοινωνικού αυτοματισμού, με σκοπό να στραφεί η μία επαγγελματική ομάδα εναντίον της άλλης, να αποδυναμωθούν και στο τέλος να περάσει με τις μικρότερες δυνατές αντιδράσεις αυτά που έχει σχεδιάσει.
Για παράδειγμα, ο ξεσηκωμός των αγροτών είναι πρωτοφανής και ίσως από τους μεγαλύτερους, και είναι η πρώτη φορά που, μέχρι τώρα τουλάχιστον, δεν είδαμε εκπροσώπους των κομμάτων στα μπλόκα να χαϊδεύουν αυτιά. Αντίθετα ακούσαμε από τρία κόμματα της αντιπολίτευσης (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) να τάσσονται κατά του αποκλεισμού των δρόμων. Δεν παραβλέπουμε βέβαια και ακραίες ενέργειες από την πλευρά των αγροτών που αρνούνται τον διάλογο με τον Αλέξη Τσίπρα, μπλοκάρουν τον υπουργό από τα εγκαίνια της Agrotica και φτάνουν στο αποτρόπαιο θέαμα της εικονικής κηδείας του πρωθυπουργού, με τις οποίες είμαι κάθετα αντίθετος.

Η κυβέρνηση, όμως, μετά την αποπομπή από αγρότες δύο βουλευτών της που είχαν τη φαεινή ιδέα να πάνε στα μπλόκα, πέρασε στην αντεπίθεση και χαρακτήρισε συλλήβδην τους ξεσηκωμένους αγρότες φοροφυγάδες και τσιφλικάδες. Αυτό όμως ξεφεύγει από την κοινή λογική και εντάσσεται σε μια προσπάθεια απαξίωσης μέσω της ισοπέδωσης. Προφανώς και υπάρχουν μεγαλοαγρότες, όπως ενδεχομένως θα υπάρχουν και φοροφυγάδες, κάτι που συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα. Η παράλογη, όμως, εξομοίωση αδικεί κατάφωρα τους πολλούς φτωχούς και ευσυνείδητους συμπολίτες μας της υπαίθρου, οι οποίοι κάτω από πραγματικά δύσκολες συνθήκες αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα. 

Στο κάτω-κάτω, αν υπάρχει φοροδιαφυγή από αγρότες, ποιος οφείλει να την εντοπίσει και να επιβάλει τα προβλεπόμενα; Οχι πάντως οι ίδιοι οι αγρότες, ενώ είναι παράλογο να περιμένουν κάποιοι ότι θα αυτοκαταγγελθούν οι ίδιοι οι φοροφυγάδες. Το ίδιο συμβαίνει και με το λεγόμενο -απαξιωτικά- «κίνημα της γραβάτας». Δεν είναι ίδιοι όλοι οι δικηγόροι, ούτε οι γιατροί, μηχανικοί, φαρμακοποιοί και συμβολαιογράφοι.

Υπάρχουν κάποιοι -και καλά κάνουν- που είναι πιο επιτυχημένοι από τους άλλους -και αυτό συμβαίνει για πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης. Ανάμεσα στους κορυφαίους των επαγγελμάτων που κερδίζουν σαφώς πολλά από τη δουλειά τους υπάρχουν και φοροφυγάδες που, ναι, κρύβουν πολλά, γιατί απλούστατα αμείβονται με μαύρα. Δουλειά των ελεγκτικών οργάνων του κράτους είναι, όμως, να συλλάβουν τη φοροδιαφυγή και να την τιμωρήσουν αυστηρά. Δεν είναι δυνατόν στο όνομα της ισοπεδωτικής λογικής ότι οι δικηγόροι, οι γιατροί και μηχανικοί κλέβουν το κράτος και τα Ταμεία να καταδικάζεται με αυστηρά και παράλογα μέτρα η συντριπτική πλειονότητα αυτών των επαγγελματιών που στην κυριολεξία πένεται. Δεν το ξέρουν μήπως οι κυβερνητικοί ινστρούχτορες ότι από τους 25.000 δικηγόρους της Αθήνας ζήτημα είναι 1.000 από αυτούς να αποκομίζουν μεγάλες αμοιβές και οι υπόλοιποι βράζουν στο ζουμί τους με 500 και 700 ευρώ τον μήνα;

Κάτι ανάλογο γίνεται σε όλα τα επαγγέλματα. Υπάρχουν 200 μεγαλογιατροί και χιλιάδες άλλοι με πολύ μικρότερα εισοδήματα, αντίστοιχα 20-30 μεγαλοδημοσιογράφοι και χιλιάδες χαμηλοαμειβόμενοι και άνεργοι κ.ο.κ.

Χρέος της Πολιτείας και των οργάνων της είναι να βρει τρόπους να ξεχωρίζει και να επιβάλει δίκαιες ρυθμίσεις και να εφαρμόζει το νόμο -και αυτό όχι με λογικές αντιποίνων παρόμοιες με αυτές των Γερμανών κατακτητών που έκαιγαν και αφάνιζαν ολόκληρο το χωριό επειδή κάποιος χωρικός είχε σκοτώσει έναν Γερμανό στρατιώτη. Δυστυχώς, όμως, όσο η οικονομική κατάσταση θα επιδεινώνεται και οι δανειστές θα απαιτούν όλο και περισσότερη λιτότητα και περικοπές μισθών και συντάξεων, τόσο η κυβέρνηση θα μετέρχεται αντιδημοκρατικές μεθόδους για να κάμψει το ογκούμενο κύμα διαμαρτυρίας της κοινωνίας και θα απεκδύεται τον αριστερό μανδύα και την αριστερή ρητορική.

Και φανταστείτε ότι αν η αντίδραση της κοινωνίας είναι σήμερα τέτοια, με την πρόταση και μόνο της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό των αγροτών, τι θα γίνει όταν η τρόικα εμφανίσει στο τραπέζι των δια­πραγματεύσεων τις δικές της απαιτήσεις, που κωδικοποιούνται σε οριζόντιες μειώσεις συντάξεων 15% άμεσα. Με άλλα λόγια, έχουμε μπροστά μας πολλά ακόμα επεισόδια και κοινωνικές εκρήξεις και μακάρι να διαψευστώ.