Βασίλης Στεφανακίδης

Πάνω που αναθαρρήσαμε, πως λίγο η μείωση  των κρουσμάτων, λίγο η έναρξη των εμβολιασμών, θα μας οδηγούσαν μέρα με τη μέρα προς το καλύτερο. 

Εξ ου και το άνοιγμα μερικώς της αγοράς, κάτω από την επιτακτική οικονομική πίεση. Τώρα, από τη μια  η εμπλοκή στη διάθεση των εμβολίων και οι μειωμένες  παραδόσεις από τις φαρμακευτικές εταιρείες και από την άλλη η επιθετική αύξηση των κρουσμάτων και των νέων εισαγωγών στα νοσοκομεία, αλλάζουν πάλι τους σχεδιασμούς και αρχίζει ξανά η συζήτηση για ... τρίτο lock down, το οποίο αν στην απευκταία περίπτωση επιβληθεί, τότε θα είναι η ταφόπλακα των όποιων προσδοκιών για σταδιακή αποκλιμάκωση και της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης.

Διότι μέχρι τώρα, έχει πληρωθεί βαρύτατο τίμημα τόσο σε ανθρώπινες ζωές όσο και σε οικονομικούς πόρους που δεν ήταν δα και από το περίσσευμα των κρατικών ταμείων αλλά από δανεικά.

Και δεν είναι να  πει κανείς πως κάτι δεν κάναμε σωστά, δεν πειθαρχήσαμε στα μέτρα, δεν ακούσαμε τους ειδικούς. Απόδειξη πως η περίοδος των εορτών και παρά τους  φόβους που υπήρχαν, τα πήγαμε καλά.

 Δεν φούντωσε το κακό από τις περιορισμένες οικογενειακές εορταστικές μαζώξεις. Ούτε είδαμε φαινόμενα ομαδικής παράκρουσης όπως βλέπουμε  να γίνονται σε άλλες χώρες όπως η Ολλανδία, η Πολωνία, η Γερμανία κλπ από αρνητές του ιού και της καραντίνας.

 Προφανώς κάτι φταίει. Δεν ξέρω αν είναι  η μετάλλαξη του ιού. Αν τα διαπιστωμένα κρούσματα ακολουθούν κατά γράμμα τις οδηγίες της αυτοαπομόνωσης, αν γίνεται σωστή ιχνηλάτηση ή κάτι άλλο που διέλαθε της προσοχής των ειδικών.

Αυτά θα μας τα πούνε οι επιστήμονες.

 Εμείς αυτό που βλέπουμε είναι πως όλα  δείχνουν να πηγαίνουν πάλι πίσω και θα αργήσει η στιγμή να πάρουμε πίσω τις ζωές μας. Κι όσο πιο πολύ βουλιάζουμε στην ύφεση και στην προβληματική λειτουργία της οικονομίας, τόσο πιο δύσκολα θα βγούμε στην επιφάνεια και στην κανονικότητα.

Τα δημοσιονομικά ελλείμματα γίνονται βουνό, το εξωτερικό χρέος διαρκώς γιγαντώνεται παρότι  δανειζόμαστε με πολύ χαμηλότερα επιτόκια, το ιδιωτικό χρέος αυξάνεται συνεχώς, οι νέες θέσεις εργασίας από προσεχώς σε αργότερα αφού συνεχώς μετατίθεται και  η... επόμενη μέρα.

 Μια επόμενη μέρα που δεν θα είναι καθόλου εύκολη, αν η Ευρωπαϊκή Ένωση, που  έχει τεράστιες ευθύνες στη διαχείριση της πανδημικής κρίσης και της εξασφάλισης εμβολίων για τους Ευρωπαίους πολίτες, δεν αποφασίσει, από τη μια  να επισπεύσει τις εγκρίσεις και τις εκταμιεύσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης κάνοντας στην άκρη τους γραφειοκράτες και από την άλλη να αποφασίσει άμεσα πρόσθετα μέτρα στήριξη των χωρών μελών της καθώς οι επιπτώσεις στις οικονομίες όχι μόνο συνεχίζονται αλλά εντείνονται από το δεύτερο και τώρα το τρίτο κύμα της πανδημίας.

Το παράδειγμα το Τζο Μπάιντεν που το πρώτο πράγμα που αποφάσισε είναι να ρίξει  2 τρισ. Δολάρια στην αγορά, πέραν  όσων έχουν δοθεί από την προηγούμενη διοίκηση Τραμπ γιατί η κρίση συνεχίζεται, πρέπει να το δουν  άμεσα οι δυσκίνητοι και ευθυνόφοβοι Ευρωπαίοι ηγέτες  και να δράσουν επιτέλους , αποτελεσματικά. Σε διαφορετική περίπτωση  η πεμπτουσία της οικονομικής ένωσης που είναι η αλληλεγγύη στα μέλη της, θα απειλήσει τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα την οδηγήσει στην ανυποληψία.

Μια ανυποληψία που ήδη φαίνεται από τον τρόπο που την αντιμετωπίζει η φαρμακευτική  Astra Zeneca. Και δείτε πως ενεργούν σοβαρές χώρες που δεν ομφαλοσκοπούν  σε διαπραγματεύσεις, συγκλίσεις, ισορροπίες και συναινέσεις όπως οι ΗΠΑκαι το Ηνωμένο Βασίλειο που απαιτούν και επιτυγχάνουν το μέγιστο από τις εταιρείες παραγωγής εμβολίων για τους πολίτες τους.