Βασίλης Στεφανακίδης

Τον μύθο του Αισώπου με τον βοσκό και τον λύκο τον ξέρουμε όλοι. Αν βάλουμε στη θέση του βοσκού τα ελληνικά κόμματα που ακόμα και τώρα παίζουν με την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και στη θέση του λύκου την Ευρωπαϊκή Ενωση, θα μπορούσαμε να δούμε την ακριβή κατάστασή μας. Αυτή τη φορά δεν είναι ψέματα, δεν είναι πιέσεις, δεν είναι εκβιασμοί. Δηλωτικό των προθέσεων των Ευρωπαίων, η πρόσφατη κουτσουρεμένη δόση των 4,2 δισ. και όχι 5,2 δισ. ευρώ που ήταν προγραμματισμένη και σχεδόν βέβαιη. Τόσα όσα χρειάζονται για την αποπληρωμή τόκων και ομολόγων. Το υπόλοιπο 1 δισ. θα το πάρουμε εάν και εφόσον σοβαρευτούμε και αποδείξουμε εμπράκτως ότι το ελληνικό κράτος έχει συνέχεια. Και δεν είναι μόνο αυτό. Τώρα πλέον όλα είναι ανοιχτά. Το λένε απερίφραστα όλοι, ακόμα κι αυτοί που μέχρι πρότινος κρατούσαν μια πιο επιφυλακτική στάση. Ή τηρείτε τα συμφωνημένα ή στο καλό και να μας γράφετε!

Κι όμως, ο κυρίαρχος λαός εξέλεξε πέντε κόμματα τα οποία ναι μεν δηλώνουν πίστη στην Ευρώπη και στο ευρώ, αλλά κάνουν ό,τι μπορούν (τουλάχιστον τα τρία) για να γίνουμε μια ώρα αρχύτερα Κούγκι. Οχυρωμένα και καλά πίσω από την εντολή που τους έδωσαν οι ψηφοφόροι τους, αρνούνται να καταλάβουν ότι, αθέλητα θέλω να πιστεύω, μετατρέπονται σε μπουρλοτιέρηδες της πατρίδας μας. Ξεχείλισε ο λαϊκισμός, η ψευδολογία και η ασχετοσύνη από τους νεόκοπους σωτήρες, οι οποίοι αγνοούν, τρομάρα τους, τα στοιχειώδη της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Με έπαρση, αλαζονεία και χωρίς καμιά συναίσθηση του κινδύνου παίζουν στα ζάρια μια χώρα και τις ζωές 11 εκατομμυρίων Ελλήνων, αφού πρώτα εκμεταλλεύτηκαν ψηφοθηρικά και μικροκομματικά τον πόνο, την αγανάκτηση και τον δικαιολογημένο θυμό τους. Οι περισσότεροι, όμως, δεν γνωρίζουν ότι πέραν αυτών που έχουμε υποστεί υπάρχουν και τρισχειρότερα.

Το να μείνουμε όλοι άνεργοι και απλήρωτοι, το να γίνουμε όλοι δύσμοιροι και επαίτες δεν νομίζω ότι θα βελτιώσει στο ελάχιστο το δικό τους πρόβλημα. Το αντίθετο, μάλιστα. Εστω και τώρα, την ύστατη στιγμή, πρέπει να βγάλουμε όλοι τις παρωπίδες και να δούμε την καθαρή εικόνα στην οποία βρισκόμαστε ως χώρα. Ας σωθούμε πρώτα και μετά αποδίδουμε τις ευθύνες σ’ αυτούς που μας κατάντησαν έτσι. Η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα, ενώ έχει έναν κακομαθημένο λαό που κανείς δεν τον έμαθε και δεν τον οργάνωσε σωστά ώστε να παράγει ανταγωνιστικά προϊόντα. Δυστυχώς χωρίς τα λεφτά των Ευρωπαίων δεν μπορούμε να αντέξουμε ούτε έναν μήνα. Και όλοι αυτοί που μας τάζουν παραδείσους με την περήφανη δική μας ολόδική μας δραχμή που θα τυπώνουμε και θα μοιράζουμε αβέρτα στον λαό είναι το λιγότερο ανόητοι και επικίνδυνοι λόγω βλακείας.

Πρέπει να κλείσουμε επιτέλους τα αφτιά μας και να πάψουμε να ακούμε αυτούς που θέλουν να καταγγείλουν το μνημόνιο και τα δανειακή σύμβαση, κάτι που απλά σημαίνει ότι ξαναφορτωνόμαστε 105 δισ. στο χρέος και τα επιστρέφουμε σε ξένες και ελληνικές τράπεζες που κατείχαν τα παλιά ομόλογα της χώρας. Πρέπει να καταγγείλουμε αυτούς που θέλουν να κοπεί μαχαίρι κάθε είδους χρηματοδότηση της οικονομίας από τα ευρωπαϊκά κράτη. Να εξηγήσουμε και να καταλάβει ο κόσμος ότι οι ιδεοληψίες τύπου «δεν μπορούν να μας πετάξουν έξω γιατί και οι ίδιοι θα πάθουν ζημιά» είναι πέρα για πέρα λάθος. Μπορούν και παραμπορούν με τη μία να μας αναγκάσουν να βγούμε και από το ευρώ και από την Ε.Ε. κόβοντας απλώς τη χρηματοδότηση. 

Στο χέρι μας είναι, λοιπόν, να γίνουμε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα εκτός Ευρώπης που θα ψάχνει για δανεικά προκειμένου να αντιμετωπίσει την πείνα σε... άλλους πλανήτες! Στο χέρι μας είναι τώρα που κάτι φαίνεται να αλλάζει στην Ε.Ε. να είμαστε μέσα και να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τους όρους, όπως στο χέρι μας είναι να γίνουμε μια περήφανη Ελλάδα τύπου Αλβανίας του Χότζα. Με τη διαφορά ότι εκείνη η Αλβανία δεν είχε 360 δισ. χρέος, το οποίο δεν σβήνει μονομερώς!