Βασίλης Στεφανακίδης

Οι εκτιμήσεις με το άνοιγμα της οικονομίας μετά το δίμηνο lock down, ήταν πως θα είναι διαχειρίσιμη η κατάσταση με την πανδημία και πως η τουριστική μας βιομηχανία θα μπορέσει να σώσει ό,τι σώζεται από την φετινή χρονιά.

Οι εξελίξεις όμως, δείχνουν τελικά πως μπορεί τα εισαγόμενα κρούσματα να μην ήταν ανεξέλεγκτα πλην όμως δεν αποφύγαμε την έξαρση μέσα στον Αύγουστο. Το αποδεικνύουν καθημερινά τα νούμερα που ανακοινώνονται και καθίσταται σαφές πως η αιτία, είναι η χαλάρωση του εγχώριου πληθυσμού που δεν εφάρμοσε και δεν εφαρμόζει τα επιβαλλόμενα μέτρα από τους επιστήμονες.
Τα έσοδα από τον τουρισμό, φαίνεται να κάθονται στο κακό σενάριο και μετά βίας θα προσεγγίσουν το 15% των εσόδων της προηγούμενης χρονιάς με δεδομένες πλέον τις βαρύτατες επιπτώσεις σε όλο τον κλάδο από επιχειρήσεις μέχρι εργαζόμενους αλλά και την ανάγκη στήριξης τους έτι περαιτέρω από την πολιτεία.

Τα κρατικά έσοδα μοιραία πλέον καταποντίζονται παράλληλα με τις αυξανόμενες δαπάνες και των προγραμμάτων κοινωνικής στήριξης που μοιραία επίσης πρέπει να επεκταθούν. Το ίδιο και τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων τα οποία επίσης αυξάνουν συνεχώς τις δαπάνες τους.

Οι εξαγωγές μειωμένες κατά τουλάχιστον 60%. Η εστίαση με απώλειες γύρω στο 50% και η ιδιωτική κατανάλωση στα άκρως απαραίτητα με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις επιχειρήσεις λιανεμπορίου. Οι φόβοι που υπήρχαν για χιλιάδες λουκέτα τώρα δεν είναι πια φόβοι αλλά το επικρατέστερο σενάριο. Όπως το επικρατέστερο σενάριο είναι και η εκτόξευση του δείκτη ανεργίας.
Μια σειρά από ιδιωτικά επενδυτικά προγράμματα τα οποία ήταν ώριμα, τώρα πάνε από αναβολή σε αναβολή και η κρατούσα λογική είναι το “βλέποντας και κάνοντας”.

Τα αποθέματα ασφαλείας που υπάρχουν και μέχρι τώρα δεν τα άγγιζε η κυβέρνηση, τώρα μάλλον αναθεωρεί την άποψη της καθώς συνειδητοποιεί πως σε λίγο τα ταμεία θα είναι άδεια παρά τις δρομολογημένες εισροές από την ΕΕ.

Η εκφρασθείσα βούληση της κυβέρνησης για μείωση φόρων και εισφορών τώρα πλέον φαίνεται πως θα πέσει θύμα του κορωνοϊού και θα αναβληθούν για ευθετότερο χρόνο όπως αναβάλλονται και οι υποχρεώσεις πολιτών και επιχειρήσεων.

Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά τα οποία αντιμετωπίζουν και οι περισσότερες χώρες του πλανήτη, εμείς έχουμε ένα πρόσθετο πρόβλημα και μάλιστα πολύ σοβαρότερο. Την Τουρκία.

Η καθημερινή κλιμάκωση της έντασης ,το πιθανότερο είναι ότι οδηγεί σε κάποιο θερμό επεισόδιο καθώς τα περί διαλόγου δεν τα πολυπιστεύει κανείς πλέον. Ένα θερμό επεισόδιο με άγνωστη έκταση και επιπτώσεις που είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η χώρα τούτες τις δύσκολες ώρες για όλους μας. Κι όμως πρέπει κι αυτό να το αντιμετωπίσουμε με οιοδήποτε κόστος γιατί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, είναι πρώτα και πάνω απ' όλα.

Τούτων δοθέντων και χωρίς να μπορεί κανείς να προβλέψει ούτε το τέλος της υγειονομικής κρίσης αλλά ούτε και τις εξελίξεις στα εθνικά θέματα, καθίσταται σαφές πως έχουμε μπροστά μας, όχι μόνο ένα θερμό Φθινόπωρο αλλά και μια εξίσου δύσκολη επόμενη χρονιά κατά την οποία πρωτίστως θα δοκιμασθεί για άλλη μια φορά η συνοχή της κοινωνίας και οι αντοχές των πολιτών που δεν πρόλαβαν καν να γευτούν βελτίωση των οικονομικών και της ζωής τους, έξω από τα μνημόνια.

Η ανάπτυξη για το 2021 που προέβλεπαν ακόμα και τα μέτρια σενάρια όπως όλα δείχνουν πάει περίπατο και η κυβέρνηση των τόσο φιλόδοξων προθέσεων καλείται πλέον να διαχειριστεί δυο από τις μεγαλύτερες κρίσεις των τελευταίων ετών αλλά και τα απόνερα και τις δεσμεύσεις της χρεοκοπίας. Όσο για όλους εμάς η πιο καλή ευχή ίσως είναι το “την υγειά μας νάχουμε” γιατί όλα τα άλλα...