Βασ. Αναστασόπουλος

«Κόψτε το αφορολόγητο» διαμηνύει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, υπενθυμίζοντας ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ έχουν ήδη ψηφίσει το συγκεκριμένο μέτρο από το 2017 και ζητώντας να επισπευσθεί και να εφαρμοστεί από τις αρχές του 2019 και όχι από το 2020, όπως προβλέπεται στα κείμενα που ψηφίστηκαν πέρυσι στη Βουλή.

Ποιο είναι το επιχείρημα του Ταμείου, έτσι τουλάχιστον όπως εκφράστηκε από τον «πολύ» κ. Τόμσεν; Μα, το... οφθαλμοφανές: λίγοι πολίτες, λίγοι φορολογούμενοι, έχουν επιβαρυνθεί με υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, άρα η φορολογική βάση θα πρέπει να διευρυνθεί. Πώς θα γίνει αυτό; Με την μείωση του αφορολόγητου από τα 8.700 στα 5.700 ευρώ. Τι σημαίνει, αυτό, επί του πρακτέου, για έναν εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα, ο οποίος αμείβεται με 600 ευρώ «καθαρά» κάθε μήνα; Ότι, από εκεί που σήμερα δεν πληρώνει τίποτα, θα κληθεί με την εφαρμογή του μέτρου να καταβάλλει, σε ετήσια βάση, φόρο ύψους 620 ευρώ. Αυτό, σύμφωνα με το Ταμείο, σημαίνει φορολογική πολιτική με... αναπτυξιακό πρόσημο -διότι δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι το ζητούμενο είναι πάντοτε η ανάπτυξη. Φορολογώντας, δηλαδή, τον μισθωτό των 600 ευρώ, το ΔΝΤ μας λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι... θα έρθει η ανάπτυξη!

Προσέξτε, δε, και το εξής: για μια ακόμα φορά, το Ταμείο δεν κάνει λόγο για αύξηση των φορολογικών συντελεστών στα υψηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Οι έχοντες μένουν και πάλι στο απυρόβλητο. Αντίθετα, στα συνήθη «υποζύγια» των μισθωτών, των συνταξιούχων και των ελευθέρων επαγγελματιών έρχονται τώρα να προστεθούν και όσοι δουλεύουν για 600 ευρώ τον μήνα, «στραγγαλίζοντας» έτσι πάσης φύσης οικονομική δυνατότητα, που θα μπορούσαν να έχουν αυτοί οι άνθρωποι -και είναι πολλοί. Εξαντλώντας την φοροδοτική τους ικανότητα και την όποια καταναλωτική δύναμη, δίχως ταυτόχρονα να μιλούν για χαλάρωση των φορολογικών συντελεστών υπέρ εκείνων που έχουν σηκώσει το βάρος τα προηγούμενα χρόνια, οι... φωστήρες του ΔΝΤ εκτιμούν ότι θα έρθει η ανάπτυξη -και θα είναι και βιώσιμη! Εξ ου και επιμένω. Μόνο πάνω στην... καμπούρα της Ελλάδας θα μπορούσαν να σχεδιάζονται και -ακόμα χειρότερα- να εφαρμόζονται τέτοιες πολιτικές, κι εμείς εδώ να... κρεμόμαστε από τα χείλη των «σοφών» μας εταίρων.

Όλα τα παραπάνω, τα καθιστά ακόμα πιο... φαιδρά, το γεγονός ότι, μόλις μία ημέρα πριν από τις δηλώσεις του κ. Τόμσεν και τις παραινέσεις για περικοπή του αφορολόγητου ένα χρόνο νωρίτερα από το προβλεπόμενο, η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, άφηνε «αιχμές» για το γεγονός ότι οι θετικές επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας το τελευταίο διάστημα έχουν επιτευχθεί χωρίς τη... συνδρομή των συμβούλων του Ταμείου, οι οποίοι δεν τάσσονται υπέρ των περικοπών!

Φανταστείτε να... τάσσονταν! Πόσο πιο χαμηλά, άραγε, θα έπεφτε το αφορολόγητο;