Βασ. Αναστασόπουλος

Μα, πιο πολύ απ' όλα, είμαστε ανίκανοι να κάνουμε το πλέον βασικό, το στοιχειώδες. Να συντάξουμε ένα πλήρες Κτηματολόγιο και Δασολόγιο. Για όσους τυχόν δεν το γνωρίζουν, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και μία από τις τελευταίες σε όλο τον κόσμο), όπου δεν υπάρχει ένας σαφής χάρτης, που να λέει σε ποιον ανήκει η γη. Αντίθετα, είναι οι λαϊκίστικοι, διάτρητοι, γεμάτοι «παραθυράκια» νόμοι και τα διατάγματα των κυβερνήσεων που έχουν περάσει τα τελευταία 22 χρόνια (η... πολυτάραχη σύγχρονη ιστορία του Κτηματολογίου στη χώρα μας ξεκινάει το 1995), που «οπλίζουν» τα χέρια των εμπρηστών και των οικοπεδοφάγων.

Στη γειτονική Ιταλία, για παράδειγμα, η «συνένωση» Κτηματολογίου και υποθηκοφυλακείων ολοκληρώθηκε το 1991. Στην Ολλανδία η μετάβαση στο νέο ψηφιακό Κτηματολόγιο ολοκληρώθηκε το 1985, στη Σουηδία το 1995, στη Βουλγαρία το 2009, στην Πολωνία το 2010. Και στην Ελλάδα; Η προθεσμία να παρουσιάσουμε ένα σχέδιο για τη συνένωση Κτηματολογίου και υποθηκοφυλακείων εκπνέει το αμέσως επόμενο διάστημα, τον Σεπτέμβριο του 2017! Ούτε ένα ούτε δύο... 22 χρόνια ανικανότητας, 22 χρόνια στο ίδιο έργο θεατές, με τα δάση στη χώρα μας να παραδίδονται κάθε καλοκαίρι στις φλόγες... 22 χρόνια, για να γίνει το αυτονόητο!

Όσο για τις πυρκαγιές αυτές καθαυτές; Εάν δεν μπορούμε να πιάσουμε τους εμπρηστές επ' αυτοφώρω, ας φροντίσουμε να πιάσουμε εκείνους που θα πάνε, την επόμενη μέρα, να χτίσουν στην καμένη γη. Τι μου λέει ότι δεν είναι εκείνοι που έβαλαν τα στουπιά στα χέρια των εμπρηστών; Ποιος μπορεί να με πείσει ότι πωλητής και αγοραστής δεν είναι οι ηθικοί αυτουργοί ενός εγκληματος δίχως τέλος; Τίποτα και κανένας.

Θέλεις, κύριε, να χτίσεις στα καμένα; Λυπάμαι! Θα πας στη φυλακή! Θα μπεις μέσα! Στο μπουντρούμι! Και να δούμε τότε, εάν επιτέλους ένας νόμος σε αυτό το κράτος εφαρμοστεί μέχρι... κεραίας. Θα τολμήσει να το ξανακάνει κανείς;