Βασίλης Στεφανακίδης

Το να μάθουμε να ζούμε με αυτά τα ακραία φαινόμενα με τις φωτιές και τις πλημμύρες είναι επίσης ένα δυσεπίλυτο θέμα, καθώς τα στοιχεία της φύσης υπερβαίνουν κατά πολύ τις ανθρώπινες δυνατότητες.

Ομως ακαταμάχητη είναι και η ανθρώπινη βλακεία. Δεν αντιμετωπίζεται με τίποτα και όχι πάντως με την κοινή λογική. Από τις αρχές του χρόνου, η Πυροσβεστική παρέδωσε στη Δικαιοσύνη 140 φακέλους για ισάριθμους εμπρηστές, εκ των οποίων οι 126 ήταν από αμέλεια (η ανθρώπινη βλακεία που λέγαμε) και οι 14 από πρόθεση ή και δόλο ενδεχομένως. Πόσοι από αυτούς κρατούνται; Κανείς! Για κάποιους έχει προσδιοριστεί η δίκη τους στο απώτερο μέλλον και για τους περισσότερους έχει βεβαιωθεί ένα διοικητικό πρόστιμο της τάξεως των 700 ευρώ, όπως προβλέπει η νομοθεσία.

Και γι’ αυτούς που έχουν παραπεμφθεί σε δίκη, όταν και αν δικαστούν (ειρήσθω εν παρόδω πως η πρωτόδικη δίκη για τη φωτιά στο Μάτι το 2018, που θρηνήσαμε 104 νεκρούς, δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί), θα δικαστούν για πλημμέλημα, καθώς οι αλλαγές στον ποινικό νόμο και η μετατροπή του αδικήματος σε κακούργημα, η οποία σχεδιάζεται, θα αφορά τους εμπρηστές (εγκληματίες, θα έλεγα εγώ) του μέλλοντος!

Τούτων δοθέντων, γίνεται κατανοητό πως αν ισχύσουν όλες αυτές οι ενδείξεις ότι η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν ιδιότυπο υβριδικό πόλεμο, καθώς είναι αδύνατο να εκδηλώνονται τόσες εστίες φωτιάς με συχνότητα ολίγων λεπτών σε γεωστρατηγικά σημεία της χώρας, τότε οι δολιοφθορείς, ακόμα κι αν συλληφθούν επ’ αυτοφώρω, δεν έχουν να φοβούνται και πολύ, αφού θα πέσουν στα μαλακά αν «καταφέρει» η ελληνική Δικαιοσύνη και τους καθίσει κάποια στιγμή στο εδώλιο!

Και από την άλλη, υπομειδιώ όταν ακούω πως η εισαγγελέας του Αρειου Πάγου διέταξε επείγουσα εισαγγελική έρευνα! Γιατί απλά, όσο κι αν προσπαθώ να θυμηθώ απτά αποτελέσματα από διάφορες τέτοιες επείγουσες παραγγελίες σε βάθος δεκαετιών, δεν βρίσκω τίποτα. Ούτε καν κάποιο πόρισμα δικαστικά αξιοποιήσιμο, παρά μόνο το πεντάλεπτο της δημοσιότητας αυτών που παράγγελναν τις επείγουσες έρευνες!

Για το έγκλημα λοιπόν στον Εβρο, που καίγεται εδώ και 10 μέρες, όπου απανθρακώθηκαν 18 συνάνθρωποί μας, κάηκαν 400.000 στρέμματα δάσους, χάθηκαν σπίτια και περιουσίες, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες πυροσβεστών, εθελοντών αλλά και των κατοίκων της περιοχής, θα βρεθεί ποτέ ο ένοχος; Οι ενδείξεις τείνουν να γίνουν αποδείξεις πως τίποτα δεν ήταν τυχαίο, αφού κάθε τόσο εκδηλωνόταν νέα εστία φωτιάς από το πουθενά και σε «στρατηγικά σημεία» ώστε να απλωθεί η καταστροφή σε πολλά χιλιόμετρα, αλλά μέχρι σήμερα δεν μάθαμε για κάποια σύλληψη.

Ούτε φυσικά για τη φωτιά που ξεκίνησε από τη Φυλή και απείλησε τον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας, τον τελευταίο πνεύμονα πρασίνου της Αττικής. Και φυσικά όλοι ξέρουμε ποιοι ζουν στη Φυλή και με ποιες δραστηριότητες ασχολούνται. Αλλά είναι σχεδόν άβατο για τα όργανα ασφαλείας τέτοιες περιοχές όπου διαμένουν και πολλοί Ρομά, οι οποίοι για έναν ανεξήγητο λόγο τυγχάνουν μιας ακατανόητης ασυλίας. Χώρια που οι δικαιωματιστές, οι ακτιβιστές και η Αριστερά γενικώς εξεγείρονται και καταγγέλλουν τα όργανα της τάξης και την κυβέρνηση όταν και αν θελήσουν να επιβάλουν αυτονόητα τον νόμο και την τάξη όπως και στον υπόλοιπο πληθυσμό.

Στο απυρόβλητο λοιπόν αυτοί οι συμπολίτες μας και ελεύθεροι να καίνε λάστιχα, να λιώνουν σε αυτοσχέδια καζάνια μέσα στους αγρούς κλεμμένο χαλκό, να μαθαίνουν σημάδι με όπλα μέσα στο δάσος και να επιδίδονται σε εγκληματικότητα εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας που οι ακτιβιστές αποκαλούν ειρωνικά κυρ Παντελήδες!

Και το ερώτημα που τίθεται, εν τέλει, είναι ποιος θα πάρει την ευθύνη για όλη αυτή την καταστροφή; Προφανώς και η μεγαλύτερη ευθύνη ανήκει σ’ αυτόν που διοικεί αυτό το κράτος. Και πρώτα και κύρια για τη λειτουργία των θεσμών, των Αρχών και της εφαρμογής αδιακρίτως των νόμων και των κανόνων λειτουργίας της χώρας. Η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης, που είναι άλλωστε δεδομένη, δεν αρκεί. Απαιτούνται δράσεις και πρωτοβουλίες που να αποδεικνύουν ότι η χώρα δεν μπορεί να είναι έρμαιο δολιοφθορέων και ανόητων συμπολιτών μας. Αποδείξεις πως η δικαιοσύνη αποδίδεται τάχιστα. Αλλά, κυρίως, όχι κενές υποσχέσεις με ισχύ μέχρι την επόμενη καταστροφή.