Βασ. Αναστασόπουλος

Χθες, ημέρα Παρασκευή, 6 Φεβρουαρίου του 2015, πια, ο προσωρινά προφυλακισμένος -για την υπόθεση σύστασης εγκληματικής οργάνωσης- βουλευτής της Χρυσής Αυγής απαλλάχθηκε των κατηγοριών για την επίθεση στη Λιάνα Κανέλλη. Το δικαστήριο μετέτρεψε την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης σε απλή σωματική βλάβη κι έτσι η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.

Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι την ετυμηγορία του δικαστηρίου, ακούστηκαν πολλά. Το χαστούκι στη Λιάνα Κανέλλη έγινε viral, διακωμωδήθηκε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σατιρίστηκε σε θεατρικές παραστάσεις, «πέρασε» με κάθε τρόπο στο θυμικό και στη μνήμη μας, μέχρι που έφτασε να απομυθοποιηθεί, να γίνει άλλο ένα από εκείνα τα περιστατικά βίας της καθημερινότητας, που προσπερνάμε και συνεχίζουμε το δρόμο μας.

Στο άκουσμα της δικαστικής απόφασης, το διαδικτυακό «bullying» βρήκε την ευκαιρία να στήσει εκ νέου ένα μίνι... πανηγύρι. «Καλά της έκανε», «η Κανέλλη δεν είναι γυναίκα», «καλά να πάθει», «της άξιζε», «και λίγες έφαγε» ήταν τα σχόλια που ακούστηκαν και γράφτηκαν, για να σταχυολογήσω μόνο μερικά, τα πιο ήπια ίσως, από αυτά.

Έχω δυστυχώς την αίσθηση ότι χθες, η Δικαιοσύνη έδωσε ένα ακόμα μεγαλύτερο «βήμα» στους... νταήδες του πληκτρολογίου -και όχι μόνο- να συνεχίσουν να «χαστουκίζουν» λεκτικά τη Λιάνα Κανέλλη. «Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει» λέει ο θυμόσοφος λαός και μάλλον δεν κάνει λάθος... Θέλει, πραγματικά, γερό στομάχι, για να αντέξει κανείς τον «οχετό» των ύβρεων κατά της βουλευτού του ΚΚΕ, στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Αυτό που θα έπρεπε, ωστόσο, να μας προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία, είναι τι μήνυμα στέλνουμε, σαν κράτος και σαν κοινωνία, στις γυναίκες της διπλανής πόρτας, που υφίστανται σιωπηλά τη σωματική βία πίσω από... κλειστές πόρτες. Στις γυναίκες που πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας και δεν τολμούν να βγουν να την καταγγείλουν, γιατί φοβούνται τα χειρότερα ή, αν θέλετε, ακόμα και στις γυναίκες που υφίστανται ένα ιδιότυπο σεξουαλικό «εκφοβισμό» στο χώρο εργασίας τους, μόνο και μόνο επειδή έτυχε να φοράνε φούστα σε έναν κόσμο φτιαγμένο για κείνους που φοράνε παντελόνια.

Μόνο που χθες μας πιάσανε με τα παντελόνια κάτω...