Βασίλης Στεφανακίδης

Τον άκουγα και δεν το πίστευα. Περίμενα από  το πρωί,  να αναλάβει επιτέλους την ευθύνη και να σηκώσει το βάρος των ανόητων επιλογών του περί δημοψηφίσματος και να   αφήσει επιτέλους την τύχη της χώρας σε πιο υπεύθυνα χέρια.

 Περίμενα να πει σαν τον πατέρα του «mea culpa» και να ενεργοποιήσει  την ίδια ώρα τη διαδικασία απαλλαγής του από τα καθήκοντα.

 Αντ’ αυτού εμφανίσθηκε ένας Πρωθυπουργός εκτός τόπου και χρόνου όπως είπε και η Βάσω Παπανδρέου, που ακόμα και τώρα δεν έχει καταλάβει τίποτα. Ένας πρωθυπουργός που τον φτύνουν και νομίζει ότι ψιχαλίζει. Και όχι μόνο αυτό αλλά να προσπαθεί να παγιδέψει τον κ. Σαμαρά  να ψηφίσει την απόφαση της 27ης Οκτωβρίου με  την παρούσα κυβέρνηση ωσάν να μη συμβαίνει τίποτα παραβλέποντας τις προϋποθέσεις που έβαλε αυτός, νωρίς το μεσημέρι!

 Και όχι μόνο αυτό, αλλά προδιαγράφουν και τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης δια του αντιπροέδρου και με τεχνάσματα, στρατηγήματα και φθηνά κόλπα επιχειρούν να  μεταπείσουν την κοινοβουλευτική ομάδα να του δώσει  ψήφο εμπιστοσύνης αύριο.
 
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι επιδιώκουν και  αν τους έχει μείνει έστω κάποιο ίχνος ευθύνης και συναίσθησης των κινδύνων  για τη χώρα, από ώρα σε ώρα.

Αντί λοιπόν  εδώ και κάποιες ώρες να είχαν ξεκινήσει οι συζητήσεις για τη μεταβατική κυβέρνηση και αύριο να ορκίζονταν, βλέπουμε  έκπληκτοι την κυβέρνηση να  συζητεί την ψήφο εμπιστοσύνης ωσάν να μην τρέχει τίποτα.

Αλήθεια, νομίζουν ότι μπορούν να μας  κοροϊδεύουν ακόμα;